พระอาจารย์คำสุข ญาณสุโข
วัดป่าซับคำกอง จ.เพชรบูรณ์

...

ที่วัดถ้ำกลองเพล เรานอนพักใต้กุฏิตอนกลางวัน พอเคลิ้มหลับไป
เห็นคนเดินขบวนกันเป็นกลุ่มๆ สิบคนบ้าง ยี่สิบคนบ้าง กลุ่มน้อยกลุ่มใหญ่ตามรายทาง
ทราบได้ว่า เขากำลังจะไปไหว้พระธาตุ การไปของแต่ละคนแต่ละกลุ่มนั้นแตกต่างกันไป

บางกลุ่มเล่นการพนัน เล่นโบกเล่นไพ่ไฮโล บางคนมีข้าวปลาอาหาร เหล้าสุรายาปิ้ง
บางคนมีแคนพิณเป่าปี่ เป่าขลุ่ย สนุกสนาน ส่ายสะโพกโยกเต้นตามเพลง
แต่ไปไม่ค่อยจะถึงกัน ไปใกล้ๆจะถึงแล้วก็จำต้องวกกลับมาเพราะอาหารเสบียงหมด
ส่วนผู้ไปถึงพระธาตุนั้นน้อยที่สุด  เมื่อไปถึงพระธาตุก็เจอแต่ขี้หมาในกะปี๊บเท่านั้น
กลับมาไม่มีอะไรจะพูด ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้คนอื่นเขาพอเข้าใจได้บ้าง

ความหมายแห่งนิมิตนั้นก็คือ กลุ่มคนหมู่มนุษย์ผู้รู้จักพระพุทธศาสนา
จะดำเนินปฏิบัติจนเข้าถึง "พระนิพพาน" นั้นไม่ค่อยมี
โดยส่วนมากหลงทางติดอบายมุข หมดอาหาร หมดบุญก็ตายก่อน

"ผู้เข้าถึง" หมายถึง ครูบาอาจารย์ นักปราชญ์ พระอริยเจ้า พระอรหันต์ทั้งหลาย
เข้าสู่ความเป็นผู้บริสุทธิ์ พุทธะแท้ เห็นอริยสัจสี่แล้วไม่ค่อยอยากพูด
แต่เรานี้พูดอยู่เพราะอยากให้คนอื่นรู้ตามบ้าง
มีแต่นักปฏิบัติศีลธรรมเท่านั้นที่รู้  พวกอื่นหลงงมงาย

...

ส่วนหนึ่งจากเรื่องเล่าสารคดีประวัติ "หลวงปู่คำสุข ญาณสุโข"