ห้องเพลง**คนรากหญ้า** พักยกการเมือง มุมเสียงเพลง มุมนี้ไม่มีสี ไม่มีกลุ่ม............มีแต่เสียง 25/10/2015

กระทู้คำถาม


***สวัสดีครับเพื่อนๆ ห้องราชดำเนินทุกคน***

กระทู้นี้ เป็นมุมพักผ่อน มุมนี้ไม่มีสี  ไม่มีกลุ่ม.........แต่มีเสียง...................
ห้องเพลงคนรากหญ้าเปิดขึ้นมามีวัตถุประสงค์ เพื่อ

1. มีพื้นที่ให้เพื่อนๆ ได้มาพบปะ พูดคุยระหว่างกัน ในภาวะที่ต้องระมัดระวังการโพสการเมืองอย่างเคร่งครัด
2. เป็นพื้นที่ พักผ่อน ลดความเครียดทางการเมือง ให้เพื่อนๆ มีกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกัน
3. สร้างมิตรภาพและความปรองดอง ซึ่งเราหวังให้สังคมไทยเป็นเช่นนี้ แม้นคิดต่างกัน แต่เมื่อคุยกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม

วันนี้ผมมาทำหน้าที่ MC ห้องเพลง แทน MC ชุนเทียนที่ต้องไปพบแพทย์เพื่อทำกายภาพบำบัดที่โรงพยาบาลครับ สาเหตุก็จากอุบัติเหตุครั้งล่าสุดครับผม ก็ยังคงต้องทำกายภาพไปอีกสักระยะ เพราะคู่กรณีเล่นมาแบบไม่เบรคเพราะมัวแต่ก้มเก็บของอยู่เลยชนท้ายเข้าเต็มๆ ก็เอาใจช่วยให้หายเร็วๆครับผม  รวมถึงพี่ MC สาวเหลือน้อยที่เกิดอุบัติเหตุหกล้มด้วยนะครับ ขอให้พี่สาวหายเร็วๆเช่นกันครับผม

ช่วงนี้อากาศก็เริ่มเปลี่ยนเพื่อนๆทุกๆท่านรักษาสุขภาพกันให้มากๆครับผม จากร้อนมาสู่หนาวแล้วก็กลับมาร้อนๆหนาวๆในวันเดียวกันหากร่างกายไม่แข็งแรงก็อาจจะเกิดอาการเจ็บไข้ได้ป่วยกันได้เหมือนกัน

ได้กลับมาทำหน้าที่เป็น MC (แทน) อีกครั้งก็ยังเขินๆตัวเองอยู่มากเพราะช่วงเวลาที่ผ่านมา MC ห้องเพลงทั้งประจำและ MC รับเชิญทำหน้าที่เตรียมกระทู้มาดีมากๆทุกๆท่านครับ ผมนี่สู้ไม่ได้เลย และต้องขอขอบคุณเพื่อนๆทุกๆท่านที่ช่วยกันรักษาพื้นที่ตรงนี้ไว้เป็นพื้นที่ในการพบปัพูดคุย และฟังเพลงพักผ่อนกันนอกเหนือจากเรื่องการเมืองหนักๆที่หน้าบอร์ดครับ

อาจจะเตรียมกระทู้ไม่ค่อยดีพอนะครับ ยังไงขาดตกบกพร่องใดๆในกระทู้นี้ก็ขออภัยเพื่อนๆทุกๆท่านด้วยครับ  เอาเป็นว่าไถ่โทษโดยการเล่นกีต้าร์ให้เพื่อนๆฟังแล้วกันนะครับ  พึ่งวิ่งกลับมาห้องทำงานและอัดเสร็จยังร้อนๆอยู่เลยครับผม ขออนุญาตซ่อนทุกอย่างในส้มป่อยนะครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

มาบอกกล่าวความรู้สึกดีๆ มิตรภาพดีๆผ่านบทเพลงร่วมกันครับผม

The Mario 25 ตุลาคม 2558
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 4
สวัสดียามเย็นค่ะ  เพื่อนๆ  ห้องเพลง
ข่าวแปะ  สำหรับห้องเพลงวันนี้ ...... ร็อคเกอร์สาว  ค่ะ  
ยังคงร้อนแรง  ไม่เบาเลย นานาโอเค

ยังสวยเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเเซ่บมาก"ใหม่ เจริญปุระ"
ขุดภาพย้อนอดีตวันวานรัวลงไอจี!  .... มติชนออนไลน์


ยังสวยเเซ่บเเถมยังเซ็กซี่เพิ่มขึ้นทุกวันทุกคืน สำหรับนักร้องสาวร็อคเกอร์สาว
สุดเซ็กซี่ ใหม่ เจริญปุระ ที่เเม้ว่าตอนนี้จะย่างกรายเข้าวัยหลักสี่เล้ว เเต่สาวใหม่
ก็ยังดีเเลตัวเองดีจนสวยสะพรั่งไม่เเพ้สาวคนใด อย่างล่าสุดเจ้าตัวก็รัวโพสต์ภาพ
ย้อนวันวานเมื่อครั้งยังเป็นสาวเเรกรุ่นลงในอินสตาแกรม ให้เห็นความสวยที่มีใน
วันวานต่อเนื่องมาจนถึงวันนี้  จนแฟนคลับแทบตามกดไลค์ไม่ทัน











ภาพประกอบจากอินสตาเเกรม
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1445581477

มาทำความรู้จักเธอกันหน่อยนะคะ  อมยิ้ม04

ใหม่ เจริญปุระ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ใหม่ เจริญปุระ เป็นบุตรสาวคนสุดท้องของนาย สุรินทร์ เจริญปุระ
(รุจน์ รณภพ) และนางวินีย์ สนธิกุล มีพี่สาว 3 คน คือ เวณิก เจริญปุระ
(แมว), พลอย เจริญปุระ (ปู), วิภาวี เจริญปุระ (กุ้ง) มีน้องสาวต่าง
มารดาคือ ทราย เจริญปุระ ใหม่เคยเรียนที่โรงเรียนเขมะสิริอนุสสรณ์ถึง ป.4
แล้วย้ายไปศึกษาต่อที่ประเทศอังกฤษจนจบไฮสคูลจาก Farringtons School
ประเทศอังกฤษ และอยู่ที่ประเทศอังกฤษ กว่า 5 ปี ก็กลับเมืองไทย และเริ่มต้น
เข้าสู่วงการบันเทิงในเวลาต่อมา

เพลงประกอบข่าวค่ะ  OK

ควักหัวใจ ขับร้องโดย ใหม่ เจิญปุระ
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
https://www.youtube.com/watch?v=x4CLIY63KVM

สุดฤทธิ์สุดเดช - ใหม่ เจริญปุระ【OFFICIAL MV】
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
https://www.youtube.com/watch?v=M0vzYfe9gNQ

สาวแว่น
ความคิดเห็นที่ 3


     The Pursuit of Happyness เป็นภาพยนตร์ดราม่า ฟิลกู้ด  กำกับโดย แกเบรียล  มัคซิโน่  ที่เนรมิตภาพความฝันให้เป็นหวังที่มีอยู่จริง  ด้วยบทที่เอื้อให้เกิดความ ประทับใจต่อคนดู และก็ต้องแปลกใจเมื่อได้เห็นฝีมือของนักแสดงอย่าง วิลล์ สมิธ (รับบท คริส การ์ดเนอร์) ที่แสดงความสามารถออกมาให้ผมได้เห็นจากภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นครั้งแรก เพราะปกติตัวเขานั้น สำหรับผมจัดเป็นดาราตลาดของหนังทำเงินเท่านั้น  มิใช่นักแสดงคุณภาพมากฝีมือแต่อย่างใด แต่หนังเรื่องนี้ทำให้ผมต้องคิดใหม่อีกครั้ง

     เมื่อเขาเล่นอย่างเต็มที่สุดฝีมือที่มี ตามบทหนังทำให้คนดูยิ้มไปกับความรักที่เขามีต่อลูกชาย และร้องไห้ไปกับความเป็นนักสู้ของพ่อคนหนึ่ง โดยเฉพาะฉากวินาทีแห่งชัยชนะที่เขาได้รับเลือกเป็นโบรคเกอร์ของบริษัทหลักทรัพย์  นั่นคือภาพที่เร้าความรู้สึกและเรียกน้ำตาจากคนดูได้อย่างยอดเยี่ยม

     สำหรับคริส การ์ดเนอร์ แล้ว สิ่งที่เป็นพลังใจต่อสู้กับปัญหาทุกอย่างก็คือ คริสโตเฟอร์ ลูกชายคนเดียวที่เป็นยอดดวงใจของเขา ดังคำโปรยของภาพยนตร์เรื่องนี้ที่ว่า .. “ For his son, One man will reach for the impossible.”

     คริส  อาจเป็นเพียงบทบาทการแสดงบนแผ่นฟิล์มเท่านั้น สำหรับคนที่ดูภาพยนตร์แล้วปล่อยผ่านไป แต่สำหรับคนที่ดูแล้วคิดหลังจากที่ดูจบเรื่องแล้วอย่างผม ชายคนนี้เป็นวีรบุรุษที่ทำหน้าที่ของคนเป็น “พ่อ”  ได้อย่างสมบูรณ์แบบอีกด้วย

การแสวงหาความสุข”   มันไม่ใช่เรื่องง่าย  
แต่มันก็ไม่ยากเกินไปเพราะภาพยนตร์  The Pursuit of Happyness  ได้บอกกับเราแล้วว่า ..
ถ้ามุ่งมั่นที่จะทำ โอกาสต้องเข้ามาหาเราแน่นอน และเราจะทำมันได้ ”  
สิ่งสำคัญสำหรับผมที่ชอบภาพยนตร์เรื่องนี้ก็คือ
เมื่อมีความฝัน  เราต้องปกป้องมัน   และอย่าให้ใครมาบอกว่า ….เราทำอะไรไม่ได้

ช่วงนี้ได้อ่านเรื่องแย่ๆของพ่อคนหนึ่งแล้วรู้สึก....หดหู่ใจ
ทำมไม..? ทำไมคนแบบนี้ถึงกล้าเรียกออกจากปากตัวเองว่าพ่อได้นะ

ในฐานะที่ผมก็เป็นพ่อคนหนึ่งเหมือนกัน จึงรู้สึก...คับข้องใจ
เลยเขียนกะทู้เนื้อหาสอนลูกตัวเอง แล้วเอามาลงที่นี้อย่างที่หลายท่านได้อ่านกัน

หยิบหนังที่พูดถึงพ่อดีๆ และเจอเรื่องราวของพ่อแย่ๆในสังคมแล้ว ก็ขอพูดถึงพ่อของตัวเองหน่อยเถอะ



     สมัยเด็กของผม ไม่มีพ่ออยู่ในความทรงจำ เพราะท่านเสียก่อนที่ผมจะจำความได้ แต่ผมไม่เคยรู้สึกว่า"ขาด" เพราะแม่ทั้งสองคนของผมนั้น เติมเต็มช่องว่างนั้นเต็มด้วย "ความรัก"

     แม่ที่แท้จริงผมอยู่ที่บ้านเกิด จ.สิงห์บุรี เป็นเกษตรกรเต็มขั้น ท่านเลี้ยงดูจนผมเจริญวัยพอที่จะเข้าโรงเรียน และด้วยความกังวลว่าลูกชายอย่างผมจะไม่ได้รับการศึกษาที่ดีพอหากยังให้อยู่ที่นั้น จึงจัดการส่งให้ผมมาอยู่กับแม่คนที่2 นั้นคือคุณป้าของผม ซึ่งได้ดีที่สุดของวงค์ตระกูลในตอนนั้น มีหน้าที่การงานที่ดีอยู่ที่หอสมุดแห่งชาติ ผมจึงกลายเป็นเด็กบ้านนอกที่ได้โอกาสเข้ามาศึกษาต่อในเมืองหลวง

     ทั้งๆที่ผมเป็นลูกชายคนเดียวของแม่ที่แท้จริง แต่ผมมาอยู่กรุงเทพกลับมีพี่น้องร่วมคุณแม่คนที่ 2 นี้อีก 6 คน ด้วยอายุผมน้อยกว่าพี่ชายคนโตเพียงแค่คนเดียว เหตุนี้ผมจึงมีชื่อใหม่ในที่นี้ว่า "รอง" ซึ่งเป็นชื่อที่ผมภาคภูมิใจและใช้แนะนำให้คนอื่นเรียกหาผมเช่นนั้นเรื่อยมา(จริงๆผมชื่อเล่นว่า โอ) เหล่าพี่น้องของผมนั้นก็มีความเป็นมาเหมือนกันกับผม คือบรรดาพ่อแม่ซึ่งเป็นพี่น้องกับคุณแม่คนที่2 หรือว่าป้าของผม รู้ว่าหากลูกอยู่กับตัวเองอาจได้รับโอกาสทางการเรียนการอบรมสั่งสอนได้ไม่เต็มที่นัก จึงส่งลูกชายลูกสาวของตัวเองมาให้คุณป้าช่วยอบรมสั่งสอน ทั้งๆที่ป้าผมนั้นเป็นคนโสดไม่มีครอบครัว แต่ต้องรับหน้าที่เปิดสถานเลี้ยงรับหลานๆ ดูแลเหล่าทายาทของวงค์ตระกูลเกือบทุกคน

     และแม่คนที่2 ของผม ก็ทำหน้าที่พ่อและแม่ให้กับผมได้อย่างสมบูรณ์แบบ แม้จะมีลูกๆที่อยู่ภายใต้การดูแลเยอะแค่ไหน(จริงๆทั้งหมดคือหลานๆ) แต่ก็ยังอบรมสั่งสอนให้เด็กน้อยที่รู้จักแต่ดีดลูกหอนลูกแก้วที่มาจากบ้านนอกบ้านากันทั้งนั้น ให้มีระเบียบวินัย ปูทางสร้างนิสัยแสวงหาความรู้ให้กับตัวเองตั้งแต่ยังเด็ก ผมถูกฝึกให้รักการอ่านด้วยการที่ต้องอ่านหนังสือก่อนเมื่อกลับจากโรงเรียน ไม่งั้นไม่สามารถเปิดทีวีดูการ์ตูนได้

     ผมและพี่ชาย(ซึ่งเป็นลูกของป้าอีกคนส่งมาให้คุณป้าคนนี้เลี้ยงดู) ถือเป็นรุ่นแรกที่ป้ารับมาเลี้ยงดูสั่งสอนมีของเล่นที่แปลกกว่าชาวบ้านในคือหนังสือ at last และลูกโลก แต่เราก็ยังเล่นกันอย่างสนุกสนาน เราเล่นจำชื่อเมืองหลวงของแต่ล่ะประเทศแข่งกัน วันเวลาผ่านไปครอบครัวเราก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เพราะมีน้องๆเข้ามาสมทบเป็นลูกของป้าเพิ่มขึ้นทุกปี

    ตลอดระยะเวลาจากชั้นประถมศึกษาจนจบอุดมศึกษา ที่ผมอยู่ภายใต้การอุปการะดูแลส่งเสีย ซึ่งแม้จะยาวนาน แต่ผมก็รู้สึกได้ว่า ไม่เคยเลยสักครั้งที่ผมได้รับความรักจากทั้งพ่อและแม่คนนี้ "พร่อง"น้อยลงไปเลย ป้าจึงเปรียบเสมือนฮีโร่ของผม ผมจึงจดจำและเอาสิ่งที่คนที่เป็นทั้งพ่อและแม่ในคนๆเดียวของผมสอนสั่ง มาสอนลูกสาวของผมเองบ้างในวันที่ผมมีครอบครัวของตัวเอง

    ทุกวันนี้ท่านเกษียนและกลับไปอยู่ที่บ้านเกิดที่ จ.สิงห์บุรีแล้ว แต่ไม่ว่าจะลูกๆคนใดใน 6 คนจะไปกราบท่าน และพยายามทดแทนพระคุณท่านด้วยเงินทองหรือสิ่งของมีราคา ท่านก็ไม่เคยรับ เพราะท่านบอกกับพวกผมว่า สิ่งที่ท่านต้องการคือ "ความรัก" เช่นเดียวกับท่านมอบให้กับพวกผมเรื่อยมาเมื่อสมัยยังเด็ก

     เวลาลูกสาวบอกรักผมหรือภรรยานั้น คนเป็นพ่อเป็นแม่อย่างเรารู้สึกสุขใจทุกที ทุกๆปีผมและพี่น้องของผมจึงไม่ลืมที่จะกลับบ้านเกิด ไปทำหน้าคนที่รักเราเสมือนลูก มีความรู้สึกเป็นสุขที่ได้ยินพวกเราบอกรักออกจากปากของลูกๆแต่ล่ะคนด้วยตนเอง

    วันปีใหม่หรือสงกรานต์สำหรับเหล่าพี่น้องทั้งหกคนของผม อาจมีบางปีที่ทุกคนไม่ได้กลับไปพร้อมหน้าพร้อมตากันที่บ้านเกิด แต่ถ้าวันพ่อหรือวันแม่แล้ว พวกเราจะได้พบเจอพร้อมหน้าพร้อมตากันที่นั้น เพื่อไปกราบพ่อแม่ของพวกเราที่บ้านของคุณป้าทุกปี

ป.ล.นี้เป็นรีวิวหนังที่ผมเขียนแล้วรู้สึกอิ่มเอมหัวใจเป็นที่สุด
ขอบคุณครับ
ความคิดเห็นที่ 1
วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของศิลปินคนโปรดส้มอีกคนคือ Jon Anderson ศิลปินชาวอังกฤษ นักร้องนำวง Yes
เพลง And you and I เป็นเพลงที่สร้างชื่อให้กับYes
แปะแบบมีเนื้อด้วย เผื่อมีใครสงสารแปลให้ส้มรู้บ้าง พยายามแปลมานานแล้ว ไม่สำเร็จ
https://www.youtube.com/watch?v=QFyW_11Y_PQ
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ

ต่อมามีช่วงที่ Jon ไปร่วมกับศิลปินชาวกรีก Vangelis ออกอัลบั้มแนวนิวเอจหลายชุดเหมือนกัน
เพลงนี้เป็นเพลงที่แต่งให้กับลูกสาวของJon ชื่อ Deborah https://www.youtube.com/watch?v=r_X3CZdBsYc
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ

และก็มีผลงานร่วมกับศิลปืนเอเซียชื่อดัง Kitaro กับเพลงที่รู้จักกันดี Lady Of Dreams https://www.youtube.com/watch?v=sSwDepnnzqs
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
ความคิดเห็นที่ 30
วันนี้ขอแจมด้วยเพลงเพื่อชีวิตของวง "พลังเพลง" ครับ
เป็นเพลงที่นิยมมากในหมู่นักศึกษา เมื่อราว 30 ปีก่อน
เนื้อเพลงก็มีความหมายดีครับ

       "สู่เส้นชัย"

ทางข้างหน้าลางเลือนเหมือนว่างเปล่า    แดดจะเผาผิวผ่องเธอหมองไหม้
ที่ตรงโน้นมีหุบเหวมีเปลวไฟ               ถ้าอ่อนแอจะก้าวไปอย่างไรกัน

อนาคตนั้นช่างคดเคี้ยว                      มันลดเลี้ยว เลี้ยวไปใช่สุขสันต์
ยากลำบากใช่เพียงแค่เสี้ยววัน              แต่จะต้องฝ่าฟันจนวันตาย

บนหนทางแม้นมีสิ่งใดขวาง               ไม่อาจกางกั้นฉันและเธอได้
หนทางนี้สัญญาอย่างมั่นใจ               ด้วยพลังยิ่งใหญ่มั่นในศรัทธา

จะขอฝ่าฟันข้ามความทุกข์ยาก            จะลำบากเราสู้ดูเถิดหนา
จะร่วมแรงร่วมกันด้วยศรัทธา               ทางข้างหน้าสู่ชัยที่หมายปอง

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
อนาคตนั้นช่างคดเคี้ยว   มันนลดเลี้ยว เลี้ยวไปใช่สุขสันต์


ความคิดเห็นที่ 52
compliment  for   a curious kitty   #  36

               Oh ,Where  is  the  love      human ?
               Is  the  real  peace  can       occur ?
               The  answer  is  in ............. you  and  whole  world,
               open  mind  and  love          without  hater.
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่