ก่อนที่ผมจะเล่าก็คิดอยู่นาน เห็นข่าวนู้นข่าวนี้ บางคนหมดเงินกับวัดนี้เยอะ น่าเห็นใจคนเหล่านั้น ผมจึงอยากจะแบ่งปันเรื่องราวให้ฟัง
เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น ผมไม่มีเจตนาโจมตีหรือทำให้แตกแยกหรืออื่น ๆ แค่อยากมาเล่าประสบการณ์ให้ฟัง
ผมจะเล่าให้เป็นกลางที่สุดครับ โดยส่วนตัวผมเองนั้นเป็นคนที่ชอบหาคำตอบ ของที่มาต่าง ๆ ไม่งั้นมันจะคาใจ

เริ่มจากตัวผมเองในสมัยเรียนมหาวิทยาลัยแห่งนึง ผมได้เข้าชมรมเกี่ยวกับการช่วยเหลือเด็กที่ยากไร้ คนชรา หรืออื่น ๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม
แต่ตัวผมเองตอนนั้นไม่รู้เลยว่าเป็นชมรมของ วัดพระธรรมกาย ผมก็ได้คลุกคลีกับชมรมนี้จนสนิทกับพี่ที่ชมรมพอสมควร
เมื่อกิจกรรมรับน้องของทางชมรมมาถึงตัวผมเองติดธุระไม่ได้สามารถเข้าร่วมกิจกรรมได้ วันนั้นเพื่อน ๆ ของผมได้ไปร่วมกิจกรรมกับทางชมรม
และกลับมาเล่าให้ผมฟังว่า พี่เค้าพาไปวัดพระธรรมกาย ซึ่งตอนนั้นเอง ตัวผมนั้นไม่เคยได้ยินชื่อวัดนี้มาก่อนจริง ๆ
เพื่อนผมก็เล่าวัดนี้ใหญ่แบบนั้นแบบนี้ พี่ที่ชมรมก็พูด แสดงอาการอวย เวอร์ แบบนั้นนู้นนี้
ผมได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ เลยกลับบ้านมาถามคนที่บ้านว่า วัดนี้เป็นอย่างไรรู้จักไหม
แม่ผมให้คำตอบว่า เป็นวัดรวยมีตัง ส่วนพ่อผมเองนั้นไม่ได้ออกความเห็นใด ๆ
หลังจากนั้นตัวผมเองก็ลืมเรื่องวัดนี้ไป เพลิดเพลินไปกับกิจกรรมของชมรมที่พาไปเที่ยว จนวันนึง ทางชมรมได้พาไปสร้างวัดนึงซึ่งเป็นวัดในเครือข่าย
ของวัดพระธรรมกายเป็นสถานที่สำคัญของ หลวงปุ่วัดปากน้ำ วัดนี้ผมได้เจอกับ พฤติกรรมแปลก ๆ ของคนในวัด
ที่จะพับขยะทุกชิ้นให้เรียบร้อย และจริงนำมาทิ้งขยะ การเช็ดช้อนเช็ดจานหลังกินอาหาร หรือทั้งภาษาในการพูดแปลก ๆ
ผมก็ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจและมาคุยกับเพื่อน ๆ จริงทำให้ผมไปถามจากคนรอบตัว ว่าวัดนี้ทำคนไม่ชอบ ทำไมบางคนชอบ
แต่ไม่ได้คำตอบที่ตัวเองต้องการ ผมจึงตัดสินใจเข้าไปเห็นด้วยตาของตัวเอง  เดี๋ยวผมจะกลับมาเล่าต่อนะครับ ขอไปกินข้าวซักครู่ครับ