สวัสดีค้ะ วันนี้จะมาเล่า เรื่องความรักที่เลวร้ายสำหรับเราค้ะ ถ้าผิดพล้าดประการใดก็ขออภัยด้วยน้ะค้ะ
                   มาเริ่มกันเลยน้ะ :: เราเป็นเด็กม.ปลายคนหนึ่งหน้าตากลางๆไม่ถึงกับสวยมาก มีแฟนเป็นรุ่นพี่ห่างกัน 1 ปี พี่คนนี้เค้าเป็นแบบหมือนประมาณว่าคนดังอ่ะค้ะ รุ่นน้องหลายคนชอบพี่เค้า แต่ก่อนหน้านี้เราเราก้รู้จักพี่เค้าน้ะเพราะพี่เค้าเคยแอบชอบพี่สาวเรา แต่พี่เรา มีแฟนแล้ว พี่เค้าก้เลยเลิกชอบค้ะ แต่พี่เค้าก้ไม่รู้น้ะค้ะว่าเรากับพี่เราเป็นพี่น้องกันมารู้ก้ตอนที่คบกับเรามาได้สักพักแล้วค้ะ ระหว่างที่เริ่มคบกับพี่เค้า เรามีความสุขมาก พี่เค้าไปรับไปส่งที่บ้านทุกวัน ซื้อดอกกุหลาบมาไห้เราทุกวัน คือเราอยู่ รร เดียวกันน้ะ เราทำทุกอย่างร่วมกัน แบบเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันเลยก็ว่าได้ เราคบบกันมาก้นานสักพัก เราก็เผลอไปมีอะไรกับพี่เค้า เพราะเราคิดว่าพี่เค้าคงจะรักเรามากขึ้น แต่มันก็จริงได้แค่แป้ปเดียวน้ะ หลังจากวันนั้นพี่เค้าหวงเรามากตัวติดเราตลอด ไม่ยอมไห้เราไปไหน เราจะกลับบ้านพี่เค้าก้ไม่อยากไห้กลับ คือพี่เค้าอยู่หอน้ะ  แต่พอเราคบกันไปนานๆๆ มันก็เริ่มมีทะเลาะกันหนักบ้าง เบาบ้าง ต่างๆกันไปแต่เรา ก้ยังรักพี่เค้าเหมือนเดิม คราวนี้เรานี้แหละเป็นคนที่ต้องไปมหาพี่เค้าตลอด ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนพี่เค้าก็เริ่มไม่ค่อยอยากคุย เล่นเกมบ้างอะไรบ้าง ไป กับเพื่อนบ้าง ตามประสาผู้ชาย เราก็โอเค แต่ก็เริ่มเอ่ะใจบ้างเหมือนพี่เค้าจะมีคนอื่น เราถึงขั้นทิ้งโทรสับไว้เพื่ออัดเสียงเค้าไว้ว่าเค้าทำอะไรระหว่างเราไปเรียนพิเศษในที่สุดพี่เค้าก้ทำอย่างที่เราคิดไว้ไม่ผิด คือ แอบคุยกับคนอื่น เราแบบน้ำตาไหล มือสั่นทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ถามว่าพี่เค่ทำแบบนั้นทำไม พี่เค้าก็บอกว่าพี่เค้า ขอโทษต่อไปจะไม่ทำอีก แต่หลังจากวันนั้น ผ่านไปหลายเดือนพี่เค้าก็แอบคุยกับคนอื่นอีกในเฟสตอนเราหลับ  เราจับได้เพราะ ผู้หญิงคนนั้นทักกลับมา ทีนี้เราก็โวยวายใหญ่เลยทะเลาะกันถึงขั้นใช้กำลังกับเรา เราก็ไม่ยอมพี่เค้าไม่ยอมมีทั้ง ต่อยทั้งทุบ ทั้งตบ แต่สุดท้ายพี่เค้าก้ร้องไห้ขอโทษเราเราก็เหมือนเดิมใจอ่อนอีก
               ทีนี้เราก็คบกันมาเรื่อยๆทุกอย่างเริ่มจืดจางลงเรารู้สึกได้ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมเลยจากที่พี่เค้ามาหาเราต้องไปหา ทำทุกอย่างกลับกันหมด พี่เค้าไม่โทรเราก็ต้องเป็นคน โทรไปหาพี่เค้าเองจนวันหนึ่งพี่เค้าไปหาพี่ของพี่เค้าที่ กทม. พี่เค้าก็ไม่คุยกับเราเลยอ้างว่าอยู่ห้องสมุดกับพี่เค้าบ้าง อะไรบ้างแต่พี่เค้าก้เล่นเฟสน้ะออน แต่ไม่ตอบเรา โทรสับเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันเพราะเค้าลืมพาสายชาร์จไป อ่ออีกอย่างเรามีปัญหากับพี่ของเค้าด้วย อันนี้ก้เค้าใจในระหว่างนั้นเราก็เลิกกันค้ะ เราก็มีคนเข้ามาน้ะระหว่างนั้นพี่เค้าก้คุยกับเราบ้างแต่น้อยมากเราก็คุยกับคนอื่นเลยค้ะก่ะว่าจะตัดใจแล้วเหนื่อยมามากพอแล้ว ต่างคนต่างหายไป พอหลังจากที่พี่เค้ากลับจาก กทม.ก้เป็นวันที่เราต้องไป กทม.เราไปเที่ยวกับแม่ พี่เค้าก็โทรมาตอนเราอยู่บนเครื่อง แต่เราปิดเครื่องค้ะ มารู้ตอนลงเครื่องล้ะ ตอนนั้นเราดีใจมากค้ะ แต่เราก็ยังไม่โทรกลับ เพราะ เผื่อพี่เค่โทรผิด พอเราถึงที่พักพี่เค้าก็โทรมาค้ะ เราก็ถามว่าทำไม พี่เค้าก็ถามว่าเราอยู่ไหน คุยกันไปเรื่อยๆก็ว่างแต่พี่เค้าก็โทรมาทุกวันตลอด 3 วันที่เราไปเที่ยว พอกลับมา รร ก้เปิดพอดีตอนนั้นเราารู้แล้วว่าพี่เค้ามีคนอื่นแล้วเหมือนกันเราก้ง้อน้ะ แต่แบบเพื่อนบอกว่าพอเหอะ เราก็เลยพอ แต่พี่เค้าก็ยังมากวนใจเราเรื่อยๆทั้งที่เค้าก็มีคนอื่นอยู่ (แต่ตอนนั้นเราไม่มีใครแล้วน้ะ)พี่เค้าก็มาง้อเรา ง้อๆ ทุกวันแต่จนวันหนึ่งเรามี ผช.คนหนึ่งเข้ามา เค้าดีกับเรามากพยายามทำให้เราลืมพี่เค้า แต่เค้าก็ทำไม่สำเร็จพอ สักพักเราก็ใจอ่อนกลับไปคุยกับพี่เค้าพี่เค้าก้คุยกับเราเหมือนเดิมทุกอย่างเลยน้ะจนเรานึกว่าพี่เค้าคงเลือกเราแล้วแหละคงไม่ได้เลือกรุ่นน้องคนั้นที่พี่เค้าคุยด้วย แต่เราก็จับได้อีกว่าพี่เค้ายังแอบคุยกับน้องคนนั้น คือเราเหมือนคนโง่มาก โง่แล้วโง่อีกโดนหลอกแล้วโดนอีกเราก็บอกว่าพอแล้วไม่เอาแล้วเราคิดว่ารอบนี้เราจะตัดใจจิงๆ
                   พอสัก2-3วันหลังจากวันนั้น พี่เค้าก้ส่งข้อความมาว่ามีข่าวดี เราก็ถามว่าอะไร พี่เค้าจะกลับมาหาเราจิงๆ นี้นี้เราก็ดีใจแต่ก็แอบดีใจน้ะ ตอนเย้นเราเจอรถมอไซด์พี่เค้าจอดอยู่ข้างร้านไอติมที่เราไปกินทุกวันแต่เดินเข้าไปก้ไม่เจอ เจอแต่เพื่อนพี่เค้า แล้วเราก็ถามว่าพี่เค้าไปไหนเพื่อนพี่เค้าก็แบบไม่อยากบอกแต่เรารู้ว่าพี่เค้ารู้ เราก็แบบขั้นไห้พูดจนเพื่อนพี่เค้าบอกว่าพี่เค้ายืมรถของเพื่อนอีกคนไปไหนก้ไม่รุ้เรา มีรหัสแอพไอดีพี่เค้าเราเลยลองกดค้นหาไอโฟนดูว่าพี่เค้าอยู่ไหนพี่เค้าอยู่แถว รร นึงเราก้คับตามไปก้ะอยากไห้เห็นกับตาว่าอยู่กับรุ่นน้องคนนั้นแต่ก็ไม่เจอ มาเจอตรงร้านเกมเราก้ไปเคลียสรุปว่าเอาไงพี่เค้าก็บอกว่าเลือกเรา จนเราไม่เชื่อจนเราต้องไห้พี่เค้าโทรไปบอกรุ่นน้องคนนั้นว่าเลือกเราไม่ใช่น้องพี่เค้ากโทรไปน้ะ วันนั้นเราก้ต่างแยกย้ายค้ะกลับบ้านเราก้คิดว่าทุกอย่างคงเหมือนเดิมแล้ววันรุ่งขึ้นพี่เค้าก็เริ่มแปลกไปเราก็เลยสงสัยว่าคงแอบคุยกับรุ่นน้องนั้นอีกแต่เราก็แบบเออเมื่อวานก้พูดไปแล้วน้ะว่าแบบเลือกเรา ตอนเย้นเลิกเรียนไปกินเค้กกัน เราก้เอาโทรสับพี่เค้ามาดูว่าพี่เค้ายังแอบคุยมั้ยแต่ก้ไม่มีเราก้เค้าไปดูตรงที่ค้นหาเพื่อนพี่เค้ายังค้านหาเพื่อนแล้วก้เพิ่มเพื่อนรุ่นน้องคนนั้นเราแบบขาอ่อนเลยค้ะร้องไห้เลยแบบไม่ไหวเลยค้ะตอนนั้นหน้าชามาก คือโดนหลอกตอนนั้นก้เป็นควายเลยค้ะหน้าชามาก เราก้ไปส่งพี่เค้าที่หอค้ะวันนั้นเอารถเราไปน้ะ แบบเราก้บอกว่าพอแล้ว เราก้กลับบ้านค้ะร้องแทบเป็นแทบตาย พี่เค้าเป็นทุกอย่างสำหรับเราเลย สักพักไม่นานเราก้รู้ว่ารุ่นน้องไห้เพื่อนโทรมาบอกพี่เค้าว่าน้องเค้าร้องไห้เสียใจมากรักพี่เค้ามากไห้กลับไปหาน้องเค้า เราก็แบบจุกไปอีก ทีนี้เราก้เลยไปคุยกับน้องเค้าว่าเออตอนที่พี่เค้าคุยกับน้องอ่ะพี่เค้าก็อยู่กับเรา บอกหมดทุกเรื่องว่าเราก็มีอะไรกับพี่เค้าแล้วน้ะ น้องเค้าก็ยังไม่สนใจอะไรอ่ะเหมือนแบบว่าจะเอาให้ได้เลยเราก็เลยโอเครพอแล้วถ้าเค้ารักกันเราก้จะเป็นคนไปเอง
................ตอนนี้ก็ผ่านมา 2 ปีแล้ว พวกเค้าก็คบกันอยู่ค้ะ อ่อเราลืมบอกอีกเรื่อง ตอนเราคบกับพี่เค้า พี่เค้าก็โทรหาแฟนเก่าน้ะแต่เมื่อไม่นานมานี้เอง พี่เค้าก็เพิ่งโทรกลับมาหาเรา บอกว่าคิดถึง โสดแบบนุ้นแบบนี้จำชื่อแฟนคนปัจจุบันไม่ได้ 555  แต่เราก็เฉยค้ะเพราะตอนนี้เรามีแฟนใหม่แล้ว

ปล.เรื่องที่เล่ามาเล่าก็ไม่ได้อยากให็ใครอับอายแต่แค่อยากให้คนรู้ว่าความไร้อย่างอายของน้องมันไม่มีและความเลวของพี่เค้าก็ล้นเหลือเกิน
เรื่องนี้ก็อยากให้เป็นอุทาหรณ์สำหรับผู้หญิงหลายคนน้ะค้ะว่าอย่าใจง่ายเหมือนเราน้ะเพราะผู้ชายบางคนมันก็ไม่ได้ดีแบบที่เราคิด

::เรื่องราวจากอำเภอที่เป็นชื่อทะเลแต่ไม่มีทะเล :::