▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
การ์ตูน
การแสดงเกี่ยวกับการ์ตูน
หวงพี่ชาย.....ผิดไหม ?????
กระทู้นี้เป็นกระทู้เเรกของเรานะ......ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ( ออกตัวไว้ก่อนเลยจร้า 5555)
ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็เพราะว่าเราเองก็สงสัยตัวเองอยู่เหมือนกัน ว่าทำไมต้องรุ้สึกเฮิร์ตตลอด เวลาที่รู้ว่าพี่ชาย(แท้ๆพ่อเเม่เดียวกัน) ไปเที่ยวกับแฟน หรือไปบ้านแฟน
จนเพื่อนเราบอกว่า เราบ้าไปแล้ว (ประมาณว่า เมิงบ้าอะเปล่า)
ก่อนอื่นต้องขอเล่าความเป็นมาคร่าวๆก่อน ว่าครอบครัวเรามีพี่น้องทั้งหมด สามคน มีพี่ชาย น้องสาว และตัวเจ้าของกระทู้เอง (เป็นลูกคนกลางว่างั้นเหอะ) ซึ่งตอนนี้พี่ชายอายุมากกว่าเราสามปี ส่วนน้องสาวอายุน้อยกว่าเราสองปี เป็นครอบครัวที่ไม่ได้มีฐานะอะไรมาก ทำนา ทำไร่และพ่อกับแม่ จะย้ำเสมอว่า ถ้าอยากเรียนก็ให้ตั้งใจเรียนห้ามมีเรื่องชู้สาวเด็ดขาด เรียนคือเรียน ถ้าจะเรียนๆเล่น ก็ไม่ต้องเรียนให้พ่อแม่เหนื่อยหาเงินส่ง ถ้าคิดว่าจะทำไม่ได้ก็ไม่ต้องเรียน จบ ม.3 ก็ไปทำงานเลย ซึ่งเราสามพี่น้องก็เลือกที่จะเรียน
ตอนเด็กๆเราสามพี่น้องจะสนิทกันมากๆๆมีอะไรก็จะเล่าให้กันฟังตลอด มีของเล่นอะไรเราก็แบ่งกันเล่น ตั้งแต่อนุบาลถึง ม.3 เราจะเดินไปโรงเรียนด้วยกันทุกวัน (บ้านอยู่ใกล้โรงเรียนจร้า ประมาณ 1 กิโลเมตร) แต่เมื่อพี่ชายเรียนจบ ม.3 ก็เข้าไปเรียน ปวช ในตัวจังหวัด ซึ่งค่อนข้างไกลบ้าน พ่อกับแม่เราเลยให้พี่ชายเราเช่าหอพักอยู่ ก็เลยไม่ค่อยได้กลับบ้าน ทำให้เราเริ่มห่างๆกัน และช่วงเวลานี้เองพี่ชายเราก็มีแฟน (คนแรก) ซึ่งเราก็รับรู้มาตลอด พี่ชายก็ไม่ได้ปิดอะไร เล่าให้เราฟังทุกเกือบทุกอย่าง ตอนนี้เราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากเพราะก็เข้าใจว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา และ 2 ปี ต่อมาเมื่อพี่ชายไปฝึกงาน และมีแฟนใหม่ซึ่งตอนนี้พี่ชายเราก็บอกเราทุกอย่างนะ(โทรคุยกัน) ว่า เออ ..นี่เจอสาวคนนึง น่ารักดี บ้านอยู่จังหวัดเดียวกัน ว่าจะไปลองจีบดู เราก็บอกว่า หรอๆ จีบดิ (55555) แล้วเขาก็คบกันจริงๆครับพี่น้อง พอฝึกงานเสร็จพี่เราก็กลับมาเรียนต่อ ปวส ส่วนเรานั่นหรอ มัธยมใประจำอำเภอใกล้บ้านจร้า ก็ไม่ได้น้อยใจนะคิดว่าดีแล้วจะได้ช่วยงานพ่อ แม่ ตอนวันหยุด (พ่อกับแม่ได้ลูกชายเพิ่มอีกหนึ่งคน5555) ตอนนี้พ่อกับแม่เราก็ต้องทำงานหนักขึ้น เพราภาระค่าใช้จ่ายเริ่มเพิ่มมากขึ้น จนพ่อ จขกท ล้มป่วย ตอนนั้น จขกท ท้อมากๆ แต่ก็ต้องแข้มแข็งและช่วยพ่อแม่ทำงานทุกอย่าง (ถึงพ่อจะป่วย พ่อก็พาครอบครัวทำงาน และ จขกท ก็ทำงานจะช่วยตลอดเท่าที่จะทำได้ ตอนนั้นพี่ชายเป็นเหมือนความหวังของครอบครัวก็ว่าได้ )
เราเองก็มีสัมพันธภาพที่ดีกับว่าทีพี่สะไภ้นะ คุยกันบ้างทางโทรศัพท์ (เริ่มจากพี่ชายยื่นให้คุยก่อน คงอยากให้เรารู้จักกัน) และเมื่อพี่ชายเรียนจบก็ได้ไปทำงานที่จังหวัดชลบุรี ส่วนแฟนเค้าเรียน มหาลัยใกล้บ้าน แต่เขาก็แอบไปหากันบ่อย (ช่วงหลังๆบ่อยมาก) ซึ่ง จขกท และครอบครัวก็ไม่เคยทราบเลย และพักหลังๆมานี้พี่ชายและ จขกท ไม่ค่อยได้คุยกันเลย คือประมาณว่า ถ้าไม่มีเรื่องเร่งด่วน คอขาดบาดตายจริงๆจะไม่โทรมาเลย แทบจะไม่เกินห้านาทีด้วยซ้ำ พี่ชายเราจะกลับบ้านปีละครั้ง ตอนปีใหม่ ซึ่ง จขกท และน้องสาวจะชอบช่วงเวลานี้มาก ซึ่งเรากูดีใจนะที่พี่ชายเราเป็นคนขยันทำงาน และจะส่งเงินมาให้พ่อตลอด และเราก็มารู้ทีหลังว่าแฟนเค้าแอบไปหากันเรื่อยๆ ที่ชลบุรี บางครั้ง พี่ชาย จขกท ก็แอบขึ้นมาหาแฟนเค้าที่บ้าน โดยไม่ให้ทางบ้าน จขกท รู้เลยและไม่แวะมาบ้านตัวเองเลย (ทั้งที่ห่างกันแค่ 30 Kmและเป็นทางผ่านก่อนจะถึงบ้านแฟน เอิ่มๆๆ คือไรอะ เรื่องนีพ่อเราก็แอบเคืองๆนะ ตอนมารู้ทีหลัง ) ที่ จขกท รู้เพราะเห็นได้ในเฟส ที่เขาจะไปเที่ยวด้วยกัน แต่ไม่อัพรูปคู่ เขาจะอัพแต่รูปเดี่ยวซึ่ง จขกท ก็ พอจะรู้ๆว่าเขาไปเที่ยวด้วยกัน แต่จะทำเป็นไม่รุ้ และเวลากลับบ้านในวันปีใหม่พี่ชายเราก็จะเเวะไปบ้านแฟนเค้าก่อนแต่โกหกว่ายังไม่มา อีกสองวันค่อยจะกลับ ซึ่งโกหกได้ไม่เนียนเลย จขกท เองจับได้ตลอด ก็ไม่เข้าใจนะว่าจะโกหกทำไม ทั้งทีโกหกไม่เนียนเลย แต่ จขกท ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะโกหกต่อไปว่ายังไง ซึ่งมันก็ตลกนะ มีครั้งหนึ่งเหมือนพี่ชายเรากับแฟนเค้าจะทะเลาะกัน แล้วก็ได้โทรมาหาแม่เราบอกว่า ให้ไปขอหมั้นแฟนให้หน่อย หมั้นกันไว้ก่อนเดี่ยวข้อยแต่ง เมื่อเราได้ยินแค่นั้นแหละ จขกท นี่หัวเราะทั้งน้ำตาเลย พูดไม่ออกเลยจร้า แต่แม่เราก็บอกว่า ไม่ได้หรอก สมัยนี้ถ้าหมั้นมันก็เหมือนกับแต่งไปแล้ว มันยังไม่ถึงเวลา รอให้น้องเรียนจบก่อนไม่ได้หรือ แม่อยากให้บวชก่อนนะ พี่ชายเราเลยยอม
จนมาถึงทุกวันนี้ก็สองผ่านมาปีแล้ว พี่ชายเราสอบเข้าได้ทำงานในรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่งใกล้บ้าน (50 Km ) กว่าเดิม 5555 ไม่เหลือครับท่าน บางที จขกท บังเอิญเจอว่าที่พี่สะใภ้แถวๆบขส.นะ ซึ่ง จขกท เองก็เข้าไปทัก จร้า พระเจ้า!!!! เขามีอาการตกใจและหน้าเหวอเล็กน้อย และทันใดนั้นเองขณะที่ จขกท ก้มหน้าค้นกระเป๋าเพื่อหาเงินมาซื้อตั๋วรถ สายตาก็แอบเหลือบไปเห็นจร้า เอ๊ะ!!!! ใครวะคุ้นๆ ใช่แน่ พี่ชายเราเอง แล้วเราก็เหลือบมองว่าเค้าส่งสัญญาณบางอย่างประมาณว่านี่ น้องเมิง!!!!! แล้วพอเหลือบมองไปอีกทีว่าจะไปทักอ้าว พี่กรูหาย จขกท ก็ทำเป็นก้มๆต่อ ก็รู้สึกขำๆนะ (คิดว่าเรามองไม่เห็นหรือไง) โทรไปเล่าให้น้องสาวฟังก็หัวเราะ ตอนแรก จขกท ก้ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ก็ไม่รู้เป็นไรนะ เวลาเจอในเฟสทีไร พอจับได้ว่าเขาแอบไปอยู่ด้วยกัน เมิงเอ้ย...ปรี้ด!!!! อย่างกับว่าจับได้ว่าแฟนมีกิ๊ก 555555 จขกท ก็แปลกใจตัวเองเหมือนกันนะว่าตัวเองเป็นอะไร พอปรึกษาเพื่อน ๆ ก็บอกว่าเมิงเป็นไรมากป๊ะเนี่ย เลิกงี่เง่าได้แล้ว จขกท ก็พยายามคิดนะว่าเราต่างคนก็โตๆกันแล้ว ต่อไปพี่ชายเค้าก็ต้องไปมีครอบครัวของเขา ต่างคนก็ต่างต้องมีชีวิตเป็นของตัวเอง เลิกยึดติดได้แล้ว แต่ก็ทำไม่ได้สักที จขกท ควรทำไงดี ความรู้สึกนี้ถึงจะหมดไป เฮ้ยๆๆๆ
ไม่เกี่ยวกับการ์ตูนที่แท็กนะ กระทู้แรกอะ เลยไม่รู้ว่ามันคืออะไร ไม่รู้จะแก้ไขยังไง ขอโทษน๊า