ต้องขอพูดก่อนเลยว่านี่เป็นกระทู้แรกของเราค่ะปกติก็ได้เเต่เข้ามาอ่านเรื่องของเพื่อนในพัทิป ไม่ได้คิดว่าจะเอาเรื่องของตัวเองมาเล่า แต่ความรู้สึกตอนนี้ มันอธิบายยากจริงๆ เลยอยากหาที่ระบายค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ เราคบกับแฟนของเรามาวันนี้ก็ 1 ปี 1 เดือน 19 วันแล้วค่ะ เรารู้จักกันในเฟสค่ะ เริ่มแรกเขาทักเรามาก่อน ตอนนั้นแบบเฉย แต่คุยด้วยแล้ว เออก็ไม่เลวแหะ เรากับแฟนเราชื่อเหมือนกันค่ะ ขอแทนชื่อแฟนเราว่า แทน นะคะ เวลาเราเรียกเค้าก็จะพี่แทน เค้าเรียกเราก็จะน้องแทน แบบนี้ค่ะตอนนั้นรู้สึกเลยว่าทุกอย่างมันดีมาก รวมๆกับเรายังอยู่ในช่วงเฮริตอยู่ด้วย ก็ได้พี่แทนนี่แหละค่ะ มาคอยอยู่ด้วย ยอมรับนะว่าใจง่ายคิดแค่ว่าคบๆไปก่อนลองดู ตอนนั้นคุยกัย ได้ 5 วันค่ะ แล้วตกลงคบเลย ใช่ค่ะ คบทั้งๆที่ไม่เคยเจอ คือตอนนั้นเราอยู่ กทม. แล้วพี่แทนเป็นทหารค่ะ อยู่ต่างจังหวัด เรามีงอลกันบ้าง หึงกันบ้างแต่พี่แทนก็ตามง้อตลอด คือเรางี่เง่ามากๆนะ พอคบกันไปได้ 2 เดือน พี่แทนคเริ่มทนไม่ไหว แล้วพูดกับเราว่า ก็เพราะเรานิสัยแบบนี้ ถึงคบใครไม่เคยเกิน 2 เดือน แล้วนั่นคือจุดเปลี่ยนเลยค่ะ
ไม่อยากไปต่อ แต่ก็ตัดใจไม่ได้
เข้าเรื่องเลยนะคะ เราคบกับแฟนของเรามาวันนี้ก็ 1 ปี 1 เดือน 19 วันแล้วค่ะ เรารู้จักกันในเฟสค่ะ เริ่มแรกเขาทักเรามาก่อน ตอนนั้นแบบเฉย แต่คุยด้วยแล้ว เออก็ไม่เลวแหะ เรากับแฟนเราชื่อเหมือนกันค่ะ ขอแทนชื่อแฟนเราว่า แทน นะคะ เวลาเราเรียกเค้าก็จะพี่แทน เค้าเรียกเราก็จะน้องแทน แบบนี้ค่ะตอนนั้นรู้สึกเลยว่าทุกอย่างมันดีมาก รวมๆกับเรายังอยู่ในช่วงเฮริตอยู่ด้วย ก็ได้พี่แทนนี่แหละค่ะ มาคอยอยู่ด้วย ยอมรับนะว่าใจง่ายคิดแค่ว่าคบๆไปก่อนลองดู ตอนนั้นคุยกัย ได้ 5 วันค่ะ แล้วตกลงคบเลย ใช่ค่ะ คบทั้งๆที่ไม่เคยเจอ คือตอนนั้นเราอยู่ กทม. แล้วพี่แทนเป็นทหารค่ะ อยู่ต่างจังหวัด เรามีงอลกันบ้าง หึงกันบ้างแต่พี่แทนก็ตามง้อตลอด คือเรางี่เง่ามากๆนะ พอคบกันไปได้ 2 เดือน พี่แทนคเริ่มทนไม่ไหว แล้วพูดกับเราว่า ก็เพราะเรานิสัยแบบนี้ ถึงคบใครไม่เคยเกิน 2 เดือน แล้วนั่นคือจุดเปลี่ยนเลยค่ะ