สวัสดีครับ คือผมเพิ่งตั้งเป็นกระทู้แรกนะครับ

อ้ะเริ่มเรื่องเลย

            คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมจีบเพื่อน ผญ. คนนึง เธอสวยกำลังดี น่ารัก เรียบร้อย สมบูรณ์แบบมาก แต่คือเธอกลับไม่สนจผมเลย  
4 ปีที่ผ่านมานี้ผมดูแลเธอมาตลอด ก็ได้แต่เ้ามองเธอคบใครต่อใคร เป็นที่ปรึกษาในบางเรื่อง แต่เธอก็กลับไม่สนใจผมเลย  เพื่อนๆผม
ก็บอกเสียเดียวกันว่า"จีบคนอื่นได้แล้ว" แต่ผมก็ปฏิเสธ เพราะผมคิดว่าสักวันเขาจะต้องเห็นความพยายามของเรา  แต่บางครั้งมันก็มีความ
รู้สึกที่สะกิดใจขึ้นมาอยู่บ้างว่า "เขาแอบหลอกใช้เราป่าว" แต่ก็อย่างว่าเพราะรักมากจึงเต็มใจทำอย่างที่สุด แต่มีครั้นึที่ทำให้ผมเสียความ
รู้สึกมากมายก็คือ วันนั้นเขาต้องทำงานที่ครูสั่งให้เสร็จทันพรุ้งนี้ เขาเลยวานให้ผมไปซื้ออุปกรณ์ ตอนแรกผมก็ไม่คิดอะไรนึกว่าเขาติดทุละ
อะไร แต่พอรู้ความจริงว่าเขาไปหา ผช. ผมก็เสียความรู้สึกมากๆ แต่ผมก็ไม่ได้โกรธเขาเพราะผมโกรธไม่ลงจริงๆ(ก็ตั้งแต่เริ่มจีบ เขาทำผมเจ็บ
มาหลายครั้งแต่ก็โกรธไม่ลงจริงๆ และยอมเขามาโดยตลอด อยากได้อะไร ทำอะไรผมก็ให้เสมอ) ผมก็ได้แต่เงียบและทำเป็นเหมือนไม่รู้เรื่องมาโดยตลอด ก็อย่างว่าอ่ะครับ   หลายครั้ที่เขาคุยกับเราดีๆ คุยกันนานๆ เช่นโทรไลน์คุยกันเป็น ชม. ก็ทำให้ผมคิดไปไกล บาทีก็คิดเข้าข้าตัวเอ แต่พอมารู้ว่าเขาไม่คิดอะไร มันเจ็บนะครับ

         จึงอยากจะถามว่า ผมจะต้องทำยังไงให้เธอนั้นหันมาสนจและรักผมจริๆ

ปล. เรื่องยังมีอีก มีเวลาจะมาต่อใหม่นะครับ
ปล2.ไม่ดราม่านะครับ^^ ขอสาระเลย
ปล3.ผมไม่เชื่อเรื่องพรหมลิขิต แต่เชื่อเพียงว่าความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น