มันคือเรื่องเมื่อวันสองวันก่อน
ที่ฉันตื่นมาตอน 3 ทุ่ม หลังสลบไปตอน 6 โมงเย็นทันทีที่กลับถึงห้อง
แล้วก็นอนไม่หลับอีกเลยหลังทำงานเสร็จ
ทำไมมมมมมมม.... คือเพลียมากนะ แต่นอนไม่ได้ ทำทุกวิถีทางแล้วจริงๆ
พยายามมาก จนหกโมงเช้าทนไม่ได้จริงๆ
เลยตัดสินใจ...  ไม่อยู่แล้ว !!!
ฉันจะหนีออกจากห้องสี่เหลี่ยมนี้ !

เหมือนจะหนีไปไกล จริงๆแค่เข้าไปในมอ.ค่ะ
(หอกับมอ ใกล้มากจริงๆ)

บอกไว้ก่อนว่า สกิลการถ่ายรูปต่ำมาก
เราแค่ชอบถ่าย คลายเครียด และมีความสุขเฉย เท่านั้น จริงๆ

สวัสดีน้องนก นางชอบมาอยู่ที่ระเบียง ถ่ายทันบ้างไม่ทันบ้าง


พระจันทร์ยังไม่หายไปเลย สวัสดีค่ะคุณพระจันทร์


ฉันชอบดอกไม้เล็กๆ ที่อยู่กันเป็นกลุ่ม มีความสุขที่ได้เห็น
และชอบถ่ายเก็บไว้ แม้ว่ามันจะเป็นแค่รูปซ้ำเดิมๆที่ใครๆก็เคยเห็น
ไม่แปลกใหม่ แต่ใครจะสนละ ฉันอยากถ่ายซะอย่าง


เธอคือนกอะไร ตัวใหญ่เหลือเกิน ไล่พวกนกกะจิบน้อยๆหนีไปหมดเลย


พวกนางมาเมาท์มอยอะไรกันนะ


ห้ามอึ๊! ใส่ฉันนะ


พระอาทิตย์ขึ้นได้ทุกที่ การเริ่มต้นใหม่ ก็เริ่มได้ตลอดเวลา...


มอ เงียบมาก จริงๆ
ตอนนี้คือ 6.20 น. ไม่เงียบก็แปลกปะวะะ
เริ่มมีคนมาออกกำลังกายนิดหน่อยละล่ะ


สวัสดีคุณนกกระจิบ (ใช่ไหม?)


บางทีเทคโนโลยีก็ทำให้ความสวยงามของธรรมชาติลดลง


ถอดบ้าง ปล่อยบ้าง จะได้สบายเท้า




มองผ่านบางอย่างไปบ้าง เราอาจจะเห็นอะไรที่ดีกว่า


เราเป็นคนชอบสีสดๆ รูปนี้ไม่มีมีความหมาย แค่ชอบสีแดง


ปกติไม่ตื่นเช้า
ไม่เคยรู้ว่าแสงตอนเช้ามันสวยงามแค่ไหน



กรุงเทพตอนเช้าก็มีน้ำค้างยอดหญ้านะ



สวัสดีเจ้าแมลง


ใบบัวขาวดำ


น้ำรถต้นไม้ กระเด็นตกบนพื้นถนน


หมดแล้วเย้ !!!!!
ออกตัวไว้ก่อนเลยว่ามันคือการ ถ่ายรูปเล่น โนคอนเสปอะไรทั้งนั้น
แต่ติดชมได้ไม่ว่ากัน มันเป็นวันที่อึดอัดมากจริงๆ
จนต้องหนีออกมาจากห้องนอน...

ขอให้ทุกคนมีวันที่ดีค่ะ


#แก้ไขคำผิดและแท๊กนิดหน่อย