ผมบอกอาเจ้ด้วยความมั่นใจ จำได้ว่าเคยอ่านที่มาของไก่วัลลภ — ไก่ย่างขายหัวเราะชื่อดังในอดีต จากที่ไหนซักแห่ง หลายปีมาแล้ว




จากผ่านฟ้า เดินตรงเข้าไปตามถนนราชดำเนินนอก ร้านตั้งอยู่ติดถนนใหญ่ ข้างสนามมวย เวทีราชดำเนิน
หาง่ายมาก เมื่อเข้าใกล้ จะได้กลิ่นไก่ย่างหอมๆลอยมาแตะจมูก

ภายในร้านค่อนข้างเก่า แต่สะอาดสะอ้าน แอร์เย็นฉ่ำ เปิดเพลงลูกกรุงสมัยคุณแม่ยังสาว





น้ำจิ้มสองชนิด ผักแกล้ม


ไก่ย่างถูกยกมาเสิร์ฟเป็นจานแรก เนื้อนุ่ม ชุ่มฉ่ำ กลิ่นเครื่องเทศหอมเตะจมูก รสชาติเข้าเนื้อ ไม่จิ้มน้ำจิ้มก็อร่อย
ครึ่งตัว 90 บ.




ต่อมาคือออส่วนกระทะร้อน จานใหญ่ หอยตัวโตพอประมาณ รสชาติดี แต่น้ำมันเยิ้มมาก 130 บ.



ยำมะม่วง รสไม่จัด เปรี้ยวกำลังดี สอบผ่านมาตรฐานยำมะม่วง 90 บ.



หมูคำหวาน หมูย่างราดน้ำจิ้มซีฟูด หมูชิ้นหนา เนื้อนุ่ม สุกกำลังดี เกรียมหน่อยๆ กินกับแตงกวากรอบๆ อร่อยมาก 100 บ.


“คุณอาครับ ไก่ย่างร้านนี้เป็นต้นแบบของไก่ย่างในขายหัวเราะใช่ไหมครับ”

“เอ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน”

“ในพล นิกร กิมหงวนใช่ไหม”

“ไม่ใช่ครับ ในขายหัวเราะ”

“เอ ก็เป็นไปได้ เราขายมาตั้งห้าสิบกว่าปีแล้ว”

อ่าว… ขนาดเจ้าของร้านยังไม่รู้ โอกาสที่ผมจะมั่วก็มีสูงอะสิเนี๊ยะ

แต่ไก่ย่างอร่อยนะฮะ รับรองว่าไม่ได้มั่ว


…..


ถ้ามีโอกาสไปอีก เราคงไม่สั่งออส่วน แล้วจะสั่งไก่มาตัวนึงแทนที่จะสั่งแค่ครึ่งตัว   

https://www.facebook.com/bearducktraveler