สวัสดีคะเพื่อนๆชาวพันธิป นี้เป็นกระทู้แรกของเรา ก็ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าจะมาเล่าประสบการณ์ของตัวเอง
เขินๆเหมือนกัน 555555555 เราเพ้อให้เพื่อนสนิทฟังจนมันไล่มาเพ้อในนี้เผื่อมีคนเป็นแบบเราบ้าง แต่ก็เอาเหอะลองดูไม่เสียหายอะไร
ถ้ามันจะช่วยให้คิดถึงเจ้าชายของเราน้อยลงบ้างก็คงจะดี
เริ่มเลยแล้วกัน เราเรียนอยู่มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ คณะศิลปกรรม เจ้าชายของเราก็เรียนที่เดียวกัน แต่นางเรียน IT อินเตอร์ เราเจอกันครั้งแรกที่ร้านข้าวมันไก่ อยู่หน้ามอ ร้านแถวหน้ามอ ติดแอร์เกือบทุกร้าน ก็อย่างว่าแหละ เมืองไทยเป็นประเทศที่ร้อนสัดดด 555555555 เราเปิดประตูร้านเข้าไปเห็นนางคนแรกเลยคะ นางนั่งอยู่4-5 ในนั้นนางหล่อสุด 55555555 ตอนนั้นเราก็เฉยๆนะ ผมสีทอง ตายาวๆสีฟ้า จมูกโด่งๆ ปากบางๆ ตัวขาววววว ทำอะไรเราไม่ได้หรอก (หรอ) 555555 เราชอบแบบหนุ่ม ออสซี่ อิตาลี่ ผิวแทนๆ หนวดๆ ซึ่งนางไม่แทนเลยยยค้าาาา เราได้เจอกันบ่อยขึ้นแต่ก็แค่เดินผ่าน เรายังถามเพื่อนเลยว่า ฝรั่งพวกนี้มันยิ้มกันไม่เป็นหรือไง นั่งเก็กหล่ออยู่นั่น เราเลียนแบบท่าทางกันอย่างสนุกสนาน มีครั้งนึงเราเดินชนกันทางไปห้องน้ำ ทางมันแคบมากเราก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ด้วย มันก็ไม่ได้ชนแรงหรอก แต่น่าสั่นอะ 55555555
เราเงยมองหน้า คุณพระ!!! อกอิแป้นจะแตกกกก หล่ออคะ คือมันใกล้มากกก เราว่าเราสูงแล้วนะ 173 อะนางสูงกว่าที่เราคิดไว้เยอะเลย โทรศัพแทบหล่นจากมือ นางหันมาพยักให้เราเบาๆแล้วยิ้มที่มุมปาก เท่านั้นแหละ เวลาหยุดหมุนคะ ตัวนี่ร้อนผ่าวๆ
(จากนั้นก็ยิ้มอยู่ในห้องน้ำคนเดียวตลกตัวเอง 5555555)
เราก็ได้เจอกันบ่อยขึ้นที่ร้านเดิมแต่ก็เหมือนเดิม แค่เดินผ่าน เราก็ไม่ได้สนใจอะไรคิดในใจ ไอ่พวกนี้มันกินร้านอื่นไม่เป็นหรือไง
(ตอนนั้นนางก็คงคิดเหมือนกัน อีพวกเสียงดังมาอีกละ)สาขาที่เราเรียนมีผู้หญิงน้อย ส่วนมากมีแต่ผู้ชาย ที่สนิทกับเรามากๆก็มี 5-6 คน ตุ้ด1 ทอม1 อมยิ้ม35อมยิ้ม35อมยิ้ม35 ที่เหลือผู้ชายหมดเลย 555555 มาเข้าเรื่องต่อ มีอยู่วันนึงพี่รหัสเราชวนไปดื่มที่ห้องให้ซื้อเบียไปด้วย ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราส่งงานหมดแล้ว ก็แค่อยากจะพักผ่อนสมองบ้างงงง เราออกจะลิฟท์และเดินไปหน้าห้องเคาะประตู สักพักพี่รหัสเรามาเปิด พวกรุ่นพี่เราพูดว่า เห้ยยยมาเร็วนี้หว่าาา ใช้ได้!!! เราก็บ่น โห่ไรกันเนี่ยให้น้องไปซื้อ ผู้หญิงนะเนี่ย แม่งงร้อนสัดอะ บลา บลา บลา เราบ่นแบบจริงจัง และก็แอบรู้สึกว่ามีคนมองอยู่ เราหันไปมองพร้อมกับอุทานว่า เชี้ยยยยยยย!!!
พี่ๆเราก็หัวเราะ บอกมันเป็นฝรั่งไม่ใช่เชี้ยย 55555555555555555555 เราหัวเราะ พูดว่าเปล่าๆ ตกใจเฉยๆ นางก็หัวเราะออกมา ให้ตายสิน่ารักเป็นบ้าพ่อคุณเอ้ยยยย พี่ๆเราก็แนะนำให้รู้จักกัน นางยื้นแก้วมาจะชนแก้วกับเราแล้วพูดว่า “ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
ช็อกอีกเราช็อกอีกแล้ว (แม่งงพูดไทยชัดจังวะ ที่ร้านข้าวแม่งงต้องรู้แน่เลยว่าเรานินทา) เก็บอาการสุดดดด
ชนแก้วแล้วตอบว่า “หวัดดี” นางทำตาเจ้าเล่ห์แล้วยิ้มเบาๆ อยากตะโกนใส่หน้าไปว่า หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ อย่าทำสายตาแบบนั้น เดี๋ยวเหอะๆ แต่อินี่หลบสายตาจ้าาาาาา ทำได้แค่นั้นจริงๆ >.< ในช่วงที่คนอื่นเดินออกไปทำนู่นนี่กันเราก็พอได้พูดคุยกันบ้างเราเลยรู้ว่านางมาอยู่ประเทศไทยตั้งแต่ 7 ขวบ นางอยู่ภูเก็ต พ่อแม่นางรักประเทศไทยมาก ก็ไม่แปลกนะทะเลไทยสวยจะตาย เนอะ!! นางเรียนอินเตอร์ คือพูดภาษาไทยได้แต่อ่านเขียนไม่ได้ นางยังบอกอีกว่าไปร้านข้าวถ้าพูดไม่ได้ก็อดกิน เราก็หัวเราะ (อืมจริงของมัน) 55555555555555 ภาษาไทยยากจะตาย เราก็คุยกันไปเรื่อย เจอกันบ่อยขึ้นที่ห้องเดิม เริ่มแกล้ง เริ่มแซวกันได้
แล้วคืนที่ทำให้เรารู้สึกเปลี่ยนไปก็มาถึง ทุกอย่างเหมือนเดิมนางนั่งที่เดิม แต่วันนี้มันดึกหน่อยเพราะมันเป็นวันศุกร์ ทุกคนจะเต็มที่ เพราะพรุ่งนี้ไม่มีเรียน พี่ๆบางคนลงไปซื้อเบีย บางคนเล่นเกมอยู่ในห้อง บางคนกลับห้อง ตอนนี้ก็เหลือเรานั่งอยู่ 2 คน เหมือนนางจะเมา นางต้องเมาแน่ๆ เราคิดแบบนั้น เราสองคนเงียบอยู่สักพักนางก็ขยับมานั่งโซฟา ตัวเดียวกับเรา คือมันใหญ่พอที่คน3คนนั่งรวมกันได้สบายๆ แล้วก็เอนตัวไปข้างหลังเหมือนจะนอนพิง โซฟา แบบผยุงตัวไม่ไหวอะไรแบบนั้น 555555555 ทีนี้นางก็นอนมองหน้าเรา ^/////^ เขินสิคะรออะไร
(หยุดเลยสายตาแบบนั้นอีกแล้วบ้าชิบบบ)
เก็บอาการแล้วถามไปว่า มองทำไม มันมีอะไรหรอ??? นางยิ้มแล้วบอกว่าเปล่า มองเฉยๆ น่ารักดี เรา ห๊ะ!!! อะไรนะ ก็ได้ยินแล้วหนิ
ยูน่ารัก ยูน่ารักดี เราหน้าร้อนไปยันทีนนน 55555 พวกพี่เรา เข้ามาพอดี เราเลยขอตัวกลับก่อน มันไม่ได้รู้สึกแย่นะ แต่ตกใจ ไม่คิดว่าจะได้ยินแบบนั้น แค่เค้าบอกเราว่า น่ารักดี มันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรมากกว่านั้นสักหน่อย ตอนนั้นเราคิดได้แค่นั้นจริงๆ เลยคิดว่ามาตั้งหลักก่อนดีกว่า มันก็รู้สึกดีนะเรายิ้มอยู่คนเดียวเหมือนคนบ้าอีกแล้ว 555555555555555555555
เราไม่ได้สวยเลือกได้นะ ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แล้วกำลังจะเลิกกันห่างกันมาประมาณ3เดือน กว่าๆ เราสับสน เกลียดความรู้สึกแบบนี้นะ เราแค่อยากเคลียตัวเองถ้าเราจะชอบใครสักคนเราต้องเลิกคิดถึงคนเก่าก่อน ถ้ามีใครสักคนมาชอบเราแล้วเค้ายังลืมแฟนเก่าไม่ได้เราก็คงรู้สึกแย่เหมือนกัน 3วันหลังจากนั้นเราไม่ได้ไปห้องพี่รหัสเราเลย ไปที่อื่นแทนคะ 55555 ก็มันอยู่ไม่ได้จริงๆ ยังไม่พร้อม เราเป็นคนหนีปัญหาอะ รู้ตัวนะแต่แก้ไม่ได้สักที อาทิตย์นึงผ่านไปเราก็เลิกกับแฟน ความรู้สึกมันแย่ด้วย โล่งด้วยยย
*อยู่ๆก็อยากเห็นหน้าเจ้าชายคะ นานแล้วนะที่ไม่เจอกันเลย คิดถึงรอยยิ้มนั้นจังเลยยยยยย วันนี้จะไปหานะ
คืนนั้นเราดื่มที่ห้องเพื่อนไปนิดหน่อยก่อนจะไปห้องพี่รหัส คือเพื่อนเราอยู่ชั้น4 ห้องพี่รหัสเราอยู่ชั้น8 เราตื่นเต้นรัวๆ ตัดสินใจเคาะห้อง ประตูเปิดออก ทายสิใครมาเปิด . . . . เจ้าชายคะ!! เจ้าชายเปิดประตู นางทักเราว่า hi เรายิ้มเบาๆ แล้วก็บอก hi เดินเข้าไปนั่งที่เดิมเลยยยย เราทักทายพี่เพื่อนๆเราเสร็จก็ก้มหน้าก้มตาดื่ม ดื่ม ดื่ม คิดไว้สักพักก็กลับละ แค่อยากมาเห็นหน้าเฉยๆ ก็ได้เห็นแล้วหนิ แค่นี้ก็พอแล้ววววว คุยกับตัวเองในใจเสร็จก็ลุกออกไปสูบบุหรี่ เราสูบบ้างเป็นบางทีที่ๆเราอยู่ผู้หญิงสูบบุหรีเป็นเรื่องธรรมดา ทำผมสีจัดๆ ทาปากสีดำ สีเขียว สีม่วง ทุกคนมีจุดยืน เป็นตัวของตัวเองสูงคะ แต่การกินเหล้า สูบบุหรี่ มันไม่เกี่ยวกับการเรียนศิลปะ มันไม่ได้ดูถ่อย หรือ เท่ห์ เราสามารถเลือกที่จะเป็นได้ ไม่ว่าจะหญิงหรือชายมันเท่าเทียมกัน เพราะนี่มันปี 2015 แล้ววววว เราคิดแบบนั้นนะ
* * มาต่อที่เราออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียง แล้วสักพักนานก็เดินตามมานั่งข้างๆ ถามเราว่า ยู โอเคไหม ทำไมรู้เราถาม นางบอกแอบสังเกตเรามาสักพักแล้วว วันนี้เราไม่ร่าเริงเหมือนเดิม ดูไม่สดใสเหมือนไม่ใช่เราคนเดิม เราก็อืม (แอบยิ้มเบาๆ) แล้วก็ดึงหน้าเข้ม ตอบว่า อยากได้ยินว่าอะไรโอเคหรือไม่โอเค (ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าตอนนั้นทำไมต้องพูดแบบนั้น) นางถอนหายใจยาวๆ เฮ้อออ!!
ทำไมต้องทำให้มันยาก ถ้ายูไม่โอเค ก็บอกแค่บอกว่าไม่โอเค แค่นั้น มันยากนักหรือไง เราอึ้งงงนั้นสิ!! มันไม่ยากเลยนะ ใช่เรื่องคืนนั้นไหม? เพราะไอหรือเปล่า ที่ยูเป็น เราเอ้ยย จำได้ด้วยหรอ นายเมาไม่ใช่หรอ นางตอบคิดงั้นหรอ ยูคิดว่าไอเมาจริงๆอะหรอ งั้นก็ไม่ใช่เพราะไอใช่ไหม เราพยักหน้า นางก็ยิ้มกว้างแล้วพูดว่า เยสสสส ไหนเป็นอะไร เล่าให้ฟังได้นะ คิดว่าไอเป็นกำแพง ก็ได้ ไอไม่ล้อ แน่นอนสัญญา นางชูนิ้วก้อยขึ้นมาพร้อมกับยิ้มกว้างๆ โหยยย เรานี่แทบจะละลาย ตายๆ หน้าร้อนผ่าวๆ 5555555555 ใครละจะไม่เล่า ก็นางทำตัวน่ารักซะขนาดนี้ ยอมคะ อิแป้นยอมแล้วเจ้าคะ 555555555555555 เราเล่าให้นางฟัง ก็เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราแหละ นางนังฟังเป็นกำแพงจริงๆ เงียบมาก เล่าจบนางก็ยังเงียบ จนเราต้องถามนี่ๆหลับหรอ?? นางบอกไอเป็นกำแพง เราหัวเราะออกมาดังมากกกกก ขอบคุณนะที่ทำให้เราหัวเราะ ยินดีครับ นางตอบ โชคดีที่ข้างนอกมันมืด ไม่งั้นนางต้องเห็นหน้าเราแน่ๆ 5555555555 เขินสิเขินหนักด้วยยยย บิดจะขาดแล้วเสื้ออะ อร้ายยยยยย >////<
นางพูดขึ้นมาว่าถ้าไอพูดอะไรบางอย่างไป อย่าลุกหนีไอไปอีกนะ ถ้ายู ไม่ชอบไอจะไม่พูดมันอีก เราพยักหน้า นางก็พูดว่า…
ยูน่ารักนะ เหมือนที่ไอเคยบอกไป ไอหมายความว่าแบบนั้นจริงๆ ยูน่ารักจริงๆ สดใส เป็นตัวของตัวเอง ยูไม่ต้องกังวลว่าใครจะมองยูเป็นแบบไหน อย่าสน อย่าแคร์ ถ้ายูเลือกที่จะเดินออกมาแล้ว ก็อย่าหันหลังกลับไปมองมันทิ้งมันซะ ทุกคนมีเรื่องที่ต้องเจอกันทั้งนั้น ไม่ว่าดีหรือไม่ดี แต่ทุกคนรู้ว่าในที่สุดมันจะผ่านไป นางเอามือมาแตะที่บ่าเราเบาๆ ยูเก่งอยู่แล้ว แล้วนางก็ยิ้มมมมม ยิ้มแบบนั้นอีกกแล้ว เรายิ้มขอบคุณ หัวใจพองโตมากคะ บอกเลย อบอุ่น รู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก สายตาแบบนั้นรอยยิ้มแบบนั้น!!
ถ้าเราได้เป็นเจ้าของมันคงจะดี อยากได้แล้วสิผู้ชายคนนี้!!!
เดี๋ยวเรามาเม้าต่อนะ ยังมีอีกเยอะเลยยยยย วันนี้ดึกมากแล้วด้วยยย
** เรายังไม่ค่อยชินกับพันธิป ยังงงๆอยู่ บางคำอาจดูหยาบไปบ้างขอโทษด้วนนะคะ ตอนนั้นเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ
หนุ่มเยอรมัน!! ทำให้ฉันนตกหลุมรักก
เขินๆเหมือนกัน 555555555 เราเพ้อให้เพื่อนสนิทฟังจนมันไล่มาเพ้อในนี้เผื่อมีคนเป็นแบบเราบ้าง แต่ก็เอาเหอะลองดูไม่เสียหายอะไร
ถ้ามันจะช่วยให้คิดถึงเจ้าชายของเราน้อยลงบ้างก็คงจะดี
เริ่มเลยแล้วกัน เราเรียนอยู่มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ คณะศิลปกรรม เจ้าชายของเราก็เรียนที่เดียวกัน แต่นางเรียน IT อินเตอร์ เราเจอกันครั้งแรกที่ร้านข้าวมันไก่ อยู่หน้ามอ ร้านแถวหน้ามอ ติดแอร์เกือบทุกร้าน ก็อย่างว่าแหละ เมืองไทยเป็นประเทศที่ร้อนสัดดด 555555555 เราเปิดประตูร้านเข้าไปเห็นนางคนแรกเลยคะ นางนั่งอยู่4-5 ในนั้นนางหล่อสุด 55555555 ตอนนั้นเราก็เฉยๆนะ ผมสีทอง ตายาวๆสีฟ้า จมูกโด่งๆ ปากบางๆ ตัวขาววววว ทำอะไรเราไม่ได้หรอก (หรอ) 555555 เราชอบแบบหนุ่ม ออสซี่ อิตาลี่ ผิวแทนๆ หนวดๆ ซึ่งนางไม่แทนเลยยยค้าาาา เราได้เจอกันบ่อยขึ้นแต่ก็แค่เดินผ่าน เรายังถามเพื่อนเลยว่า ฝรั่งพวกนี้มันยิ้มกันไม่เป็นหรือไง นั่งเก็กหล่ออยู่นั่น เราเลียนแบบท่าทางกันอย่างสนุกสนาน มีครั้งนึงเราเดินชนกันทางไปห้องน้ำ ทางมันแคบมากเราก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ด้วย มันก็ไม่ได้ชนแรงหรอก แต่น่าสั่นอะ 55555555
เราเงยมองหน้า คุณพระ!!! อกอิแป้นจะแตกกกก หล่ออคะ คือมันใกล้มากกก เราว่าเราสูงแล้วนะ 173 อะนางสูงกว่าที่เราคิดไว้เยอะเลย โทรศัพแทบหล่นจากมือ นางหันมาพยักให้เราเบาๆแล้วยิ้มที่มุมปาก เท่านั้นแหละ เวลาหยุดหมุนคะ ตัวนี่ร้อนผ่าวๆ
(จากนั้นก็ยิ้มอยู่ในห้องน้ำคนเดียวตลกตัวเอง 5555555)
เราก็ได้เจอกันบ่อยขึ้นที่ร้านเดิมแต่ก็เหมือนเดิม แค่เดินผ่าน เราก็ไม่ได้สนใจอะไรคิดในใจ ไอ่พวกนี้มันกินร้านอื่นไม่เป็นหรือไง
(ตอนนั้นนางก็คงคิดเหมือนกัน อีพวกเสียงดังมาอีกละ)สาขาที่เราเรียนมีผู้หญิงน้อย ส่วนมากมีแต่ผู้ชาย ที่สนิทกับเรามากๆก็มี 5-6 คน ตุ้ด1 ทอม1 อมยิ้ม35อมยิ้ม35อมยิ้ม35 ที่เหลือผู้ชายหมดเลย 555555 มาเข้าเรื่องต่อ มีอยู่วันนึงพี่รหัสเราชวนไปดื่มที่ห้องให้ซื้อเบียไปด้วย ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราส่งงานหมดแล้ว ก็แค่อยากจะพักผ่อนสมองบ้างงงง เราออกจะลิฟท์และเดินไปหน้าห้องเคาะประตู สักพักพี่รหัสเรามาเปิด พวกรุ่นพี่เราพูดว่า เห้ยยยมาเร็วนี้หว่าาา ใช้ได้!!! เราก็บ่น โห่ไรกันเนี่ยให้น้องไปซื้อ ผู้หญิงนะเนี่ย แม่งงร้อนสัดอะ บลา บลา บลา เราบ่นแบบจริงจัง และก็แอบรู้สึกว่ามีคนมองอยู่ เราหันไปมองพร้อมกับอุทานว่า เชี้ยยยยยยย!!!
พี่ๆเราก็หัวเราะ บอกมันเป็นฝรั่งไม่ใช่เชี้ยย 55555555555555555555 เราหัวเราะ พูดว่าเปล่าๆ ตกใจเฉยๆ นางก็หัวเราะออกมา ให้ตายสิน่ารักเป็นบ้าพ่อคุณเอ้ยยยย พี่ๆเราก็แนะนำให้รู้จักกัน นางยื้นแก้วมาจะชนแก้วกับเราแล้วพูดว่า “ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
ช็อกอีกเราช็อกอีกแล้ว (แม่งงพูดไทยชัดจังวะ ที่ร้านข้าวแม่งงต้องรู้แน่เลยว่าเรานินทา) เก็บอาการสุดดดด
ชนแก้วแล้วตอบว่า “หวัดดี” นางทำตาเจ้าเล่ห์แล้วยิ้มเบาๆ อยากตะโกนใส่หน้าไปว่า หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ อย่าทำสายตาแบบนั้น เดี๋ยวเหอะๆ แต่อินี่หลบสายตาจ้าาาาาา ทำได้แค่นั้นจริงๆ >.< ในช่วงที่คนอื่นเดินออกไปทำนู่นนี่กันเราก็พอได้พูดคุยกันบ้างเราเลยรู้ว่านางมาอยู่ประเทศไทยตั้งแต่ 7 ขวบ นางอยู่ภูเก็ต พ่อแม่นางรักประเทศไทยมาก ก็ไม่แปลกนะทะเลไทยสวยจะตาย เนอะ!! นางเรียนอินเตอร์ คือพูดภาษาไทยได้แต่อ่านเขียนไม่ได้ นางยังบอกอีกว่าไปร้านข้าวถ้าพูดไม่ได้ก็อดกิน เราก็หัวเราะ (อืมจริงของมัน) 55555555555555 ภาษาไทยยากจะตาย เราก็คุยกันไปเรื่อย เจอกันบ่อยขึ้นที่ห้องเดิม เริ่มแกล้ง เริ่มแซวกันได้
แล้วคืนที่ทำให้เรารู้สึกเปลี่ยนไปก็มาถึง ทุกอย่างเหมือนเดิมนางนั่งที่เดิม แต่วันนี้มันดึกหน่อยเพราะมันเป็นวันศุกร์ ทุกคนจะเต็มที่ เพราะพรุ่งนี้ไม่มีเรียน พี่ๆบางคนลงไปซื้อเบีย บางคนเล่นเกมอยู่ในห้อง บางคนกลับห้อง ตอนนี้ก็เหลือเรานั่งอยู่ 2 คน เหมือนนางจะเมา นางต้องเมาแน่ๆ เราคิดแบบนั้น เราสองคนเงียบอยู่สักพักนางก็ขยับมานั่งโซฟา ตัวเดียวกับเรา คือมันใหญ่พอที่คน3คนนั่งรวมกันได้สบายๆ แล้วก็เอนตัวไปข้างหลังเหมือนจะนอนพิง โซฟา แบบผยุงตัวไม่ไหวอะไรแบบนั้น 555555555 ทีนี้นางก็นอนมองหน้าเรา ^/////^ เขินสิคะรออะไร
(หยุดเลยสายตาแบบนั้นอีกแล้วบ้าชิบบบ)
เก็บอาการแล้วถามไปว่า มองทำไม มันมีอะไรหรอ??? นางยิ้มแล้วบอกว่าเปล่า มองเฉยๆ น่ารักดี เรา ห๊ะ!!! อะไรนะ ก็ได้ยินแล้วหนิ
ยูน่ารัก ยูน่ารักดี เราหน้าร้อนไปยันทีนนน 55555 พวกพี่เรา เข้ามาพอดี เราเลยขอตัวกลับก่อน มันไม่ได้รู้สึกแย่นะ แต่ตกใจ ไม่คิดว่าจะได้ยินแบบนั้น แค่เค้าบอกเราว่า น่ารักดี มันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรมากกว่านั้นสักหน่อย ตอนนั้นเราคิดได้แค่นั้นจริงๆ เลยคิดว่ามาตั้งหลักก่อนดีกว่า มันก็รู้สึกดีนะเรายิ้มอยู่คนเดียวเหมือนคนบ้าอีกแล้ว 555555555555555555555
เราไม่ได้สวยเลือกได้นะ ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แล้วกำลังจะเลิกกันห่างกันมาประมาณ3เดือน กว่าๆ เราสับสน เกลียดความรู้สึกแบบนี้นะ เราแค่อยากเคลียตัวเองถ้าเราจะชอบใครสักคนเราต้องเลิกคิดถึงคนเก่าก่อน ถ้ามีใครสักคนมาชอบเราแล้วเค้ายังลืมแฟนเก่าไม่ได้เราก็คงรู้สึกแย่เหมือนกัน 3วันหลังจากนั้นเราไม่ได้ไปห้องพี่รหัสเราเลย ไปที่อื่นแทนคะ 55555 ก็มันอยู่ไม่ได้จริงๆ ยังไม่พร้อม เราเป็นคนหนีปัญหาอะ รู้ตัวนะแต่แก้ไม่ได้สักที อาทิตย์นึงผ่านไปเราก็เลิกกับแฟน ความรู้สึกมันแย่ด้วย โล่งด้วยยย
*อยู่ๆก็อยากเห็นหน้าเจ้าชายคะ นานแล้วนะที่ไม่เจอกันเลย คิดถึงรอยยิ้มนั้นจังเลยยยยยย วันนี้จะไปหานะ
คืนนั้นเราดื่มที่ห้องเพื่อนไปนิดหน่อยก่อนจะไปห้องพี่รหัส คือเพื่อนเราอยู่ชั้น4 ห้องพี่รหัสเราอยู่ชั้น8 เราตื่นเต้นรัวๆ ตัดสินใจเคาะห้อง ประตูเปิดออก ทายสิใครมาเปิด . . . . เจ้าชายคะ!! เจ้าชายเปิดประตู นางทักเราว่า hi เรายิ้มเบาๆ แล้วก็บอก hi เดินเข้าไปนั่งที่เดิมเลยยยย เราทักทายพี่เพื่อนๆเราเสร็จก็ก้มหน้าก้มตาดื่ม ดื่ม ดื่ม คิดไว้สักพักก็กลับละ แค่อยากมาเห็นหน้าเฉยๆ ก็ได้เห็นแล้วหนิ แค่นี้ก็พอแล้ววววว คุยกับตัวเองในใจเสร็จก็ลุกออกไปสูบบุหรี่ เราสูบบ้างเป็นบางทีที่ๆเราอยู่ผู้หญิงสูบบุหรีเป็นเรื่องธรรมดา ทำผมสีจัดๆ ทาปากสีดำ สีเขียว สีม่วง ทุกคนมีจุดยืน เป็นตัวของตัวเองสูงคะ แต่การกินเหล้า สูบบุหรี่ มันไม่เกี่ยวกับการเรียนศิลปะ มันไม่ได้ดูถ่อย หรือ เท่ห์ เราสามารถเลือกที่จะเป็นได้ ไม่ว่าจะหญิงหรือชายมันเท่าเทียมกัน เพราะนี่มันปี 2015 แล้ววววว เราคิดแบบนั้นนะ
* * มาต่อที่เราออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียง แล้วสักพักนานก็เดินตามมานั่งข้างๆ ถามเราว่า ยู โอเคไหม ทำไมรู้เราถาม นางบอกแอบสังเกตเรามาสักพักแล้วว วันนี้เราไม่ร่าเริงเหมือนเดิม ดูไม่สดใสเหมือนไม่ใช่เราคนเดิม เราก็อืม (แอบยิ้มเบาๆ) แล้วก็ดึงหน้าเข้ม ตอบว่า อยากได้ยินว่าอะไรโอเคหรือไม่โอเค (ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าตอนนั้นทำไมต้องพูดแบบนั้น) นางถอนหายใจยาวๆ เฮ้อออ!!
ทำไมต้องทำให้มันยาก ถ้ายูไม่โอเค ก็บอกแค่บอกว่าไม่โอเค แค่นั้น มันยากนักหรือไง เราอึ้งงงนั้นสิ!! มันไม่ยากเลยนะ ใช่เรื่องคืนนั้นไหม? เพราะไอหรือเปล่า ที่ยูเป็น เราเอ้ยย จำได้ด้วยหรอ นายเมาไม่ใช่หรอ นางตอบคิดงั้นหรอ ยูคิดว่าไอเมาจริงๆอะหรอ งั้นก็ไม่ใช่เพราะไอใช่ไหม เราพยักหน้า นางก็ยิ้มกว้างแล้วพูดว่า เยสสสส ไหนเป็นอะไร เล่าให้ฟังได้นะ คิดว่าไอเป็นกำแพง ก็ได้ ไอไม่ล้อ แน่นอนสัญญา นางชูนิ้วก้อยขึ้นมาพร้อมกับยิ้มกว้างๆ โหยยย เรานี่แทบจะละลาย ตายๆ หน้าร้อนผ่าวๆ 5555555555 ใครละจะไม่เล่า ก็นางทำตัวน่ารักซะขนาดนี้ ยอมคะ อิแป้นยอมแล้วเจ้าคะ 555555555555555 เราเล่าให้นางฟัง ก็เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราแหละ นางนังฟังเป็นกำแพงจริงๆ เงียบมาก เล่าจบนางก็ยังเงียบ จนเราต้องถามนี่ๆหลับหรอ?? นางบอกไอเป็นกำแพง เราหัวเราะออกมาดังมากกกกก ขอบคุณนะที่ทำให้เราหัวเราะ ยินดีครับ นางตอบ โชคดีที่ข้างนอกมันมืด ไม่งั้นนางต้องเห็นหน้าเราแน่ๆ 5555555555 เขินสิเขินหนักด้วยยยย บิดจะขาดแล้วเสื้ออะ อร้ายยยยยย >////<
นางพูดขึ้นมาว่าถ้าไอพูดอะไรบางอย่างไป อย่าลุกหนีไอไปอีกนะ ถ้ายู ไม่ชอบไอจะไม่พูดมันอีก เราพยักหน้า นางก็พูดว่า…
ยูน่ารักนะ เหมือนที่ไอเคยบอกไป ไอหมายความว่าแบบนั้นจริงๆ ยูน่ารักจริงๆ สดใส เป็นตัวของตัวเอง ยูไม่ต้องกังวลว่าใครจะมองยูเป็นแบบไหน อย่าสน อย่าแคร์ ถ้ายูเลือกที่จะเดินออกมาแล้ว ก็อย่าหันหลังกลับไปมองมันทิ้งมันซะ ทุกคนมีเรื่องที่ต้องเจอกันทั้งนั้น ไม่ว่าดีหรือไม่ดี แต่ทุกคนรู้ว่าในที่สุดมันจะผ่านไป นางเอามือมาแตะที่บ่าเราเบาๆ ยูเก่งอยู่แล้ว แล้วนางก็ยิ้มมมมม ยิ้มแบบนั้นอีกกแล้ว เรายิ้มขอบคุณ หัวใจพองโตมากคะ บอกเลย อบอุ่น รู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก สายตาแบบนั้นรอยยิ้มแบบนั้น!!
ถ้าเราได้เป็นเจ้าของมันคงจะดี อยากได้แล้วสิผู้ชายคนนี้!!!
เดี๋ยวเรามาเม้าต่อนะ ยังมีอีกเยอะเลยยยยย วันนี้ดึกมากแล้วด้วยยย
** เรายังไม่ค่อยชินกับพันธิป ยังงงๆอยู่ บางคำอาจดูหยาบไปบ้างขอโทษด้วนนะคะ ตอนนั้นเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ