คำปรึกษาอยู่ย่อหน้าสุดท้ายค่ะ ยาวนิดนึงแต่อยากให้เข้าใจเรื่องของพวกเรา 3 คนมากขึ้นค่ะ
เกร่นก่อนนะคะ เราเป็นคนที่มีเพื่อนน้อย อาจเพราะเราโลกส่วนตัวสูง รักสันโดษหรือหาเพื่อนที่ไลฟ์ไตล์เข้ากันไม่ได้ก็ไม่รู้ค่ะ เราเลยมีชีวิตเหมือนอยู่คนเดียว ไปไหนคนเดียว ไม่มีกลุ่มเพื่อนที่สนิทจริงๆ ก็มีความสุขกับชีวิตอิสระที่ไม่ต้องขึ้นกับใคร จนขึ้นปี 2 เราได้มีโอกาสรู้จักกับเพื่อนผู้หญิงคนนึง เธอนิสัยดีมากๆจนเราเริ่มอยากจะมีเพื่อน เราเริ่มปรับตัวให้เข้ากับเธอ จึงได้สนิทกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนเราก็รู้สึกดีมากขึ้นเรื่อยๆ เราไม่เคยคิดว่า เพื่อนจะทำให้เรารู้สึกดีได้ขนาดนี้ เราไม่รู้ว่าเราพึ่งเจอเพื่อนที่นิสัยคล้ายกันหรือเราพยายามปรับตัวเข้าหาเพื่อน+เพื่อนพยายามจะเข้าใจเรา
ปล.เราไม่ได้เป็นพวกชอบผู้หญิงด้วยกันนะ แต่ความรู้สึกดีๆเราคิดว่าเกิดจากมีคนเข้าใจมากกว่า
ทีนี้เรามาเป็นกลุ่ม 3 คนได้อย่างไร?
เรื่องเกิดจากช่วงปี 2 เทอม 2เราได้ไปเที่ยวด้วยกันโดยไปกันทั้งหมด 5 คนหนึ่งในนั้นมีแฟนเพื่อนสนิทเราด้วย(แต่ตอนนั้นเค้าสองคนยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ แต่ก็สนิทกันแล้วค่ะ) พอกลับมาเรา3 คน(เรา เพื่อนเราและแฟนเพื่อนเรา) ก็สนิทกันค่ะ เพราะสไตล์การกินที่ยวคล้ายกัน ทำให้ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยทั้งตอนเย็นหลังเลิกเรียนหรือเสาร์อาทิตย์ค่ะ(เราเรียนในกรุงเทพค่ะ อยู่ในเมืองใกล้ที่กินค่ะ5555) พอขึ้นปี 3 เรามีเวลาว่างมากขึ้นเพราะมีแต่เลคเชอร์ ทำให้ยิ่งไปเที่ยวด้วยกันบ่อยมากขึ้น จึงสนิทกันมากค่ะ
แล้วเพื่อนเป็นแฟนกันได้ยังไง?
เรื่องเกิดจากกลุ่มเราเป็นชาย 1 หญิง 2 เราเลยเคยถามแฟนเพื่อนเราว่า คิดยังไงกับเพื่อนเราและแฟนเพื่อนเราก็ชัดเจนค่ะว่า "ชอบ"ตรงดีค่ะ555) เราเห็นว่า แฟนเพื่อนเราเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ เราก็เชียร์เต็มที่เลยค่ะ เนื่องจากเราสนิทกับแฟนเพื่อนเรามาก ทำให้เค้าไว้ใจมาปรึกษาเราว่าจะ "จีบ" เพื่อนเรายังไงดี เราก็ให้คำปรึกษาเท่าที่เราจะนึกออก เค้าก็ดีนะคะเชื่อเราแทบทุกอย่าง ส่วนเราก็สืบจนรู้ว่าเพื่อนเราก็คิดเหมือนกัน เราเลยให้เค้าขอเป็นเเฟนเลย สุดท้ายเพื่อนเรากับแฟนเพื่อนเราเลยได้เป็นแฟนกันค่ะ
สุดท้ายขอคำปรึกษาค่ะ
พอเพื่อนสนิทเราทั้งสองคนเป็นแฟนกัน เราสับสนค่ะว่าเราควรอยู่ตรงไหนดี ทั้งคู่ดีกับเรามากเลย แม้จะเป็นแฟนกันแล้วก็ไม่เคยทิ้งเรา ยังไปทานข้าวด้วยกัน เที่ยวด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน(สมัยก่อนเพื่อนเราจะไม่ไปไหนกับแฟนเพื่อนเราสองคนเลยค่ะเพราะกลัวเสียหาย เลยไปกัน 3 คนตลอด) แต่พวกเค้าก็บอกว่า อยาก มีเวลาอยู่ด้วยกัน 2 คนบ้าง ทำให้เวลาพวกเค้าชวนเรา เราก็ไม่รู้ค่ะว่าเค้า "แค่" ชวนหรืออยากไปกัน 3 คนเหมือนเมื่อก่อนจริงๆกันแน่เพราะบางครั้ง เราก็ปฏิเสธไม่ไปเพื่อให้พวกเค้าได้ไปกัน 2คน พวกเค้าก็ดูจะมีความสุขกันมาก(เพื่อนเรากับแฟนเพื่อนเราเวลาอยู่กันสองคนหรือแม้จะอยู่กับเราจะหวานกันมากค่ะ) แม้ลึกๆเราจะยังอยากไปกับพวกเค้าก็ตาม เราเหนื่อยกับความรู้สึกตัวเองมากเลย อยากตัดใจอยู่คนเดียวไปเลยก็ทำไม่ได้เพราะเรายังอยากจะเป็นเพื่อนกับเพื่อนเราอยู่ เรากลัวเสียเพื่อนไป แต่ยิ่งอยู่ด้วยกันเราก็เหนื่อยกับความรู้สึกตัวเองมันทั้งสุข(ที่เห็นเพื่อนสนิทเราทั้งคู่มีความสุข)และทุกข์กับความเหงาภายในใจที่เราก็ไม่เข้าใจว่ามันเกิดขึ้นมาได้ยังไง
ปล.ถ้าเราไปแล้วทุกอย่างจะดีขึ้น เรายินดีทำเพื่อให้เพื่อนเรามีความสุขแม้เราจะต้องกลับไปอยู่คนเดียวเหมือนเดิมก็ตามค่ะTT
เปิดรับทุกความเห็นค่ะ