เราต่างมีความเป็นอยู่จากหมู่บ้าน
เป็นความหลังวันวาน ให้คิดหลาย
ภาพที่ดินทิ้งร้าง อย่างเปล่าดาย
ภาพปู่ย่า ตายาย คล้ายเวียนวน

กลับไปบ้านเกิดที ก็ปีใหม่
เข้าพรรษาก็ไปได้อีกหน
อยากไปยาม ถามข่าว ของผู้คน
ผู้อดทนหลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน

เราต่างมีความเป็นอยู่ ของหมู่บ้าน
มีแอกปานงัวงาน คือหนี้สิน
ชาวนาคือผู้ปลูกข้าวให้คนกิน
แต่จนสิ้น อยู่ชั่วนาตาปี

ชาวนาคือรากหญ้าของประเทศ
อย่ามีเจต นา มากดขี่
มีคนช่วยชาวนาด้วยหวังดี
แต่ก็มีคนจ้อง  จะทำลาย

เราต่างมีความเป็นอยู่ของหมู่บ้าน
ที่ร้าวรานเหมือนกับคนทั้งหลาย
เมื่ออาชีพชาวนา ล้มละลาย
ค่าของคน กลับกลาย... ไม่เท่าคน

.............................................