ก็เรื่องมีอยู่ว่าวันนี้ผมกลับมาที่บ้าน ส่วนแฟนผมยังอยู่ใน ม. แล้วเวลาสองทุ่มเธอบอกไปกินข้าวกับเพื่อนข้างนอก ผมก็กำลังกินข้าวกับทางบ้านอยู่ พอผ่านไปประมาณ สี่ทุ่มผมก็โทรหาแฟนแต่โทรไม่ติด แบตน่าจะหมด ผมเลยถามพวกเพื่อนแฟนผม เขาบอกมาว่าแฟนผมไปกินเบียร์กับเพื่อน ผมเลยเป็นห่วงขึ้นมา ทำไมแฟมผมไม่บอกก่อน ผมก็นึกขึ้นได้สงสัยแบตหมดเลยไม่ได้บอก ผมเลยทิ้งข้อความไว้ในแชทว่าเป็นห่วงให้รีบกลับ แล้วผมก็รอๆๆๆๆๆ จนตีหนึ่งครึ่งแฟนผมโทรมาบอกว่าไปกินเบียร์กับเพื่อนมา อยู่หอแล้ว โทรมาบอกแล้วนะว่ากินเบียร์ ตอนนี้เมาแล้วแต่ขับรถไหวอยู่ เดียวจะออกไปอีก .....ผมติดสตั้นไปสามวิแล้วบอกกับแฟนไปว่าไม่ไปได้มั้ย ....โดนตอบมาว่าห้ามได้หรอ แล้วเธอก็บอกว่าจะไปกินเบียร์ต่อละ แล้วก็วางสาย ....คือผมก็รุ้สึกเจ็บจีดๆอะครับผมอุสาเป็นห่วงแต่เธอก็ไม่ได้สนใจเลยว่าผมจะรู้สึกอะไร เห้ออ หรือผมจะคิดมากไปเอง เธอก็แค่ไปสังสรรค์กับเพื่อนมั้งนานๆที ....แต่ก็ไม่รู้สึตอนผมไปกินเหล้ากับเพื่อนผมก็จะรีบกลับทุกทีจนเพื่อนว่าติดแฟน กลัวเธอเป็นห่วง ไปกินเหล้าผมก็บอกเธอนะ บางทีเธอก็ว่าผมไม่เคยสนใจเธอเลย ทั้งที่ผมพยายามอย่างมากในการเอาใจใส่เธอทุกอย่าง แต่เธอกลับบอกผมไม่ใส่ใจเธอ เธอคงไม่เห็นความพยายามของผม เห้อตอนผมใส่ใจเธอกลับเมินผมสะงั้น สรุปคือผมคงคิดไปเองละมั้ง คิดเอง เจ็บเอง เดียวก็ชินไปเอง เห้อ
ผมไม่รู้ควรทำไง ผมเป็นห่วงเธอมาก แต่ที่เธอตอบกลับมาด้วยความเฉยชา หรือผมตีกรอบให้เธอมากไป