ผู้หญิงคนนี้ทำงานที่เดียวกับผมครับ อยู่ในแผนกเดียวกันเลย
ในตอนแรกๆ ผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอมากกว่าเพื่อนร่วมงาน ก็แค่มองว่าผู้หญิงคนนี้หน้าตาน่ารักดี
จนได้ร่วมงานกันบ่อยๆ ก็เริ่มสนิทครับ ผมเลยเริ่มรู้สึกหวั่นไหวกับอะไรหลายๆอย่างที่เธอทำ

ต้องบอกก่อนนะครับ ว่าผมไม่ค่อยคุ้นชินกับการมีเพื่อนต่างเพศเท่าไหร่ครับ สมัยเรียนเพื่อนสนิทแก๊งเดียวกันก็ผู้ชายหมด และไม่เคยมีแฟนมาก่อน
เรื่องที่ผมจะเล่า และคำถามที่ผมจะถาม บางคนอ่านแล้วอาจจะบอกว่าผมเป็นพวก "ไก่อ่อน" ก็ได้ครับ แต่ก็นะ ก็ประสบการณ์เรื่องผู้หญิงของผมมันแทบจะเป็นศูนย์เลยนี่นา


ผมเป็นคนรูปร่างค่อนข้างอ้วนครับ ก่อนเธอจะเดินมาที่โต๊ะทำงานของเธอ เธอต้องผ่านที่ผมนั่งก่อน เธอมักจะหยอกเล่นโดยการจับพุงผม
ซึ่งผมก็อย่างที่บอกครับ ไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิง แม้แต่จับมืออะไรยังแทบไม่เคย พอมือนุ่มๆเธอมาแตะ ผมก็ตกใจปนตื่นเต้นแหละครับ แต่ก็นิ่งๆไว้ ยิ้มตอบ
บางครั้งตอนเธอเดินผ่านผมทำงานอยู่ เธอก็นวดไหล่ให้ แล้วบอกว่า สู้ๆนะ บางครั้งเธอก็ซื้อขนมมาฝาก
แล้วเหมือนเธอเป็นคนไม่ถือตัวอ่ะครับ เวลาเธอพูดกับผม บางครั้งเธอก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้โดยทำเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา (สำหรับผมซึ่งไม่คุ้นเคย มันไม่ธรรมดามาก) บางครั้งตอนเธอมาช่วยแก้งานให้ผม ก็มีโน้มตัวลงมาดูจอ หน้าใกล้กัน ไหล่ แขน โดนกันบ้างเธอก็ไม่ถือสาอะไร

บอกตรงๆว่าในช่วงที่เกิดเหตุการณ์ข้างบนซ้ำๆ ผมเริ่มหวั่นไหวและเหมือนจะรู้สึกชอบเธอก็จริง แต่ตอนนั้นเหมือนใจไม่อยากยอมรับ
ตอนนั้นพยายามบอกกับตัวเองว่า ผมไม่ได้ชอบเธอ เพราะไม่อยากจะยอมรับที่ว่า ไปชอบเธอเพราะเธอมาถูกเนื้อต้องตัว เลยหวั่นไหว

จนมาถึงช่วงนึงครับ  คอมพิวเตอร์ของเธอเสีย ประกอบกับเพื่อนร่วมงานผู้หญิงอีกคนที่นั่งข้างๆเธอไม่อยู่ที่โต๊ะ เธอเดินมาขอความช่วยเหลือ
ผมเลยลุกไปดูให้โดยนั่งข้างๆกัน พอมานั่งข้างๆ แล้วเธอก็โน้มหัวลงมาซบไหล่ผมครับ ค้างอยู่นานพอสมควร ผมก็ไม่ทราบว่าเธอทำไปเพื่ออะไรเหมือนกัน
แต่ ณ ตอนนั้นคือ นิ่งไปเลยครับ พอเธอเอาหัวออก ผมก็หันไปยิ้มเฉยๆ (ทั้งๆที่ในใจตกใจและตื่นเต้นจะแย่แล้ว)
ผมก็พยายามแก้ปัญหาคอมพิวเตอร์ให้เธอต่อ แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรกันต่อครับ

หลังจากนั้นผมเลยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อนครับ แรกๆก็อย่างที่บอก ผมพยายามจะไม่ยอมรับว่าชอบเธอ ทั้งๆที่ใจมันชอบไปแล้ว
จนเพื่อนเริ่มหาเหตุผลมาแย้ง ในที่สุดผมก็ยอมรับครับว่าชอบเธอ

เรื่องมันเริ่มหลังจากนี้ครับ คือเกิดเหตุให้ผมต้องย้ายตำแหน่งที่นั่งทำงาน ทำให้ต้องไปนั่งไกลจากเธอพอสมควร แต่ก็ยังพอมองเห็นเธอได้อยู่
คือหลังจากที่ผมย่ายที่มา ความสัมพันธ์ของเราก็เริ่มลดลงครับ คือเธอจะไม่ค่อยเดินมาหา ไม่ค่อยคุย พอผมไปคุยด้วยก็ไม่ค่อยคุยด้วย ถามคำตอบคำ
เธอที่เคยช่วยเหลือผมเรื่องงานมาตลอด เริ่มไม่ค่อยมาหาในเวลาที่ผมต้องการความช่วยเหลือ คือผมเหมือนผมมักจะถูกจัดให้เป็นคนสุดท้ายที่ความช่วยเหลือของเธอจะไปหาตลอด เรื่องหยอกล้อที่เธอชอบมาจับพุง หรือให้กำลังใจผม และเรื่องซื้อขนมมาฝาก หลังจากนั้นก็ไม่มีเลยครับ
ในบางครั้งธอทำเหมือนผมไม่มีตัวตนเลยด้วยซ้ำครับ อย่างบางคราวผมเอาเอกสารเรื่องงานไปให้เธอ เธอก็แค่หันมามองแล้วพยักหน้า แค่นั้น
คือตอนนั้นในใจผมคิดว่า ขอบคุณหน่อยก็ได้ หรือถ้าไม่ขอบคุณก็ช่วยยื่นมือมารับหน่อยก็ได้ ไม่ใช่แค่มองแล้วพยักหน้าแบบนี้

คือที่ผมสังเกตพฤติกรรมของเธอ เวลาเธอไปช่วยงานผู้ชายคนอื่นเธอก็ไม่ถือตัว ยื่นหน้า หรือยืนใกล้ๆได้ ไม่ว่าอะไรเหมือนกับผมนะครับ แต่ที่เธอทำกับผม
ให้กำลังใจ ซื้อขนมมาฝาก จับพุง นวดไหล่ แล้วก็ซบไหล่ ผมคิดว่าผมไม่เห็นเธอทำแบบนี้กับคนอื่นนะ คือถามเพื่อนผู้หญิงในส่วนนี้หน่อยแล้วกันครับ
ปกติผู้หญิงเขาซบไหล่ค้างไว้กับผู้ชายที่ไม่ใช่แฟน หรือไม่ได้คิดอะไร ถึงจะเป็นเพื่อนแต่ก็สนิทกันแค่ในระดับเพื่อนร่วมงานกันมั้ยครับ หรือเขาไม่ถือกันเรื่องนี้

คือหลังจากนั้นมาผมก็ร้อนใจมากครับ ผมก็ยังคุยกับเธอทุกวันเหมือนเดิมนะ แต่ก็ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านี้ เป็นเหมือนเพื่อนร่วมงานปกติ

คิดว่าผู้หญิงคนนี้เขารู้สึกอย่างไรกับผมเหรอครับ ? เขามองผมเป็นแค่เพื่อนร่วมงานธรรมดา หรือเขาอาจจะมีใจให้ผม เพราะการปฏิบัติต่อผมที่ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเป็นคนพิเศษ หรือที่ว่ามันก็แค่การกระทำธรรมดาทั่วไป คือผมแค่คิดมากไปเอง แล้วผมไม่เข้าใจครับ ทำไมความสัมพันธ์ของเราถึงเปลี่ยนไป เพียงเพราะผมย้ายที่นั่ง

สุดท้ายนี้ผมเคยเห็นเพื่อนแชร์มาในเฟซบุ๊คครับ ที่ว่า "ทำงานแล้วเขาไม่เครียดเรื่องความรัก ไปเครียดเรื่องเงินแทนมากกว่า" คือผมไม่ได้จะแย้งอะไรนะครับ แค่ตอนนี้ผมรู้สึกว่ามันตรงกันข้ามเลยอ่ะ มานั่งเครียดเรื่องรักๆ อาจจะเพราะผมเพิ่งทำงานได้ไม่นานด้วยมั้ง 555

ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ