เราทะเลาะกับแฟนจนเลิกกันค่ะเราก็ยังรักเค้าอยู่นะรักมากด้วยเค้าก็คงยังรักเราอยู่แหละค่ะแต่เค้าบอกเค้าเหนื่อยกับเราเราทำผิดสันยากับเค้าหลายครั้งแล้วแต่เค้าไม่บอกเราเลยนะว่าเราผิดสันยาจนมาทะเลาะกันเรื่องที่เค้าแอบไปคุยกับผู้หญิงที่เค้าเรียนกว่าเพื่อนแต่เค้าคุยกันเกินเพื่อนค่ะเราก็เลยโกธรเค้าเราก็ไล่เค้าเต็มที่เลยค่ะเราบอกเค้าว่า "ออกไปจากชีวิตกูเถอะ"เราก็ไม่คิดว่าแค่คำพูดนั้นจะทำให้อะไรหลายๆอย่างเปลี่ยนไปเราคิดว่าเค้ารู้ว่าเราพูดประชดแต่เค้ากับเก็บคำที่เราไล่เค้าไปคิดจนเค้าออกไปจากชีวิตเราจริงๆ เราก็แบบทำอะไรไม่ทุกเราพูดอะไรออกไปกลับมาคิดทบทวนทุกอย่างเราผิดนะเราขอโทดเค้าที่พูแรงๆใส่เค้า อค่เค้ากลับบอกว่า "มันไม่มีประโยชน์อะไรหรอก" เราก็บอกเค้าว่ากลับมานะเราไม่ได้อยากจะเสียเค้าไปเลยที่เราพูดก็เพราะอารมณ์เราไม่ได้อยากให้ไปจริงๆ เค้าก็เลยบอกเราว่า "ก็บอกให้ออกจากชีวิตไม่ใช่หรอนี่ไงก็ออกมาแล้วไงจะเอาอะไรอีก" คือพอเราได้ยินคำนั้นเราตบปากตัวเองจนแตกเราพูดไม่คิดจริงๆเราใช้แต่อารมณ์จริงๆทุกอย่างมันถึงเป็นแบบนี้แต่ยังไงเราผิดเราก็จะไม่ยอมแพ้เพราะเรารักเค้าอยู่รักมากด้วยเราผิดเราจะขอโทดเค้าให้เค้ายกโทดให้เราให้ได้เพราะเรายังเชื่อว่าเค้าก็ยังรักเราอยู่เหมือนกัน #เดี๋ยวมาต่อนะค้ะเรื่องมันยาวมากกกกก