จขกท ไม่ได้กลับบ้านมาหนึ่งเดือน เเล้วไปย้อมผมสีแดงมาคะ เราผิวขาวเเล้ว
พอเราย้อมผมแดงหน้าก็ซีด ก็แต่งหน้ามาตลอดตั้งเเต่มอปลาย (แก่แดดมากเรา) ยิ่งพึ่งสอบกลางภาคเสร็จ หน้านี่ไม่ต้องพูดถึง โทรม
ขนาดไหน  คิดถึงพ่อแม่มากก็กลับบ้านที่ต่างจังหวัด นั่งรถอยู่พ่อก็ชวนคุยไปเรื่อย
จนบอกว่า
พ่อ : อยู่กรุงเทพเป็นไงบ้าง ชินยังสนุกไหม
เรา : ก็ดีนะพ่อเพื่อนก็ช่วยหนูติว บลาๆๆๆ
พ่อ : มีอะไรบอกพ่อได้นะ ใครให้ลองยาก็อย่าลองนะ เดี๊ยวนี้ยาบ้าระบาดในหมู่วัยรุ่น หนูก็โทรมลงไปนะ ตาคล้ำๆ ปากซีดๆ หน้าเหลืองๆ สงสัยสอบเยอะ..
เเต่ถ้ากรณีที่ลูกติดยาไปแล้ว อย่ากลัวว่าพ่อเเม่จะด่านะลูก ไม่ต้องอายนะเมพ่อรัก บอกพ่อได้เลย ยังไงๆ เราก็ลูกพ่อ พ่อรักลูกเสมอ มีไรบอกพ่อนะ

เรา : พ่อหนูไม่ได้ติดยาหนูเเต่ไม่ได้แต่งหน้ามาเฉยๆ

ตึ้มมมมมมมมม จขกท มองกนะจกมันเหมือนจริงๆด้วย วันไหนไม่แต่งไป มอ เพื่อนที่ไม่สนิทกะเราเดินผ่านฉิว พอเราสะกิดบอก เอ้ยย จำไม่ได้

เเต่เรื่องนี้ทำให้เรารู้สึกดีนะ เราโชคดีที่พ่อเเม่เราเป็นคนแก่ ที่เข้าใจลูก ตอนนั้นซึ้งมากแบบพ่อ เข้าใจเราอะ หนูดีใจมากที่เกิดเป็นลูกพ่อลูกแม่
เเต่หนูไม่ได้ติดยา เเค่ไม่ได้เเต่งหน้าาาา 55555