เราเป็นลูกคนเดียวค่ะ นับวันคุณพ่อคุณแม่ยิ่งแก่ลงทุกวัน
ตอนนี้เลยเกิดคำถามที่ว่าเราจะต้องเตรียมตัวอย่างไร หากวันหนึ่งเราต้องอยู่โดยที่ไม่มีท่าน
การเป็นลูกคนเดียว จะว่าดีก็ดีค่ะ แต่จะว่าไม่ดีก็ไม่ดี
ไม่ใช่ว่าเหงา หรือไม่มีเพื่อนเล่น เราเลยโมเม้นนั่นมาแล้วค่ะ
หากวันนึงเราต้องเจอเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด และไม่สามารถตั้งตัวทัน และรับมือได้ นั่นคือในยามที่คุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่แล้ว
อยากรู้ว่าเราจะมีวิธีรับมือกับสภาพจิตใจตัวเอง และใช้ชีวิตตอนนั้นอย่างไร
อย่างบางคนที่เค้ามีพี่น้อง เวลาทุกข์ก็ยังรู้สึกเหมือนมีคนช่วยแบ่งเบาความเศร้าในส่วนนั้นไป
(ในเคสที่ พี่น้องรักกันดีนะคะ)
แต่ลูกคนเดียวคิดไปก็เคว้งนะคะบางที เราไม่มีใคร จะหวังพึ่งญาติ พี่น้อง
เค้าเองก็มีครอบครัวของเค้า ซึ่งเราก็เกรงใจ และความสัมพันธ์แบบครอบครัวใหญ่ หาความกลมเกลียวแบบสมัยก่อน
ก็หายากเสียเหลือเกิน รู้ค่ะว่าต้องอยู่ให้ได้ในวันที่ไม่มีท่าน อยากเป็นคนเข้มแข็งในจุดนั้นเหมือนกันค่ะ
ทุกวันนี้ ได้แต่ปฏิบัติตนกับท่าน เป็นลูกที่ดี และกตัญญู ดูแลท่านให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ
ถามลูกคนเดียว..คุณจะรับมือกับอนาคตในวันที่ไร้คุณพ่อ-คุณแม่อย่างไร?
ตอนนี้เลยเกิดคำถามที่ว่าเราจะต้องเตรียมตัวอย่างไร หากวันหนึ่งเราต้องอยู่โดยที่ไม่มีท่าน
การเป็นลูกคนเดียว จะว่าดีก็ดีค่ะ แต่จะว่าไม่ดีก็ไม่ดี
ไม่ใช่ว่าเหงา หรือไม่มีเพื่อนเล่น เราเลยโมเม้นนั่นมาแล้วค่ะ
หากวันนึงเราต้องเจอเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด และไม่สามารถตั้งตัวทัน และรับมือได้ นั่นคือในยามที่คุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่แล้ว
อยากรู้ว่าเราจะมีวิธีรับมือกับสภาพจิตใจตัวเอง และใช้ชีวิตตอนนั้นอย่างไร
อย่างบางคนที่เค้ามีพี่น้อง เวลาทุกข์ก็ยังรู้สึกเหมือนมีคนช่วยแบ่งเบาความเศร้าในส่วนนั้นไป
(ในเคสที่ พี่น้องรักกันดีนะคะ)
แต่ลูกคนเดียวคิดไปก็เคว้งนะคะบางที เราไม่มีใคร จะหวังพึ่งญาติ พี่น้อง
เค้าเองก็มีครอบครัวของเค้า ซึ่งเราก็เกรงใจ และความสัมพันธ์แบบครอบครัวใหญ่ หาความกลมเกลียวแบบสมัยก่อน
ก็หายากเสียเหลือเกิน รู้ค่ะว่าต้องอยู่ให้ได้ในวันที่ไม่มีท่าน อยากเป็นคนเข้มแข็งในจุดนั้นเหมือนกันค่ะ
ทุกวันนี้ ได้แต่ปฏิบัติตนกับท่าน เป็นลูกที่ดี และกตัญญู ดูแลท่านให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ