สวัสดีคะ เรามาแชร์ประสบการณ์ความรักที่ลับๆของวัยรุ่นใจแตกแบบเราเริ่มเลยละกัน
เราคบกับผช.ที่เราเรียกเค้าว่าแฟนแต่พี่เค้าอายุมากกว่าเราเยอะเลยพี่เค้าอายุ32ส่วนเราแค่18เราเจอกันในร้านเหล้าเราเป็นคนเริ่มสร้างความสัมพันธ์กับพี่เค้าโดยการขอไลน์แต่ได้เบอร์แทนจากนั้นเราก็คุยกันเรื่อยๆเราจะเจอกับพี่เค้าแควันศุกร์เสาร์ เพราะพี่เค้าทำงานในกทม.ส่วนเราอยู่จันทบุรีพี่เค้าเป็นคนจันทบุรีพี่เค้าจะกลับมาบ้านทุกๆอาทิตย์นั่นคือเราจะเจอกันตลอดแต่ประเดนของเรื่องนี้คือพี่เค้ามีแฟนอยู่แล้วแต่เค้าบอกเราว่าเค้าเลิกกันแล้วแต่ที่ยังเจอกันเพราะพี่เค้ามีลูกต้องให้ดูแลเราก็เข้าใจเราคบกันก็เกิบๆ9เดือนโดยที่เราไม่เคยสงใสเรื่องแฟนพี่เค้าเลยเพราะพี่เค้าพาเราไปบ้านเจอพ่อแม่พี่เค้าก็ไม่มีเริ่องอะไรเราเลยคิดว่าเค้าคงเลิกกันแล้วจริงแต่พอมาเข้าเดือนที่9แฟนพี่เค้ายังคอลไลน์มามันทำให้รู้ว่าเค้ายังคบกันอยู่เราก็ขอพี่เค้าเลิกทันทีแต่พี่เค้าไม่เลิกจนมาถึงวันนี้วันที่พี่เค้ากำลังจะกลับกทม.เราจงใจลืมรองเท้าส้นสูงไว้ในรถแต่ดูเหมือนไม่ได้ผลอะไรทั้งวันพี่เค้าไม่โทรมาบอกเลยว่าลืมของเพราะอะไรเราถึงแกล้งลืมรองเท้าไว้เพราะเราอยากเลิกไงเราทำทุกวิธีที่จะเลิกแต่ไม่ได้ผลจนที่วันนี้25ตุลา แต่แฟนพี่เค้ารับเราเลยเล่าทุกอย่างให้ฟังว่าคบกันกี่เดือนอะไรยังไงแต่เราได้ยินคำพูดของผู้ชายคนนั้นว่าทำแบบนี้เพื่ออะไรทั้นที่ก่อนหน้านั้นเค้ายังบอกรับเราอยู่เลยเพราะพี่เค้ามาส่งเราก่อนหลับกทม. คือเราอยากบอกเด็กผู้หญิงวัยรุ่นว่าอย่าพึ่งหลงกับแสงสีให้คิดเรื่องเรียนไว้ก่อนเรายังเรียนอยู่นะแต่ปีนี้เราทำเกรดต่ำมาก ทำไมถึงชื่อรองเท้าคู่ละพันเพราะพร่ทิ้งเงินๆว้ให้เราใช้2วัน1000แตืเราคงไม่ได้รองเท้าคู่นั้นกลับมา ขอบคุณบทเรียนนี้มาก
รองเท้าคู่ละพัน
เราคบกับผช.ที่เราเรียกเค้าว่าแฟนแต่พี่เค้าอายุมากกว่าเราเยอะเลยพี่เค้าอายุ32ส่วนเราแค่18เราเจอกันในร้านเหล้าเราเป็นคนเริ่มสร้างความสัมพันธ์กับพี่เค้าโดยการขอไลน์แต่ได้เบอร์แทนจากนั้นเราก็คุยกันเรื่อยๆเราจะเจอกับพี่เค้าแควันศุกร์เสาร์ เพราะพี่เค้าทำงานในกทม.ส่วนเราอยู่จันทบุรีพี่เค้าเป็นคนจันทบุรีพี่เค้าจะกลับมาบ้านทุกๆอาทิตย์นั่นคือเราจะเจอกันตลอดแต่ประเดนของเรื่องนี้คือพี่เค้ามีแฟนอยู่แล้วแต่เค้าบอกเราว่าเค้าเลิกกันแล้วแต่ที่ยังเจอกันเพราะพี่เค้ามีลูกต้องให้ดูแลเราก็เข้าใจเราคบกันก็เกิบๆ9เดือนโดยที่เราไม่เคยสงใสเรื่องแฟนพี่เค้าเลยเพราะพี่เค้าพาเราไปบ้านเจอพ่อแม่พี่เค้าก็ไม่มีเริ่องอะไรเราเลยคิดว่าเค้าคงเลิกกันแล้วจริงแต่พอมาเข้าเดือนที่9แฟนพี่เค้ายังคอลไลน์มามันทำให้รู้ว่าเค้ายังคบกันอยู่เราก็ขอพี่เค้าเลิกทันทีแต่พี่เค้าไม่เลิกจนมาถึงวันนี้วันที่พี่เค้ากำลังจะกลับกทม.เราจงใจลืมรองเท้าส้นสูงไว้ในรถแต่ดูเหมือนไม่ได้ผลอะไรทั้งวันพี่เค้าไม่โทรมาบอกเลยว่าลืมของเพราะอะไรเราถึงแกล้งลืมรองเท้าไว้เพราะเราอยากเลิกไงเราทำทุกวิธีที่จะเลิกแต่ไม่ได้ผลจนที่วันนี้25ตุลา แต่แฟนพี่เค้ารับเราเลยเล่าทุกอย่างให้ฟังว่าคบกันกี่เดือนอะไรยังไงแต่เราได้ยินคำพูดของผู้ชายคนนั้นว่าทำแบบนี้เพื่ออะไรทั้นที่ก่อนหน้านั้นเค้ายังบอกรับเราอยู่เลยเพราะพี่เค้ามาส่งเราก่อนหลับกทม. คือเราอยากบอกเด็กผู้หญิงวัยรุ่นว่าอย่าพึ่งหลงกับแสงสีให้คิดเรื่องเรียนไว้ก่อนเรายังเรียนอยู่นะแต่ปีนี้เราทำเกรดต่ำมาก ทำไมถึงชื่อรองเท้าคู่ละพันเพราะพร่ทิ้งเงินๆว้ให้เราใช้2วัน1000แตืเราคงไม่ได้รองเท้าคู่นั้นกลับมา ขอบคุณบทเรียนนี้มาก