*****สวัสดีค่ะทุกคนที่ได้เห็นกระทู้นี้ ขอฝากคำถามและแนวทางแก้ไขด้วยนะ*****
คือว่าลูกของเราหน่ะค่ะ ติดเรามากเลยค่ะ ไปเข้าห้องน้ำก็ร้อง คือแบบ ร้องไห้หนักมาก หนักจริงๆค่ะ
สำหรับคนอื่นไม่รู้ว่าเป็นปัญหาใหญ่รึป่าว แต่สำหรับเรามันก้อใหญ่อยู่นะคะ เพราะอยากเก็บเงินไว้ให้ลูก
ลำพังสามีคนเดียวไม่พอใช้ อีกปีสองปีลูกก้อเข้าโรงเรียนแล้ว ก้อเลยไปหางานทำไปกรอกไปสมัครไว้
ในระหว่างวันที่ออกไปสมัครงาน ให้ลูกอยู่กับแม่บ้าน ที่บ้านตอนนั้นก้อมีพี่สาว ลูกชายพี่สาว ซึ่งอายุห่างกันประมาณ 6 เดือน
แต่เค้าก้อไม่ติดแม่    ...ที่บ้านมีคนเยอะแยะเพื่อนเล่นของเล่นก้อมีแต่พอลูกเราไม่เห็นเรา ก้อร้องไห้จ้าาาเลย
ขนาดพ่อยังเอาไม่อยู่ ลูกเราไม่เอาใครเลย ร้องไห้ทั้งวัน สงสารลูกมาก  ในใจก้อคิดอยู่นะค่ะว่าปล่อยไปเลยเดี๋ยวก้อคงชิน
แต่เห็นลูกร้องไห้แล้วมันทรมานใจมากเลย ร้องแบบเอาเป็นจนเอาตายเลยทีเดียว เค้าจะร้องไปขึ้นบรรไดไป ไปเคาะประตูห้องนอน
แต่ในห้องไม่มีแม่ เห็นแบบนี้มาสองวัน ไม่เห็นทีท่าจะลดละเลย เห็นแล้วน่าสงสารมากๆ เราก้อไม่รู้จะทำแบบไหนแล้วเหมือนกัน
อายุและประสบการณ์ก้ออาจจะยังน้อยนิดนัก เลยไม่รู้วิธีการ รบกวนคุณแม่ท่านอื่นๆที่มีประสบการณ์ ช่วยแนะนำน่อยนะคะ
อยากให้ลูกเลิกงอแง เลิกติด เลิกตามแม่ เผื่อที่จะได้เข้ากับคนอื่นได้ดีและจะได้ไม่เป็นภาระด้วย เพราะความจริงลูกเราก้อเป็นคนร่าเริง
ยังไงก้อรบกวนน่อยนะคะ ขอคำแนะนำด้วยนะคะ เผื่อคุณแม่ท่านใด มีวิธีดีๆหรือเด็ดๆ ............ขอขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ