สวัสดีค่ะ นี่ก็เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ เรียบเรียงคำไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ และถ้าพิมพ์ผิดตรงไหนก็ขออภัยด้วยน้า
ที่เราเอาเรื่องนี้มาตั้งกระทู้ก็เพราะว่าอยากระบายและอยากถามเพื่อนๆว่า "มีวิธีการจัดการยังไงกับคนที่ไม่มีความเกรงใจเลยคะ?"
ขอใช้ชื่อย่อของเด็กคนนี้ว่า "เอ" นะคะ เราละเด็กข้างบ้านเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆค่ะ ตอนนี้เรา19แล้ว ส่วนเอก็17แล้ว พ่อแม่เอค่อนข้างตามใจค่ะ เอค่อนข้างเกเรและชอบนัดเยผชออนไลน์อยู่บ่อยๆ กลับมาทีไรคอนี่แดงเป็นจ่ำๆเลยจ้า แล้วอก็มายืมครีมรองพื้นของเราไปทาปิดรอย เอชอบมาเล่นบ้านเรา มาทุกวันเลยค่ะ บ้านเราก็เปิดแอร์ทุกวันเพราะเราเป็นคนขี้ร้อน จะมาอาศัยแอร์ มานั่งเล่นเย็นๆก็ไม่ได้ว่าไรนะคะ อันนี้ตามสบายเลย
แต่...เอเล่นมาชาร์จแบตบ้านเราทุกวันเลย ย้ำนะคะ ทุกวัน!!! และบางวันก็มานอนด้วย มานอนแบบบางทีไม่ขอ ทุกครั้งที่เอมานอนบ้านเรา เราก็จะไปนอนกับแม่ และบางครั้งเอก็ชอบมานอนเล่นโทรศัพท์ที่เตียงเราบ่อยๆ จนเราต้องไปนั่งเล่นตรงเก้าอี้แทน และวันนี้เอก็มานอนเล่นที่เตียงเราเหมือนเดิม ตอนเราปิดโทรทัศน์ เราก็กำลังก้าวขึ้นเตียงเละบอกเอว่า..
เรา: "ถอยหน่อย พี่จะนอนแล้ว"
นาง: "อ้าวพี่จะนอนนี่หรอ แล้วหนูจะนอนไหนอะ"
เรา: (คิดในใจ อิห่าน ก็นอนบ้านมึ*สิคะ)
เรา: อ้าววันนี้จะนอนนี่หรอ
นาง: อ้า จะนอนนี่
เรา: ทำไมไม่นอนบ้านอะ
นาง: ไม่อยากนอน
จะให้เราไล่ก็ไม่กล้าค่ะ เพราะพ่อเราและพ่อนางรู้จักกันมานาน กลัวผู้ใหญ่จะมีปัญหา
มีวิธีการจัดการยังไงกับคนที่ไม่มีความเกรงใจเลยคะ?
ที่เราเอาเรื่องนี้มาตั้งกระทู้ก็เพราะว่าอยากระบายและอยากถามเพื่อนๆว่า "มีวิธีการจัดการยังไงกับคนที่ไม่มีความเกรงใจเลยคะ?"
ขอใช้ชื่อย่อของเด็กคนนี้ว่า "เอ" นะคะ เราละเด็กข้างบ้านเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆค่ะ ตอนนี้เรา19แล้ว ส่วนเอก็17แล้ว พ่อแม่เอค่อนข้างตามใจค่ะ เอค่อนข้างเกเรและชอบนัดเยผชออนไลน์อยู่บ่อยๆ กลับมาทีไรคอนี่แดงเป็นจ่ำๆเลยจ้า แล้วอก็มายืมครีมรองพื้นของเราไปทาปิดรอย เอชอบมาเล่นบ้านเรา มาทุกวันเลยค่ะ บ้านเราก็เปิดแอร์ทุกวันเพราะเราเป็นคนขี้ร้อน จะมาอาศัยแอร์ มานั่งเล่นเย็นๆก็ไม่ได้ว่าไรนะคะ อันนี้ตามสบายเลย
แต่...เอเล่นมาชาร์จแบตบ้านเราทุกวันเลย ย้ำนะคะ ทุกวัน!!! และบางวันก็มานอนด้วย มานอนแบบบางทีไม่ขอ ทุกครั้งที่เอมานอนบ้านเรา เราก็จะไปนอนกับแม่ และบางครั้งเอก็ชอบมานอนเล่นโทรศัพท์ที่เตียงเราบ่อยๆ จนเราต้องไปนั่งเล่นตรงเก้าอี้แทน และวันนี้เอก็มานอนเล่นที่เตียงเราเหมือนเดิม ตอนเราปิดโทรทัศน์ เราก็กำลังก้าวขึ้นเตียงเละบอกเอว่า..
เรา: "ถอยหน่อย พี่จะนอนแล้ว"
นาง: "อ้าวพี่จะนอนนี่หรอ แล้วหนูจะนอนไหนอะ"
เรา: (คิดในใจ อิห่าน ก็นอนบ้านมึ*สิคะ)
เรา: อ้าววันนี้จะนอนนี่หรอ
นาง: อ้า จะนอนนี่
เรา: ทำไมไม่นอนบ้านอะ
นาง: ไม่อยากนอน
จะให้เราไล่ก็ไม่กล้าค่ะ เพราะพ่อเราและพ่อนางรู้จักกันมานาน กลัวผู้ใหญ่จะมีปัญหา