เรารู้จักกับผู้ชายคนนึง คุยกันมาสี่เดือน คุยโทรศัพท์กันทุกวัน มีอะไรก้อจะปรึกษาหรือเล่าให้ฟังกัน เราบอกชอบกัน บอกคิดถึงกัน เปนห่วงเปนใยซึ่งกันและกัน แต่ก้อมีปันหาบ้าง เพราะเค้าเปนคนบ้างาน บ้าถึงที่สุดเท่าที่เคยเจอมา จนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน แต่เราก้อพยายามให้กำลังใจเค้า เราเจอกันน้อย เลิกงานนี่ไม่ต้องพูดถึง ไม่ไปเจอลูกค้า ก้อกลับไปเคลียร์งานที่บ้าน ไม่ได้เจอกัน เพราะบ้านเราไกลกันมาก แต่เค้าก้อพยายามหาเวลา พยายามตื่นแต่เช้ามากินข้าวใส่บาตรกับเราแถวบ้าน แต่พอเริ่มมีปัญหากับที่ทำงาน ซึ่งส่งผลกระทบต่อฐานะการเงินของเค้า ทำให้เวลาคุยของเราเครียดมากขึ้น เพราะเค้าเครียดต้องหาวิธีแก้ปัญหา เราก้อพยายามพูดให้กำลังใจ แต่เค้าก้อเอาแต่พยายามพูดว่า เราไม่น่ามาเจอเค้าเลย เค้ามีแต่เรื่อง เราน่าจะเจอคนที่ดีกว่านี้ เสียดายที่คนดีแบบเราต้องมาเจอคนแบบเค้า เค้าไม่อยากฉุดเราลง! จนล่าสุดเราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จริงๆทุกอย่างมันก้อเปนปกติ จนเค้าหายไปวันนึง เราพยายามติดต่อ แล้วลองเอาเบอร์เพื่อนโทมาแล้วสรุปว่าโทติด ก้อเลยได้รู้ว่าเค้าบล๊อคเบอเรา จริงๆครั้งนี้เราไม่ค่อยแปลกใจ เพราะเค้าเคยทำแบบนี้แล้วครั้งนึง ตอนที่เกิดเรื่องเครียดนี้ขึ้นมา แต่เราก้อบอกว่าอย่าทำอีก เราส่งเมสเสจไปหาเค้า จนวันรุ่งขึ้น เค้าโทกลับมา บอกเราว่า ห่างกันสักพัก? เค้าบอกว่าเค้าไม่อยากให้เรามาเสียใจกับเค้า ซ้ำไปซ้ำมาอีก เค้าคิดว่าไม่พร้อม คือเราก้อทำอะไรไม่ได้จริงๆถ้าเค้าตัดสินใจ เพราะเค้าก้อคงคิดมาซํกพักแล้ว เราไม่คิดเลยว่ามันจะจบง่ายๆแบบนี้ หรือที่ผ่านมามันไม่มีความหมายอะไรสำหรับเค้าเลย?
ที่ผ่านมาไม่มีความหมายอะไรเลยใช่มั้ย??