ตั้งแต่ดูห้องหุ่นมา (มีดูข้ามๆ บ้าง) นี่หงุดหงิดนางเอกมาก พยายามทำความเข้าใจว่าเป็นพีเรียดคนสมัยนั้นอาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้ แต่ก็หงุดหงิดทุกที รู้สึกเหมือนหลายๆ คนบอกว่าคนเขียนบทดูไม่รักตัวละครนี้เลย บทไม่มีมิติ

แต่ฉากเมื่อคืนนี่(ณฉากแค่เมื่อคืนเท่านั้นนะ) ทำให้เราเห็นว่าตัวละครนี้แหละดูมีความเป็นคนที่สุด และไม่หลุดจากนิสัยนางเอกที่แสนดีที่วางไว้เลย ตอนโดนแกล้งหลายคนเห็นหงุดหงิดว่าทำไมไม่ตบกลับ แต่เราเห็นความโกรธ รับรู้ถึงความรู้สึกว่าอยากจะตอบโต้กลับเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำ มันเป็นกึ่งๆน้อยเจ็บใจตัวเองว่าสู้ไม่ได้ผสมกับความรู้สึกผิดชอบชั่วดี(เหตุผล)ในตัว

เราว่าเต้นเล่นถึงอะ น้ำตาคลอ ทั้งน้อยใจ โกรธ เจ็บใจตัวเองมันรู้สึกจุกตามไปด้วยจริงๆ (ดวงตาเล็กๆแต่สื่อความรู้สึกออกมาได้หมด) ชอบเวลาเต้ยร้องไห้น้ำตาไม่ต้องทะลักเว่อวังแต่รู้สึก