มันน่าน้อยใจนะที่มีแฟนแต่ไม่ได้โทรคุยกันเลย
ที่บอกไม่ได้คุยนี่คือคุยกันในแชทมาเดือนกว่าๆแล้วอะครับ ยังไม่ได้โทรคุยกันเลย
ผมเคยถามว่าไม่คิดจะโทรหากันมั่งหรอ เขาก็ตอบประมาณว่า ชอบแชทมากกว่า ได้คิดก่อนอะไรประมาณนี้
ผมก็เข้าใจนะแบบไม่จำเป็นต้องโทรหากันตลอด  แต่ในแบบของผมคือไม่โทรเลย!! ไม่รู้เขาคิดยังไงนะ แต่สำหรับผมก็ควรโทรหากันบ้างก็ยังดี  ช่วงแรกผมก็เข้าใจนะ แต่บางทีก็อยากได้ยินเสียงนี่หว่า
น้ำเสียงยังไงความรู้สึกมันก็บอกผ่านน้ำเสียงได้ดีกว่าตัวหนังสือดำๆ ทึบๆทื่อๆในแชท
คือผมก็เคยตัดว่าเขาไม่โทรมาเราโทรหาก็ได้ว่ะ แต่แบบช่วงที่แชทๆเราแล้วถามว่าไม่คิดจะโทรหากันหรอ
แบบเขาก็บอกงานเยอะ ไม่ค่อยว่างแบบนี้  คนโทรอย่างเราก็แบบความรู้สึกคือ ถ้าเขาว่างก็คงจะโทรมาแหละ
เลยไม่อยากจะโทรไปกวน   เฮ้ออ!!
ก็เคยบอกไปว่าถ้าว่าง ก็โทรหากันบ้าง คิดถึงแค่อยากได้ยินเสียง TT
ผ่านมาจะเกือบเดือนแล้วเขาก็ยังไม่โทรมา ก็ไม่รู้หรอกนะคิดไรอยู่ หรือเรามันไม่สำคัญขนาดนั้นเลยหรอ
มันน่าน้อยใจยิ่งนัก
ส่วนตัวผมยังไงก็คิดว่าคนเป็นแฟนก็ควรจะโทรหากันมั่ง  ไม่ใช่แชทอย่างเดียว เรียนก็คนละมหาลัยด้วย
คำว่าคิดถึงชอบที่มันออกจากปากได้ยินผ่านเสียงมากว่าออกจากสมองผ่านนิ้วมือจิ้มลงมาในแชท
จนตอนนี้ทำให้ความรู้สึกแบบสถานะมันแค่เพื่อนหรอ ไหนเป็นแฟนกันแล้ว ? เซ็งครับ
แค่อยากมาถามความคิดเห็น เผื่อแฟนตัวน้อยๆของผมหลงเข้ามาอ่าน ..แมวน้อย