คนโลกส่วนตัวสูงนี่เขามีลิมิตกันแค่ไหน?

คนโลกส่วนตัวสูงนี่เขามีลิมิตกันแค่ไหนหรอ ?
คืออยากรู้ว่าเราเข้าไปใกล้ได้แค่ไหน
ต้องการความเป็นส่วนตัวแค่ไหน
อะไรคือส่วนตัว
อะไรคือแชร์ได้
แค่ไหนคือแค่ไหน
แล้วโลกส่วนตัวของเขานี่ ใครบ้างที่เข้าไปได้

ความคิดของแต่ละคนคงจะไม่เหมือนกัน
เราอยากรู้ว่า โลกส่วนตัวของแต่ละคน มันเป็นยังไง
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
ผมเป็นหนึ่งคนที่ถูกหลายคนรอบข้างบอกว่า "โลกส่วนตัวสูง" ครับ
ส่วนตัวผมเองก็คิดว่าเข้าข่ายอยู่เหมือนกันนะ
ผมชอบอยู่คนเดียวครับ กินคนเดียว เที่ยวคนเดียว ดูหนังคนเดียว แต่ท้ายที่สุดแล้วผมคิดว่า ผมไม่ได้อยากอยู่คนเดียวไปตลอดหรอก
ผมจะไม่ชอบคนที่จุ้นจ้านมากเกินไปครับ โตแล้วให้คุยกันรู้เรื่อง ใช่คือใช่ ไม่คือไม่ โกหกก็ไม่เป็น
คนประเภทนี้ที่เค้าปลีกตัวเองออก นั่นเพราะเค้าอาจจะมีอดีตอะไรบางอย่าง แต่ถ้าหากวันใดที่เขาเปิดตัวเองอีกครั้งผมรับประกันครับ คุณคือคนที่โชคดีคนหนึ่งเลย
ความคิดเห็นที่ 10
อย่าจับโทรศัพท์ หรือแตะของส่วนตัวของผมโดยไร้มารยาท และปราศจากสามัญสำนึก

อย่าทำตัวล้ำเสเนน่ารำคาน เช่นการมาหาแบบไม่บอก สนิทแค่ไหน ทุกอย่างต้องมีการนัดหมาย อย่าจุกจิกมากมาย ถามไถ่อยากบอกคือจะบอก ถ้าไม่อยากบอกอย่าเป็นนักสืบ อย่าเป็นตำรวจฝ่ายสอบสวน ไม่ชอบ

อย่ายุ่มย่ามวุ่นวายเยอะจนเกินไป พอดีคือพอดี อย่าพยายามทำอะไรที่มันจะเปลี่ยนผม แม้การขยับองศาของกระดาษที่วางบนโต๊ะ ผมก็ไม่ชอบ

อย่าแย่งของกิน อยากได้บอกจะยกให้ ให้ทั้งจานเลย

อย่าทำตัวสนิท ถ้ายังไม่ได้บอกว่า สนิทด้วย
ความคิดเห็นที่ 5
จริงๆเราก็เป็นคนโลกส่วนตัวสูงนะ มากด้วย ไม่ค่อยคุยกับคนที่ไม่สนิท แต่ถ้าได้คุยหล่ะก็ไม่หยุดอ่ะ ยิ่งถ้าสนิทมากๆ จะหาเรื่องมาคุยจนได้ เราว่าคนที่โลกส่วนตัวสูงก็ไม่ได้เข้าถึงยากอะไรหรอก คนที่ไม่เข้าใจส่วนมากแค่ไม่พยายามที่จะเข้าใจมากกว่า เพราะเราทุกคนก็อยากถูกใครสักคนมาเข้าใจด้วยกันทั้งนั้นแหละ  จริงมั๊ย? การที่เราไม่ทักใครก่อนแค่เพราะกลัวผิดหวังมากกว่า ถ้าลองสังเกตดีๆ คนแนวนี้จะมีความชอบที่ชัดเจนนะ  ไม่ซับซ้อนหรอก ชอบก็คือชอบ ไม่ชอบก็แค่หายไป...
ความคิดเห็นที่ 20
ผมเคยไปทำงานอยู่ต่างประเทศ คือที่เมืองนอก การอยู่คนเดียว เที่ยวคนเดียว ทำไร ถือว่า เป็น norm น่ะครับ คงไม่ใช้ทั้งหมด พอถึงเวลาเข้าสังคมก็เข้า แต่พอจบก็แยกย้าย ฝรั่งเค้าจะถือพวก privacy มาก ผัวเมียพ่อแม่ลูก ทุกคนจะมีหมด

สำหรับเมืองไทยเราเป็นสังคมกลุ่มครับ กินข้าวก็จะรอกัน สมัยผมอยู่มหาลัยไปห้องน้ำก็จะรอกัน ถ้าเพื่อนผมไม่รอ ผมจะรู้สึก insecure แรก ๆ ผมติดกลุ่มมาก ต้องมีคนอยู่ด้วยตลอดเวลา หลัง ๆ ผมเริ่มกลายมาเป้นคนมีโลกส่วนตัวสูง เหมือนวิถีที่นั่นมันซึม เข้าไป ผมว่าหลักการที่จะคบคนมีโลกส่วนตัวสูง คือ ต้องเคารพซึ่งกันและกันครับ คือบางคนไม่เข้าใจ และพยายามไปเปลี่ยนไปช่วยแล้วไปกันใหญ่ เช่น เป็นไรอ่ะทำไมไปดูหนังคนเดียว ไปเป็นเพื่อนมั้ย แล้วก็ขนคาราวานมา สุดท้ายคนที่มีโลกส่วนตัวก็จะหงุดหงิดมีปากมีเสียง การสื่อสารช่วยได้ครับ

คือการอยู่คนเดียวไม่ใช่เรื่องแปลกครับ การอยู่เป็นกลุ่มก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เป็นเหมือนรสนิยม ว่าคุณเคยชอบกิน แฮมเบอรเกอร วันนึงคุณชอบกินราเม็ง
เคยมีฝรั่งมาเมืองไทย มา exchange แล้วเค้างงว่า ทำไมคนไทยทำไรต้องรอกัน หรือไม่ก็ต้องจับกันเป็นกลุ่มเป็นก้อนตลอดเวลา ถ้ามีพันทิพยเมืองนอก อาจจะมี กระทู้ คบคนโลกส่วนรวมสูง

ผมไม่ได้บอกว่าอันไหนดีกว่า แต่มันเป็นรสนิยมแต่ละบุคคลตามสถานการ ถ้าคุณทำมันเหมือนเป็นเรื่องปกติ มันจะผ่านไปได้ครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่