ฉันรักเธอ ดอยหลวงเชียงดาว ; เมี่อคนทะเลหนีไปขึ้นดอย

ภูเขาอะไร สูงขนาดนั้นทะลุเมฆ ภูเขาอะไรใหญ่ขนาดนี้ ! เป็นคำถามที่ผมมักถามตัวเองในทุกครั้งที่ผ่านภูเขาลูกนี้
สักวันหนึ่ง..ผมต้องขึ้นไปบนยอดนั้นให้ได้

(ด้วยข้อจำกัดของเวปที่ให้ตัวอักษรได้ 10000 ตัวอักษร ขอสรุปคร่าวๆ แบบย่อๆ ใน 10000 ตัวอักษรทั้งข้อความและภาพนะครับ)
ข้อมูลการเดินทาง ค่าใช้จ่าย การติดต่อ ขอข้ามนะครับ (สามารถหาได้ใน google ครับ)

มาเริ่มกันเลยครับ
จากที่ทำการอุทยานฯ เราจะขึ้นรถ 4wd ไปลงที่เด่นหญ้าขัด จุดเริ่มต้นการเดิน (ครั้งนี้ผมใช้เส้นทางขึ้นทางเด่นหญ้าขัดและลงทางปางวัว)

การเดินทางช่วงแรกๆ จะเดินไต่ระดับไปเรื่อยๆ เลาะริมเขา ผ่านพันธุ์ไม้ใหญ่และดอกไม้ป่าที่มีให้ชื่นชมตลอดทาง


ช่วงนี้ก็เดินเกาะกลุ่ม พูดคุยกันไปตลอดทาง หลังจากเดินมา 1ชม.กว่าๆ เราจะมาหยุดกันที่นี่ ดงเทียนนกแก้ว
แวะเก็บภาพดอกเทียนนกแก้วกันหน่อย

ดอกเทียนนกแก้วจะขึ้นตามแนวโชดหินในป่าสูง พบได้ที่เดียวในเมืองไทย คือที่นี่ “ดอยหลวงเชียงดาว”
แต่กว่าจะได้ชื่นชมดอกเทียนนกแก้วก็ต้องฝ่าดงช้างร้องก่อนครับ
ทำไมตั้งชื่อว่าช้างร้อง เพื่อให้ได้อรรถรสเราจะขอไม่บอก จะขอให้ไปสัมผัสเองดีกว่าครับ มีมากบริเวณดงดอกเทียนนกแก้วครับ (ปล.พกยาหม่องไปด้วยก็ดีครับ) และก็มื้อเที่ยงกันตรงนี้เลยครับ ไหนๆก็แวะพักกันแล้ว

อิ่มแล้วก็ไปกันต่อ สองข้างทางมีดอกไม้ พันธุ์แปลกๆ ที่จะพบเจอเฉพาะถิ่นมากมาย ดอกบัวตองก็มีเช่นกันครับ






ใช้เวลาชื่นชมป่าพอสมควร มาถึงจุดพักกางเต้น อ่างสลุงห้าโมงเย็น (ออกเดินทางสิบโมงเช้า)
พักผ่อนสักเล็กน้อย เตรียมตัวเดินขึ้นยอดดอยเชียงดาว

วันนี้ทัศนวิสัยไม่มีดีครับ ฟ้าปิด ทำให้ไม่สามารถขึ้นไปชมแสงเย็นบนยอดดอยได้


เตรียมอาหารสำหรับมือเย็นแทนครับ

ค่ำนี้ออกไปเก็บดาวหมุนใกล้ๆ เต้นที่พัก ตั้งกล้องทิ้งไว้หนึ่งชม.ก็เพียงพอได้ดาวหมุนเส้นโค้งๆ

สี่ทุ่มครึ่งก็น่าจะพอสำหรับถ่ายดาวค่ำคืนนี้ น้ำค้างเริ่มลงเยอะกลับเต้นท์เข้านอนเอาแรงครับ
พรุ่งนี้ตีสี่เราจะออกเดินทางไปชมพระอาทิตย์ขึ้นบนยอดกิ่วเหนือ/ใต้กันครับ
ZzZz

สี่นาฬิกา แปรงฟันบ้วนปากให้สดชื่นเล็กน้อย พร้อมออกเดินทาง เช้านี้เราไปกันที่กิ่วเหนือครับ
(เพราะช่วงหลังจากพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว พอสายเราจะได้มีเวลาเดินชมดอกไม้บนยอดกิ่ว)
เดินเรียงแถวไฟฉายพร้อม เดินตามกันไปครับ สักพักเริ่มทิ้งระยะห่างจากกลุ่มแรก เจอทางแยกข้างหน้า มีซ้ายกับขวา ไม่รู้ไปทางไหน แต่เสียงเหมือนอยู่ทางซ้าย จึงเดินตามเสียงไป ปีนป่ายขึ้นไป ผลัดกันส่องไฟนำทาง เดี๋ยวเดียวก็มาถึงยอดกิ่ว แต่เป็นกิ่วไหนกันนะ ทำไมพื้นที่ยืนบนนี้น้อยนัก ยืนบนชะง่อนหิน เดินก็ลำบาก พื้นที่ยืนมีค่อนข้างจำกัด
รู้สึกเหมือนว่าผมจะมากันคนละทาง คนละกิ่ว ฟ้าเริ่มสาง เริ่มเห็นกิ่วอีกกิ่วที่อยู่ตรงข้ามกัน
นั่นไงครับ กิ่วใต้ รู้สึกผมจะมากันที่กิ่วเหนือ ก็ไม่เป็นไร คนละกิ่วกันได้ภาพคนละมุม ไม่ต้องย้ายแล้ว กว่าจะลงกว่าจะขึ้นเสียเวลาไม่ทันฟ้า ไม่ทันแสง อยู่กันตรงนี้

(อีกกลุ่มจากอีกยอดกิ่ว)

ฟ้าตีห้า กำลังเปลี่ยนสี ที่เส้นขอบฟ้า แสงสีส้มน้ำเงินตัดกันสวยจับใจยิ่งนัก แสงแบบนี้แหละครับที่ผมอยากเห็น อยู่บ้านอยู่ทะเลไม่มีโอกาสได้เห็นต้องมาตาเขามาตามยอดดอยแบบนี้จึงจะได้เห็น
อากาศค่อนข้างปิด หมอกฟุ้งยังคงพัดอย่างต่อเนื่องจากยอดกิ่วเหนือ มาสู่กิ่วใต้
แสงสีน้ำเงินกำลังเปลี่ยนเป็นแสงสีส้ม ท้องฟ้าเริ่มสว่าง แสงส้มเหลืองอุ่นๆเริ่มเข้ามาแทนที่

เมื่อฟ้าเริ่มสว่าง หมอกที่อยู่เบื้องล่างก็เริ่มปรากฏ
ความงามตามธรรมชาติที่อยู่ตรงหน้า ทำให้เหมือนถูกต้องมนต์โดยมิทันตั้งตัว




(จากยอดกิ่วเห็นเต้นท์ที่พักอยู่ด้านล่าง)
ลงจากยอดกิ่ว ถึงลานกางเต้นท์ทำกับข้าว มื้อเช้าแล้วก็พักผ่อน นอนกลางวันเอาแรงครับ
Z zzzZzz

สี่โมงเย็นได้เวลาออกไปเก็บแสงเย็น ฟ้าไม่ค่อยเป็นใจนัก ฟ้าปิดยังไงก็ต้องไป มีโอกาสต้องขึ้นครับ
ไม่ขึ้นแล้วพรุ่งนี้ฟ้าปิดอีกก็จบ ไปวัดดวงกันข้างบน
เย็นนี้ฟ้าค่อนข้างปิด มีแสงรำไรเล็กน้อยครับ

ที่เขาฝั่งตรงข้าม หากสังเกตให้ดีเราจะพบกวางผา/เลียงผา แต่ก็ต้องเงียบๆเสียงเบาๆ กันหน่อย
เย็นวันนี้ผมพบอยู่ฝั่งตรงข้ามสองตัว เก็บได้ตัวนิดเดียวครับ

ยังอยากได้อีกสักตัวสองตัว ก็ต้องรอ รอ รอ แล้วก็รอ ได้ไม่ได้อย่างไรก็ต้องรอกันครับ
(โอกาสเริ่มน้อย เพราะเสียงจากนักท่องเที่ยวที่ดังมากๆ กวางมันก็จะหนีครับ)

ท้องฟ้าเริ่มไม่เห็นอะไรแล้ว กลับลงที่พักด้านล่าง

ค่ำนี้ ล้อมวงอร่อยกันครับ ก่อนแยกย้ายกันไปพักผ่อน

คืนนี้ฟ้าไร้ดาว ไม่มีดาวให้นอนชม ก็คงต้องเข้านอน รอเช้าวันรุ่งขึ้นแทนครับ
zz Z z

สี่นาฬิกา ระหว่างรอเพื่อนๆ ปาเข้าไปตีห้า เริ่มเดินขึ้นยอดดอยหลวงเชียงดาว
เช้านี้หมอกลงจัด มองไม่ค่อยเห็นอะไรครับ มืดสนิท

ฟ้าเริ่มสว่างก็เริ่มพอจะมองเห็นอะไรบ้างแล้ว

ท้องฟ้าทิศตะวันออก แสงกำลังสวย

ทะเลหมอกเห็นมาเยอะ แต่หมอกฟูจิแบบนี้ ต้องที่นี่ที่เดียวเลยครับ หมอกรวมตัวดันขึ้นเป็นรูปภูเขาไฟฟูจิ สวยมากๆ


ไม่ลืมที่จะเตรียมเมนูเช้าครับ กาแฟรสต้มยำ (กินรวมกับมาม่า อร่อยสุดๆ)
มานั่งแอบในกอหญ้า ฝนมาจากไหนก็ไม่รู้ ลงเม็ดอยู่เป็นระยะๆ

นอกจากทะเลหมอก แสงเช้า ดอกไม้ตามชะง่อนหินก็มีนะครับ (เหมือนบนนี้มีถ้ำนะครับ เป็นซอกหินที่แยกลงไปคล้ายถ้ำ)

กลับลงไปพักที่ด้านล่าง กลางวันนี้นอนให้เต็มที่เตรียมตัวสำหรับแสงเย็นสุดท้ายอีกครั้งก่อนปิดทริป

สี่โมงเย็นกลับขึ้นมาลุ้นสุดท้ายกับแสงเย็นอีกครั้งครับ จะได้ไหมวันนี้


โชคไม่มี ฟ้าไม่เป็นใจ

น่าจะหมดแล้วกับแสงสุดท้ายบนยอดดอยหลวงเชียงดาว กลับลงไปพักหามื้อเย็นมื้อค่ำอร่อยๆ

คืนสุดท้ายมันต้องเฮฮากันหน่อย สำหรับมิตรภาพ


แยกย้ายกันเข้านอนครับ
ผมว่าหลายๆ คนหลับพักผ่อนกันอย่างเต็มที่เพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับ แต่ผมไม่
ตีสี่ผมตื่นมาแปรงฟ้นบ้วนปาก ขึ้นไปบนยอดดอยอีกครั้ง
สภาพอากาศค่อนข้างปิด มีแต่หมอกปกคลุม ต้องค่อยไต่ๆ เกาะไปตามแนวหินเป็นระยะๆ สิบห้านาทีให้หลัง ก็พาตัวเองมาสู่ยอดเชียงดาวได้อีกครั้ง
และครั้งนี้..

ดูเหมือนอะไรๆ ก็เริ่มเป็นใจ แสงสีน้ำเงินส้มมารอรับ
ไม่นานฟ้าเริ่มสว่าง ที่ยอดเขาฝั่งตรงข้าม สายหมอกเริ่มก่อตัวรวมกันอีกครั้ง






หมอกที่ไหลม้วนลงสู่หุบ แล้วก็ดึงตัวขึ้นสู้หน้าผา ผมพาตัวเองไปยืนริมหน้าผาเพื่อให้สายหมอกปะทะ
มันตีปะทะเข้ามารู้สึกเย็นไปทั้งหน้า ลมที่หอบหมอกม้วนขึ้นจากเบื้องล่างสู่ยอดเขามันเป็นช่วงจังหวะที่สุดแสนจะประทับใจเสียจริงๆ



อารมณ์ผมตอนนี้เหมือนเด็กเล็กที่ได้ของเล่น ตื่นเต้นและดีใจวิ่งไปวิ่งมาบนยอดดอยจากมุมนี้ไปมุมนั้น มุมไหนๆ มันก็สวยเกินบรรยายจริงๆครับ




นี่ถ้าเช้านี้ผมไม่ขึ้นมา ผมคงต้องเสียใจ สุดๆ กับทะเลหมอกไหล ทะเลหมอกฟูจิ ยิ่งกว่าที่เคยได้พบเจอจากที่ไหนๆ
มันคืออะไรหมอกที่ไม่เหมือนทะเลหมอกที่พบเจอตามที่ต่างๆ

เจ็ดโมงเช้ากลับลงเต้นท์ที่พักเก็บของเตรียมตัวลง (ใช้เส้นทางปางวัวซึ่งสั้นกว่า แต่ทางชันและลื่นกว่ามาก)
แนะนำให้หาสตั๊ดดอย ช่วยได้เยอะครับ

ระหว่างนั่งรถ(กะบะ) ลงมา แนะนำให้หันหลังไปมอง เงยหน้าขึ้นไปมองครับ ดูความยิ่งใหญ่และอลังการของภูเขาลูกนี้ครับ
แล้วจะรู้ว่าทำไมคนท้องถิ่นถึงเรียกกว่าภูเขาแห่งเทพเจ้า

เป็นอีกหนึ่งสถานที่สุดประทับใจ แล้วเราจะกลับมาใหม่ เจอกันในทุกๆปีครับ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม
สวัสดี
zoonvors

**
http://ppantip.com/topic/34271103
http://ppantip.com/topic/34116810