เป็นคนที่เชื่อใจคนอื่นมากไป จนต้องมาเจ็บซ้ำๆ

คือเราเป็นคนที่จะให้ใจไปเต็มร้อยเวลาเข้าหาใคร และมักจะเสียใจมากเมื่อคนพวกนั้นไปว่า ไปด่า ไปนินทาเราลับหลัง
     เราก็พยายามจะไม่สนใจแล้วนะ แต่มันก็เจ็บอะ เหมือนเราพยายามจะทำดีเต็มที่แล้ว แต่พวกเขาก็ไม่โอเค
     ยิ่งวันนี้เพื่อนเรามาบอกว่า พวกรุ่นพี่พูดว่ามีหลายคนที่ไม่ชอบแก เราก็ยิ่งเฟลค่ะ กลัวด้วย เพราะทุกคนยิ้มให้เราตลอด แต่พอลับหลังมันไม่โอเค เราพยายามวางตัวให้ดีแล้วนะ พยายามเข้าหา พยายามใจดี
     หรือบางทีอาจเป็นที่เรามีความมั่นใจมากเกินไป กล้าคิดกล้าทำ แต่เราก็พยายามอ่อนน้อม ถ่อมตนเสมอนะคะ รู้จักว่าควรพูดควรหยุดตอนไหน
     หรืออาจจะเป็นที่หน้าตาเพราะเวลาหน้านิ่ง ๆ จะดูเหมือนเหวียง ดูหยิ่ง เพื่อนเราเคยบอกว่าคิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่พอรู้จักนี่ติ๊งต๊องยิ่งกว่าอาราเร่ 5555555
    ตอนนี้ความรู้สึกคือกลัวจริงๆ เพราะคิดว่าเราทำให้คนอื่นยอมรับได้แล้ว แต่ความจริงคือไม่ใช่
     เพราะเราเป็นเด็กกิจกรรม เรากำลังคิดว่าถ้าเราอยู่นิ่ง ๆ เป็นเด็กเงียบ ๆ มันจะดีกว่ามั้ย แต่เรารักงานพวกนี้จริง ๆ ค่ะ

# ขอเป็นกระทู้ระบายนะคะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่