เจ็บมาเยอะ

สวัสดีค่าาทุกคนน วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์ความรักของเรา เริ่มเลยแล้วกัน

ย้อนไปเมื่อประมาณเราม.1 กำลังใสๆเลยก็ว่าได้  เราสอบเข้าม.1 ได้  แบบเพื่อนที่เรียนโรงเรียนเดียวกับเราไม่มีเลย  แต่เราพอจะมีเพื่อนที่พิเศษมาด้วยกัน หลังจากนั้นเราก็คบกับพวกเพื่อนรวมทั้งหมดก็ 7 คน  ตอนเช้ามาถึงโรงเรียนพวกเราก็มานั่งรอกันตรงโต๊ะหินอ่อนหน้าอาคาร เราจะมาถึงโรงเรียนคนที่ 2 ของกลุ่ม  แล้วก็มีเพื่อนของเพื่อนมานั่งอยู่ กลุ่มใหญ่มาก ที่สำคัญกลุ่มพวกเพื่อนของเพื่อนเราเป็นผู้ชาย มันเลยพาเพื่อนผู้ชายมานั่งเล่นโต๊ะเดียวกับพวกเรา
เราก้รู้จักทุกคนนะ  แต่เราไม่ค่อยกับคนที่ไม่ค่อยสนิท ในกลุ่มผู้ชายพวกนั้นมีประมาณเกือบ 10 คนได้ แต่มี 1 ในนั้นที่เราชอบอยู่ด้วย แทนตัวเค้าว่าเอแล้วกัน
ตอนที่เรานั่งอยู่ที่โต๊ะด้วยกันเราไม่เคยคุยกับเอเลย เพราะเราขี้อายด้วย แค่ยิ้มให้แค่นั้น หลายเดือนแหละที่เราแอบชอบเอโดยที่ไม่เคยได้คุยกันเลย
เพื่อนในกลุ่มก็รู้แต่เราขอไว้ว่าอย่าแซวเดี๋ยวเอรู้ แต่พวกเพื่อนๆก็เหมือนแซวผ่านสายตา   แล้วเราก็ตัดสินใจทักแชทเฟสบุคเอไปตอนเกือบๆปีใหม่แหละ เราก็คุยปกติ เรื่องทั่วไป เราทักเอไปตลอดแหละ เอไม่เคยมาทักเราก่อนเลย เวลาเราโพสต์อะไรเอก็จะมาไลค์   คุยกันมาสักพักเราก็พึ่งรู้ด้วยว่าเอพึ่งคบกับเพื่อนรุ่นเดียวกัน แต่ไม่ได้ตั้งสถานะในเฟส เราก็ไม่รู้ หลังจากนั้นเราก็หายไปเงียบๆ   แต่เอก็ไม่ได้ทักเรามานะ  ตอนนั้นยอมรับเลยว่าเฮิรทโคตร เราชอบใครก็ให้ใจไปร้อยแล้วอ่ะ   พอรู้ข่าวว่าเอเลิกกับแฟนคนนั้นได้ซักพัก เราก็เลยทักแชทไปอีกครั้ง เราก็คุยกันแบบปกติ  ที่จังหวัดที่เราอยู่จะมีงานประจำปี  เรามีเพื่อนอยู่คนนึงซึ่งเค้าอยู่ห้องเดียวกับแฟนเก่าของเอ  เพื่อนเราก้รู้ว่าเราชอบเอ นางเลยถามเราว่าอยากได้เบอร์เอมั้ย เราก็บอกอยากได้ แต่ไม่กล้าขอว่ะ พอเราพูดจบ เพื่อนเราก็กดโทรศัพท์โทรออกไปหาแฟนเก่าของเอ ว่า ขอเบอร์เอหน่อย เพื่อนในกลุ่มขอเอาไปคุยเรื่องงาน ซึ่งนางโกหกแฟนเก่าเอน่ะ 55555 และแล้วเราก็ได้เบอร์เอมา แต่ไม่กล้าโทรซักที  เพื่อนๆเราก็ยุให้โทร จนเราตัดสินใจโทรไปหาเอ
เอ : ฮัลโหล
เรา : หวัดดีแก
เอ : ใครหรอ
เรา : ไม่บอกได้มั้ย
เอ : อ้าวว ไหงงั้น
เรา : ถ้าเราบอกแกกลัวแกจะโกรธไง
เอ : จะโกรธทำไมเล่าา
เรา : ไม่เอาหรอก
เอ : เอ้าา
เรา : ง้ันแค่นี้นะ
เอ : ซะงั้นนะ
เราคุยกันประมาณนี้ แล้วเราก็วางสายเพราะตังค์จะหมดน่ะ 55555  วันที่เราโทรไปหาเอนี่ตอนไปทำงานบ้านเพื่อนด้วย  เพื่อนก็มาถามแหละว่าเอว่าไงบ้าง พวกเพื่อนๆเราเลยบอกว่าให้เราบอกไปเลยว่าเราเป็นใคร เราก็ลังเลจะบอกหรือไม่บอกดี กลัวก็กลัว จนสุดท้าย เราทักแชทเอไป บอกว่าเราเองที่โทรไปหา
เราก็บอกว่าเราชอบแกนะ เอบอกประมาณว่าเรารู้แล้ว เราเลยบอกว่าขอโทษนะที่ชอบแก  เอบอกจะโทษทำไมเรื่องนี้มันห้ามกันไม่ได้  เราเลยถามอีกว่าแล้วโทรไปหาอีกได้ไหม เอตอบมาว่าได้ดิ หลังจากนั้นเราก็โทรคุยกับเอมาตลอด ทุกวัน ส่วนมากเราโทรไป ตอนนั้นเรามีความสุขมาก เพราะเอเป็นคนตลกๆอ่ะ คุยกันจนรู้ชื่อพ่อชื่อแม่เลย แกล้งหลอกผีเราตอนกลางคืนบ้าง แต่ตอนนั้นเอก็ยังไม่มีแฟนนะ เพื่อนๆก้รู้ เพื่อนเลยบอกว่าลองอัดเสียงตอนคุยมาหน่อย เพื่อนกลัวเราโม้ เราก็อัดเสียงไปให้ฟัง ตอนนั้นคุยกันเรื่องผีด้วย 5555  บางทีเราโทรไปแต่เอไม่รับ เอก็จะโทรกลับมา ตอนนั้นเรียกว่าอินเลิฟสุดๆ
ถึงแม้จะไม่ได้คบกันอ่ะนะ 5555   วันวาเลนไทน์  ตอนเช้าที่โรงเรียน เรามีคาบตรงกันพอดี เราเลยโทรไปหาเอ
เรา : แกอยู่ไหนหรอ
เอ : ในห้องไง แกไม่เห็นหรอ ตาถั่วนะเนี่ยยย
จริงเราแกล้งไปงั้น555 ท้ังที่เห็น
เรา : มาหาหน่อย มีของจะให้
เอ : ได้ดิ
แล้วเอเดินมา เอก็มองหน้าเรา เราเขินมาก  เราเลยให้เพื่อนเอาสติ๊กเกอร์รูปหัวใจไปแปะ เด็กสุดๆ เอาสติ๊กเกอร์ไปให้ 555555 ยอมรับตอนนั้น ม.1เอง
เอก็มองมาแล้วก็ยิ้มๆเราก็เขินมาก  พอตอนกลางวันเรามากินข้าวที่โรงอาหาร เพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกับเอมาบอกว่าเอคืนดีกับแฟนเก่าแล้วนะ เราก็อึ้ง สตั้นไปหลายวิเลย 555 แล้วเอก็เดินมา เรานั่งกินโต๊ะข้างข้าง เออนั่งหันข้างให้เรา เราเลยมองไปที่หลังเอ ชัดเจน แปะสติ๊กเกอร์รูปหัวใจเป็นชื่อแฟนเก่า เราโคตรเจ็บอ่ะ เลยชวนเพื่อนเดินออกไปเลย เราเสียใจมากอ่ะ   ตอนเย็นเราเลยโทรไป จะโทรครั้งสุดท้าย
เรา : งั้นเราไม่โทร ไม่ทักไปแล้วนะ
เอ : ....
เอเงียบ
เรา : เสียใจว่ะ ขอลบเพื่อนได้ไหม
เอ : ลบทำไมอ่ะ
เรา : ตัดใจไง
เอ : ขอโทษ  ถึงแกลบเราก็จะแอดไปอีก
เราก็ตัดสายทิ้งไปเลย
แต่เรายังไม่ได้ลบเลยนะ มาลบตอนผ่านมาอาทิตย์กว่าๆ  เกือบๆ 3 อาทิตย์นึงเอก็แอดเฟสมา ตอนนั้นเราก็ชอบเออยู่ เลยรับไป ตอนนั้นเอเลิกกับแฟนเก่าที่คืนดีกันตอนวาเลนไทน์ไปแล้ว  เอก็ทักแชทมาคุยกันเหมือนเดิม เราก็โทรหาบ้าง  แล้วเราก็ตกหลุมรักเออีกครั้ง 555555 อุส่าห์ตัดใจไปแล้วรอบนึง
แล้วก็คุยกันมาเรื่อยจนพอจะรู้ว่าเอคุยกับคนๆนึงอยู่ เราก็โทรไปปกติ แต่ครั้งนี้เราเหมือนจะไม่โทรแล้วเพราะเอคุยกับคนอื่นอยู่กลัวว่าจะมีปัญหา เราก็ถามว่าคุยกับพี่..อยู่หรอตอนนี้ เอบอกว่าแค่คุยๆอ่ะ เราเสียใจมากตอนนั้นเพราะเราทุ่มเทกับเอมาก โทรหาทุกวัน แต่ถ้าเอเลือกที่จะไม่รับสายก็ได้ ตอนนั้นคือมีความสุข พอรู้ว่าเอคุยๆอยู่กับพี่คนนึง เราก็เฟล เพราะนี่ครั้งที่ 2 แล้วที่เจ็บ เราก็ห่างๆกับเออีก แล้วเอก็เลิกกับพี่คนนั้น แล้วเอก็ทักเรามาอีก เหมือนเวลาที่เออเลิกกับตอนยังไม่มีใคร เอก็จะคุยกับเรา  เราก็เจ็บไม่จำ 555 ก็คุยกันมาตลอด จนขึ้น ม.2 ตอนนั้นสอบมิดเทอม ตรงกับวันเกิดเอพอดี
คืนก่อนสอบเราก็โทรหาแบบปกติว่าเรามีของขวัญจะให้ด้วย  ตอนเช้าสอบ 4 วิชา พอสอบวิชาที่ 4 เสร็จเราก็จะเอาของขวัญไปให้ เราเลยนั่งรอตรงบรรได เห็นเอเดินมากับแฟนเก่าอีก ( ก่อนหน้าแฟนเก่าคนที่คืนดีวันวาเลนไทน์ ) เราเลยถามเพื่อนเอว่าคบกันหรอ เพื่อนเอก็ตอบว่าใช่เมื่อเช้านี้  เสียใจรอบที่เท่าไหร่แล้วเนีย 55555 หลังจากนั้นเราเลยไม่ให้แล้วของขวัญ เลิกคุยกับแบบจริงจังเลย จนตอนนี้เรา ม.5 แล้ว ก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ผ่านมาหลายปีแล้วแต่เราก็ยังลืมเอไม่ได้เลย จากเหตุการณ์นั้น เราเลยเป็นคนที่ไม่เปิดใจรับใครเลย กลัวจะเป็นแบบของเอ  เราควรทำไงจะรักต่อไป หรือจะเปิดใจให้คนอื่นๆบ้าง

สุดท้ายยอยากให้เจ้าตัวได้อ่านกระทู้นี้ จะได้รู้ว่าเราก็ยังเหมือนเดิม   อยากให้แชร์ไปให้ถึงเจ้าตัวหน่อย 55555
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านประสบการณ์ของเราน้าาา
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่