ไอดีนี้ เป็นไอดีสาธารณะในกลุ่มเพื่อนนะ มีคนเล่นหลายคน
คือ เราเพิ่งเจอญาติ (ไม่ค่อยสนิท) ท่านหนึ่งมา คือเขาเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ การงานดี รวย เลี้ยงลูกแบบไหนเราไม่รู้ เราได้มีโอกาสไปกินข้าวกะเขาแล้วทีนี้ มีบางเหตุการณ์ที่เรารู้สึกไม่โอเค
1.เขาถามเราว่า เรียนจบหรอยัง
เราบอกว่ายัง จบช้ากว่าปกติ เขามองหน้าแล้วถามเราว่า "เกรดไม่ถึง 3 ใช่มั้ย" เราเลยบอกว่า ถึง 3 เขาเลยบอกว่า ได้เกียรตินิยม ไม่เสียดายหรอ เราบอกว่า ไม่ได้ ต้องเกรด 3.25 ถึงจะได้ เราไม่ถึง แล้วเขาก็มองหน้าแบบ ขมวดๆคิ้ว งงๆ แล้วก็ถามอีกว่าทำไมช้า เราก็จอบไปว่า เราเรียน ครุฯสถาปัติฯ ต้องไปเป็นครู 1 ปี เขาก็ เฮ้ย เป็นครู 1 ปีเลยหลอ ทำไมนานจัง (เหมือนไม่เชื่อ) เราก็บอกว่า สมัยนี้ เป็น 1 ปีการศึกษา ไปเป็นครู ต้องทำวิจัยในชั้นเรียน เทอมละ 1 เล่ม เลยไม่ได้ทำธีสิสของสถาปัติ เขาเลยบอกว่า จริงๆมันทำได้ แต่ไม่ทำละ เราเลยบอกว่า เจอเด็กนักเรียนก็เหนื่อยแล้ว ไม่อยากทำอะไรแล้ว ต้องทำวิจัยด้วย แล้วเขาก็เบะปากแล้วส่ายหน้า (อึดอัด บอกตรงๆ)
2.ที่บ้านให้ใช้เดือนเท่าไร (อยากรู้ทำไมวะ)
เขาถาม เราก็ตอบว่า หมื่นนึง (เราเป็นเด็ก ตจว. มาอยู่ กทม. แต่เขามีบ้าน กทม.ได้เท่านี้มาตลอด) เขาเลยถามว่า ใช้พอมั้ย เราก็ตอบว่า ใช้พอบ้างไม่พอบ้างแล้วแต่เดือน เขาก็บอกว่าเยอะจัง เขาให้ลูกเขา 9500 ยังพอเลย (นึกในใจ ลูกคุณอยู่บ้านมั้ย ข้าวปลาไม่ต้องหา เดินทางมีรถที่บ้านขับไปให้) เราก็บอกว่า เราก็ใช้ปกติ แต่ไม่เคยขอเพิ่ม เขามองหน้าก็ อืมม...(ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ)
เราจะไม่ได้อะไรเลยนะ ถ้าเป็นการเจอหน้ากันทักทายปกติ ไม่ถามในจุดที่เรารู้สึกว่าเราด้อยออกมา เราอธิบายไปเขาก็ไม่เข้าใจหรอก ไม่รู้เขาจะเอาเราไปพูดว่า ห่วย มั้ย เรารู้ตัวว่าเราทำได้แค่นี้ เราไม่ได้เก่ง เราไม่แน่ใจว่าเขาถามเพราะเป็นห่วงหรืออะไรนะ แต่เราไม่รู้สึกว่าเขาเป็นห่วงเห้นใจอะไรเลย เรารู้สึกอึดอัดมากเวลาเจอคนนี้ ขอบคุณที่รับฟังค่ะ
[ระบาย] การพูดคุยกับญาติที่ไม่สนิท มันรู้สึกช่างไม่โอเคเลย
คือ เราเพิ่งเจอญาติ (ไม่ค่อยสนิท) ท่านหนึ่งมา คือเขาเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ การงานดี รวย เลี้ยงลูกแบบไหนเราไม่รู้ เราได้มีโอกาสไปกินข้าวกะเขาแล้วทีนี้ มีบางเหตุการณ์ที่เรารู้สึกไม่โอเค
1.เขาถามเราว่า เรียนจบหรอยัง
เราบอกว่ายัง จบช้ากว่าปกติ เขามองหน้าแล้วถามเราว่า "เกรดไม่ถึง 3 ใช่มั้ย" เราเลยบอกว่า ถึง 3 เขาเลยบอกว่า ได้เกียรตินิยม ไม่เสียดายหรอ เราบอกว่า ไม่ได้ ต้องเกรด 3.25 ถึงจะได้ เราไม่ถึง แล้วเขาก็มองหน้าแบบ ขมวดๆคิ้ว งงๆ แล้วก็ถามอีกว่าทำไมช้า เราก็จอบไปว่า เราเรียน ครุฯสถาปัติฯ ต้องไปเป็นครู 1 ปี เขาก็ เฮ้ย เป็นครู 1 ปีเลยหลอ ทำไมนานจัง (เหมือนไม่เชื่อ) เราก็บอกว่า สมัยนี้ เป็น 1 ปีการศึกษา ไปเป็นครู ต้องทำวิจัยในชั้นเรียน เทอมละ 1 เล่ม เลยไม่ได้ทำธีสิสของสถาปัติ เขาเลยบอกว่า จริงๆมันทำได้ แต่ไม่ทำละ เราเลยบอกว่า เจอเด็กนักเรียนก็เหนื่อยแล้ว ไม่อยากทำอะไรแล้ว ต้องทำวิจัยด้วย แล้วเขาก็เบะปากแล้วส่ายหน้า (อึดอัด บอกตรงๆ)
2.ที่บ้านให้ใช้เดือนเท่าไร (อยากรู้ทำไมวะ)
เขาถาม เราก็ตอบว่า หมื่นนึง (เราเป็นเด็ก ตจว. มาอยู่ กทม. แต่เขามีบ้าน กทม.ได้เท่านี้มาตลอด) เขาเลยถามว่า ใช้พอมั้ย เราก็ตอบว่า ใช้พอบ้างไม่พอบ้างแล้วแต่เดือน เขาก็บอกว่าเยอะจัง เขาให้ลูกเขา 9500 ยังพอเลย (นึกในใจ ลูกคุณอยู่บ้านมั้ย ข้าวปลาไม่ต้องหา เดินทางมีรถที่บ้านขับไปให้) เราก็บอกว่า เราก็ใช้ปกติ แต่ไม่เคยขอเพิ่ม เขามองหน้าก็ อืมม...(ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ)
เราจะไม่ได้อะไรเลยนะ ถ้าเป็นการเจอหน้ากันทักทายปกติ ไม่ถามในจุดที่เรารู้สึกว่าเราด้อยออกมา เราอธิบายไปเขาก็ไม่เข้าใจหรอก ไม่รู้เขาจะเอาเราไปพูดว่า ห่วย มั้ย เรารู้ตัวว่าเราทำได้แค่นี้ เราไม่ได้เก่ง เราไม่แน่ใจว่าเขาถามเพราะเป็นห่วงหรืออะไรนะ แต่เราไม่รู้สึกว่าเขาเป็นห่วงเห้นใจอะไรเลย เรารู้สึกอึดอัดมากเวลาเจอคนนี้ ขอบคุณที่รับฟังค่ะ