สักวา กาวที่ดี มีคุณค่า ใช้เพียงนิด ติดแน่นหนา จึงสาสม
กาวต้องดั่ง พลังช้าง ต่างเชยชม ดีบรม สมเป็นจ้าว กาวทั้งมวล
นักเคมี ที่ผลิต คิดกาวนั้น ปรับปรุงผิด ผลิตภัณฑ์ สูตรผันผวน
ได้กาวใหม่ ติดไม่ดี อย่างที่ควร ผิดสัดส่วน กาวปรวนแปร ติดแย่จริง
แรงยึดต่ำ ทำได้แค่ แปะกระดาษ งานวิจัย ได้ผลพลาด อาจต้องทิ้ง
งบประมาณ ถูกผลาญไป ไร้ค่าจริง งานล้มเหลว กาวเลวยิ่ง เข้าหิ้งไป
นักเคมี ที่ผลิต คิดกาวนี้ ยังมองโลก ในแง่ดี มีที่ใช้
เพียงแต่ว่า หาไม่ได้ ใช้อย่างไร กาวนี้นั้น ฉันมั่นใจ ใช่เลวทราม
ผ่านหลายปี มีเพื่อนรัก เป็นนักร้อง ประสานเสียง มาเมียงมอง ลองไต่ถาม
ติดกระดาษ อาจจะใช้ ได้ดีงาม เพื่อนเล่าความ ลมตามโบสถ์ พัดโน้ตปลิว
ใช้กาวมา ทากระดาษ แปะโน้ตไว้ ไม่ปลิวไป ที่ไหนแน่ แม้ลมฉิว
พอเสร็จแล้ว ก็ลอกง่าย ได้ชิวๆ ต้องยกนิ้ว ให้กาวนี้ ดีจริงเอย
พอรู้จัก ประยุกต์ใช้ ได้ความคิด จึงผลิต Post-it ขาย ง่ายจริงเอ๋ย
ตอนนี้ใช้ แพร่หลายกัน ทั้งโลกเลย กาวห่วยนี้ กลับดีเฉย น่าเชยชม
ความผิดพลาด อาจจะนำ ความสำเร็จ เพียงรู้เคล็ด เด็ดมาใช้ ให้เหมาะสม
มีดปลายทู่ ดูเฮงซวย ห่วยบรม รู้จักใช้ ลับให้คม สมฤดี
ไม่มีของ สิ่งใด ที่ไร้ค่า รู้จักหา ค่าบังเกิด ประเสริฐศรี
ใช้ถูกต้อง ตามครรลอง ได้ของดี เพียงรู้ค่า หาวิธี ที่ใช้มัน
หากพลาดผิด นิดหน่อย ก็ถอยแล้ว คงไม่แคล้ว กินแห้วไป ไม่ถึงฝัน
เล่นหุ้นผิด ต้องคิดใหม่ แก้ไขกัน หาทางใหม่ ไปสู่ฝัน สุขสันต์เอย
จากหนังสือ “Think & Grow Rich - The 21st Century Edition” ของ “Napolean Hill” ครับ
มีบทแทรกโดยผู้เรียบเรียงใหม่ที่กล่าวถึงประวัติการค้นพบกาวที่ใช้ทำ Post-it ของ 3M...น่าสนใจมากครับ
เพิ่งรู้ว่า กาวนี้เป็น “ความล้มเหลว” ที่กลับกลายมาเป็น “ความสำเร็จ” ได้อย่างไม่น่าเชื่อ
Spencer Silver คือนักเคมีคนที่ได้รับมอบหมายจากบริษัทให้ปรับปรุงสูตรกาวน่ะครับ
แต่ด้วยความผิดพลาด ได้กาวสูตรใหม่ ที่มีคุณสมบัติแย่มาก ไม่สมกับเป็นกาว
กาวควรจะติดแน่น ทนนาน แรงยึดสูง ติดแล้วไม่หลุดง่าย ใช่มั้ยล่ะครับ
แต่กาวสูตรนี้ แรงยึดต่ำ แค่พอที่จะติดกระดาษได้เท่านั้นเอง แถมหลุดลอกออกได้ง่าย
ถือเป็นความล้มเหลวของงานวิจัย แต่เขาก็ไม่ได้ทิ้งสูตรไปนะครับ
ด้วยเชื่อว่า มันน่าจะมีประโยชน์ เพียงแต่ยังหาวิธีใช้ไม่ได้เท่านั้นเอง
หลายปีต่อมา เพื่อนเขาที่เป็นนักร้องประสานเสียงในโบสถ์ ชื่อ Arthur Fry
เขานำกาวมาทากระดาษแล้วไปแปะที่เก้าอี้ เพื่อจองที่นั่งในโบสถ์ครับ
ปรากฏว่าใช้ได้ดี ไม่ปลิวไปตามลม แล้วสามารถลอกออกได้ง่าย
(อีกที่หนึ่งเขียนไว้ว่า เขาลองนำกาวมาใช้ติดกระดาษโน้ตคั่นหน้าเอาไว้...ไม่ทราบอันไหนถูกต้องครับ)
ในที่สุดก็เลยนำมาพัฒนา และทำการตลาด จนกระทั่งเป็น Post-it ที่ใช้กันทั่วโลก
(ความจริง ในการพัฒนาและทำการตลาดนั้น ก็เป็นเรื่องราวที่น่าสนใจมากนะครับ
เพราะกว่าจะทำสำเร็จจนติดตลาด กว่าเป็นที่นิยมใช้กันทุกออฟฟิศทุกบ้านนั้น มันไม่ใช่ง่ายๆเลย)
สุดท้าย Post-it สร้างรายได้ให้บริษัท 3M อย่างมหาศาล
เป็น “ความสำเร็จในความล้มเหลว” ได้อย่างไม่น่าเชื่อ
ถ้าเรารู้จักหาทางใช้ประโยชน์จากความล้มเหลวให้ได้ เราก็จะสำเร็จได้แน่นอนครับ
ถึงจะล้มเหลว แต่อย่าล้มเลิก สู้เขาเถอะ แมงเม่าทั้งหลาย !!!
ขอให้ทุกท่านประสบกับ "ความสำเร็จในความล้มเหลว" กันนะครับ
ป.ล. พรุ่งนี้ มีโปรแกรมต้องออกไปทำงานนอกสถานที่ คงไม่มีสักวานะครับ
<[^_^]> สักวา กาวที่ดี มีคุณค่า.....ใช้เพียงนิด ติดแน่นหนา จึงสาสม
กาวต้องดั่ง พลังช้าง ต่างเชยชม ดีบรม สมเป็นจ้าว กาวทั้งมวล
นักเคมี ที่ผลิต คิดกาวนั้น ปรับปรุงผิด ผลิตภัณฑ์ สูตรผันผวน
ได้กาวใหม่ ติดไม่ดี อย่างที่ควร ผิดสัดส่วน กาวปรวนแปร ติดแย่จริง
แรงยึดต่ำ ทำได้แค่ แปะกระดาษ งานวิจัย ได้ผลพลาด อาจต้องทิ้ง
งบประมาณ ถูกผลาญไป ไร้ค่าจริง งานล้มเหลว กาวเลวยิ่ง เข้าหิ้งไป
นักเคมี ที่ผลิต คิดกาวนี้ ยังมองโลก ในแง่ดี มีที่ใช้
เพียงแต่ว่า หาไม่ได้ ใช้อย่างไร กาวนี้นั้น ฉันมั่นใจ ใช่เลวทราม
ผ่านหลายปี มีเพื่อนรัก เป็นนักร้อง ประสานเสียง มาเมียงมอง ลองไต่ถาม
ติดกระดาษ อาจจะใช้ ได้ดีงาม เพื่อนเล่าความ ลมตามโบสถ์ พัดโน้ตปลิว
ใช้กาวมา ทากระดาษ แปะโน้ตไว้ ไม่ปลิวไป ที่ไหนแน่ แม้ลมฉิว
พอเสร็จแล้ว ก็ลอกง่าย ได้ชิวๆ ต้องยกนิ้ว ให้กาวนี้ ดีจริงเอย
พอรู้จัก ประยุกต์ใช้ ได้ความคิด จึงผลิต Post-it ขาย ง่ายจริงเอ๋ย
ตอนนี้ใช้ แพร่หลายกัน ทั้งโลกเลย กาวห่วยนี้ กลับดีเฉย น่าเชยชม
ความผิดพลาด อาจจะนำ ความสำเร็จ เพียงรู้เคล็ด เด็ดมาใช้ ให้เหมาะสม
มีดปลายทู่ ดูเฮงซวย ห่วยบรม รู้จักใช้ ลับให้คม สมฤดี
ไม่มีของ สิ่งใด ที่ไร้ค่า รู้จักหา ค่าบังเกิด ประเสริฐศรี
ใช้ถูกต้อง ตามครรลอง ได้ของดี เพียงรู้ค่า หาวิธี ที่ใช้มัน
หากพลาดผิด นิดหน่อย ก็ถอยแล้ว คงไม่แคล้ว กินแห้วไป ไม่ถึงฝัน
เล่นหุ้นผิด ต้องคิดใหม่ แก้ไขกัน หาทางใหม่ ไปสู่ฝัน สุขสันต์เอย
จากหนังสือ “Think & Grow Rich - The 21st Century Edition” ของ “Napolean Hill” ครับ
มีบทแทรกโดยผู้เรียบเรียงใหม่ที่กล่าวถึงประวัติการค้นพบกาวที่ใช้ทำ Post-it ของ 3M...น่าสนใจมากครับ
เพิ่งรู้ว่า กาวนี้เป็น “ความล้มเหลว” ที่กลับกลายมาเป็น “ความสำเร็จ” ได้อย่างไม่น่าเชื่อ
Spencer Silver คือนักเคมีคนที่ได้รับมอบหมายจากบริษัทให้ปรับปรุงสูตรกาวน่ะครับ
แต่ด้วยความผิดพลาด ได้กาวสูตรใหม่ ที่มีคุณสมบัติแย่มาก ไม่สมกับเป็นกาว
กาวควรจะติดแน่น ทนนาน แรงยึดสูง ติดแล้วไม่หลุดง่าย ใช่มั้ยล่ะครับ
แต่กาวสูตรนี้ แรงยึดต่ำ แค่พอที่จะติดกระดาษได้เท่านั้นเอง แถมหลุดลอกออกได้ง่าย
ถือเป็นความล้มเหลวของงานวิจัย แต่เขาก็ไม่ได้ทิ้งสูตรไปนะครับ
ด้วยเชื่อว่า มันน่าจะมีประโยชน์ เพียงแต่ยังหาวิธีใช้ไม่ได้เท่านั้นเอง
หลายปีต่อมา เพื่อนเขาที่เป็นนักร้องประสานเสียงในโบสถ์ ชื่อ Arthur Fry
เขานำกาวมาทากระดาษแล้วไปแปะที่เก้าอี้ เพื่อจองที่นั่งในโบสถ์ครับ
ปรากฏว่าใช้ได้ดี ไม่ปลิวไปตามลม แล้วสามารถลอกออกได้ง่าย
(อีกที่หนึ่งเขียนไว้ว่า เขาลองนำกาวมาใช้ติดกระดาษโน้ตคั่นหน้าเอาไว้...ไม่ทราบอันไหนถูกต้องครับ)
ในที่สุดก็เลยนำมาพัฒนา และทำการตลาด จนกระทั่งเป็น Post-it ที่ใช้กันทั่วโลก
(ความจริง ในการพัฒนาและทำการตลาดนั้น ก็เป็นเรื่องราวที่น่าสนใจมากนะครับ
เพราะกว่าจะทำสำเร็จจนติดตลาด กว่าเป็นที่นิยมใช้กันทุกออฟฟิศทุกบ้านนั้น มันไม่ใช่ง่ายๆเลย)
สุดท้าย Post-it สร้างรายได้ให้บริษัท 3M อย่างมหาศาล
เป็น “ความสำเร็จในความล้มเหลว” ได้อย่างไม่น่าเชื่อ
ถ้าเรารู้จักหาทางใช้ประโยชน์จากความล้มเหลวให้ได้ เราก็จะสำเร็จได้แน่นอนครับ
ถึงจะล้มเหลว แต่อย่าล้มเลิก สู้เขาเถอะ แมงเม่าทั้งหลาย !!!
ป.ล. พรุ่งนี้ มีโปรแกรมต้องออกไปทำงานนอกสถานที่ คงไม่มีสักวานะครับ