เวลาเราไปเดินห้างก็จะมีพนักงานเข้ามายื่นอะไรให้ทดลอง บางคนก็ตรงดิ่งเข้ามายื่นโบรชัวร์ให้แล้วก็พูดๆๆ ไอ้เรามีมารยาทก็รับและยิ้มรับฟังพอเป็นพิธี ถ้าไม่รับก็จะดูเสียมารยาทเดี๋ยวเขาจะเสียความรู้สึกที่เราไม่สนใจ พอรับแล้วดูแพงเกินและไม่จำเป็นกับชีวิตเราก็จะขอบคุณค่ะ ไม่หรอกค่ะและยื่นคืนเขาก็ไม่รับคืนเราก็ต้องพกไปแอบทิ้ง
  เราแต่งตัวบ้านๆมากเวลาไปทำไมเขาคิดว่าเรามีเงินนะ หรือดูมีราศีคนรวย 555+แอบเข้าข้างตัวเอง
เราเข้าใจค่ะว่าเขาก็แจกสุ่มๆคนเผื่อได้ลูกค้าเนาะ เข้าใจค่ะแต่อย่ามาแจกมาชวนเราเลย เราไม่ได้มีเงินเหลือกินถึงต้องมาซื้อโปรแกรมหน้าใสมั่ง,ลดน้ำหนัก,เก้าอี้นวด,ครีมทะเลน้ำลึก ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ในคราวเดียวกันนะคะ สารพัดอ่ะ บางทีเจอยื่นโลชั่นแพงๆมาทาให้เราก็ขอบคุณค่ะ เขาก็พูดๆๆเราจะเดินต่อก็ไม่กล้า เราขอบคุณพร้อมก้มตัวห่อตัวเดินออกมาเพราะแพงง่ะ ที่เราไปห้างก็เพราะไปจ่ายหนี้สินไม่ได้ไปช้อปปิ้งสักเท่าไรหรอก ส่วนมากเจอตรงส่วนของพลาซ่า ในห้างพนักงานไม่ค่อยมายุ่งด้วยเท่าไร ดีมากค่ะเพราะเราไม่อยากรู้สึก เอิ่ม ฉันจนนะอย่ามาเสียเวลาเลย เกรงใจมากและเราขี้เกียจแสดงมารยาทต่อคุณๆ เรารู้ว่าพอเราเดินไปพวกคุณก็คงรู้สึกเสียดายที่เชียร์ไม่ขึ้น ก็มันไม่จำเป็นนี่คะ จนเราเกรงใจไม่ค่อยกล้าเดินผ่านบริเวณที่มีพนักงานคอยดักคนค่ะ ทำไมไม่ไปแจกไปชวนคนที่แต่งตัวดีๆหน้าสวยๆตั้งเยอะดูไฮโซจะตาย บางทีก็คิดนะหน้าตาเรานี่มันชักจูงง่ายเหรอหรือว่าดูรวย อุตส่าห์เดินก้มหน้าตอนผ่านก็ยังถูกสกัด เห้อ อย่ามายุ่งกับคนจนเลยเราคิด