ถ้าเธอได้อ่านกระทู้นี้เราคงดีใจมากนะ เราคิดถึงเธอมากแต่เราไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเป็นเพื่อนกันในเฟสไอจีทวิตเตอร์ เราก็ไม่รู้นะว่าเราทำอะไรผิดเราถึงต้องเลิกกันไป เรายังคิดถึงเธอเสมอนะ เราไม่เคยลืมเธอได้เลย ตลอดเวลาที่ไม่ได้คุยกันเกือบปีเรายังติดตามทุกความเคลื่อนไหวของเธอนะ เรายังคอยดีใจคอยเสียใจกับเรื่องราวในชีวิตเธอ ตอนที่เธอเหนื่อยเราอยากอยู่ข้างๆแต่ก็ทำได้แค่มองอยู่ไกลๆ ตอนที่เธอมีความสุขเราก็ยิ้มไปกับเธอนะ ถึงเธอจะไม่ได้มีความสุขเพราะเราอีกแล้ว เราไม่รู้แล้วว่าเราควรทำยังไง เราคงได้แต่แอบมองเธอแบบนี้ แอบหวังว่าเธอจะกลับมา สักวันหนึ่งเราจะวนมาเจอกันอีกได้มั้ย สักวันหนึ่งเธอจะรักเราอีกสักครั้งได้มั้ย ถ้าเธอได้อ่านเรายังคิดถึงเธอเสมอนะ ไม่ไหวก็กลับมา.... Ww