คือขอบอกก่อนว่าเรากับแฟนอายุห่างกันเกือบ 10 ปี พี่เค้า 30+
แต่เรายัง 20 ต้นๆ ยังเรียนไม่จบด้วย
คือจริงๆต้องเรียนจบแล้วแต่เราซิ่วไปเกือบ 2 ปี
และเรื่องนี้เกิดที่เมืองนอก พ่อแม่เราเลยไม่รู้

ที่ย้ายมาอยู่กับแฟน เพราะเมทที่อยู่ด้วยกันเรียนจบแล้ว
พอเมทกลับไทย เราก็เลยย้ายมาอยู่กับแฟน
เพราะไม่อยากแบกจ่ายค่าห้องอันแสนแพงคนเดียว
และก็ไม่รู้จะหาใครมาอยู่แชร์อยู่ด้วย แต่พอย้ายมา
มันก็ไม่เลวนะ คือเมื่อก่อนก็มานอนบ้านแฟนบ่อยอยู่แล้ว
วีคละอย่างน้อย 3 วัน

แต่ก็ไม่ได้บอกที่บ้าน บอกแต่ว่าย้ายมาอยู่กลับเพื่อน
รู้สึกอึดอัดมากที่ต้องโกหกแม่ เพราะเรากับแม่สนิทกันมาก
แต่เรารู้เลยว่าแม่ต้องไม่โอเคมากๆ ถ้ารู้ว่าลูกสาวอยู่กินกับผู้ชาย

มันอึดอัดจนเรานอนร้องไห้ และทำไมไม่รู้ไม่กล้าคุยเรื่องนี้กับแฟน
มันทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นเด็ก บางทีรู้สึกไปถึงว่า
เราคงไม่เหมาะสมกับแฟน เพราะเค้าทำงานแล้ว
ต้องมานั่งดูแลเด็กอย่างเรา เค้าคงอยากได้คนที่อายุใกล้ๆกับเค้าจะได้ดูแลกัน
ปรึกษากันได้... ความคิดมันตีกันอยู่ในหัวตลอดเวลา
เครียดมาก รู้สึกแย่กับตัวเองแบบบอกไม่ถูก กลัววันหนึงเค้าจะเบื่อ
เพราะแฟนเก่าแต่ละคนของเค้าอายุมากกว่าเค้ามาตลอด
เราเป็นคนแรกที่อายุน้อยกว่า และดันมาน้อยกว่าเอามากๆ
กลัวบ้ากลัวบอไปหมด


ไม่รู้จะทำไงดีเลยค่ะ