.                           



ในที่สุดการรถไฟอินเดียก็พาป้ามาจนใกล้ถึงที่ชอบๆ แล้ว   แม้จะดีเลย์ล่าช้าไปหลายชั่วโมง  
เนื่องจากรถไฟขบวนนี้ไม่ได้ผ่านสถานีพาราณสีโดยตรง  แต่ไปลงที่เมืองใกล้ๆ  ห่างกันราวสิบกว่ากิโลเมตร   
เจ้าหน้าที่ในเมืองเดลีบอกว่า การเดินทางจากสถานีมูราซาไรไปเมืองพาราณสีมันสะดวกสบาย.... จริงหราาาา...   
มีรถรับจ้างคอยบริการเพียบบ   ถนนหนทาง มีให้รถวิ่งแน่น๊อนนนน....  โอเช.... เชื่อค้าบบ..เชื่อ..


ป้าฟูกับตี๋น้อย ที่บังเอิญเป็นผู้โดยสารเพียงสองคนในแถวที่นั่งนั้น  ที่มีจุดหมายปลายทางอยู่ที่เมืองพาราณสี  
ส่วนคนอื่นๆ ที่นั่งมาด้วยกัน  เช่น พระภิกษุณีแมน เธอก็ต้องนั่งรถไฟต่อไปอีกเป็นสิบชั่วโมง  เพื่อไปลงแถวๆ พุทธคยาอะไรนี่แหละ  
ป้าเลยต้องร่วมผจญภัยกับหนุ่มในฝัน  ในเมืองในฝัน กันไปอีกพักใหญ่.....   กรี๊ดดดดดดดดดดด...
                                          


ป้าก็ไม่ได้รู้เหนือรู้ใต้ตามเคย   เพราะไปไหนมาไหน  เดี๋ยวนี้ชักจะขี้เกียจทำการบ้านล่วงหน้าก่อนเดินทางเป็นที่สุด  
นอกจากจะไม่มีเวลาบวกกับความขยันน้อย  ก็พบว่าเวลาที่ทำการบ้านศึกษาค้นคว้าก่อนเดินทางไว้มากๆ พอถึงเวลาจริงมันไม่ตื่นเต้นไม่สนุกเอาเสียเลย
เพราะมันรู้ไปหมดแล้ว ของจริงที่เห็นแม้เพิ่งจะได้ดูเป็นครั้งแรก  แต่ก็เจอในเน็ตในหนังสือซะจนปรุ มองมาแล้วแทบทุกมุม  ไม่ต้องเจอของจริงก็ซาบซึ้งดี


ป้าเลยชอบที่จะไปดั้นสดๆ  เวลาเดินทางนั่นแหละ   ลุ้น งุน งง หลง บ้า ตื่นเต้น อยู่คนเดียว  เหมือนได้เที่ยวในเขาวงกตแถมมาด้วย.. ฮ่าๆๆๆๆ
เสมือนหนึ่งว่า ได้เล่นเกมส์หาทางออก แก้ปริศนา อะไรพวกเนี้ย  บางทีก็จิ้นไปว่ามีกล้องคอยติดตามถ่ายแบบใกล้ชิด  หนุกอยู่คนเดียว...
                                                     


สถานีมูราซาไร ใกล้กับเมืองพาราณสี

  

สำหรับคนที่พลาดอ่านตอนแรกๆ ไปนะคะ


ตอนที่หนึ่ง จ๊อดปูร์
http://ppantip.com/topic/33935101   

ตอนที่สอง  จ๊อดปูร์,  ไจซัลเมอร์
http://ppantip.com/topic/33947992

ตอนที่สาม  ไจซัลเมอร์
http://ppantip.com/topic/34001254  

ตอนที่สี่  ไจซัลเมอร์,  พุชคาร์,  จัยปูร์
http://ppantip.com/topic/34056372  

ตอนที่ห้า   จัยปูร์
http://ppantip.com/topic/34131089  

ตอนที่หก อักรา นั่งรถไฟไปเดลี แล้วก็ต่อไป พาราณสี
http://ppantip.com/topic/34270877