สวัสดีค่ะ ดิฉันอายุ 21 นะค่ะ ตัวดิฉันเองเป็นคนคิดมาก เลยอยากจะขอความเห็นหรือเล่าประสบการณ์จากเพื่อนๆค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อก่อนเราอกหักจากแฟน แล้วมีคนที่เคยจีบเราเข้ามาปลอบใจในวันที่เราไม่เหลือใคร ฉันก็รู้ว่าเค้าชอบเรานี่แหละ เพราะเค้าตามจีบเรามานานพอสมควรแล้ว เค้าเป็นคนที่แคร์ฉันที่สุด(อันนี้พึ่งรู้จากเพื่อนเค้ามาสดๆ) พอสักพักเรากับเคัาก้อตกลงเป็นแฟนกัน พอเป็นแฟนได้ 2 เดือน. เราก็รู้สึกว่าเราไม่ได้รักเค้าเลย. เรายังคิดถึงแฟนเก่าอยู่เสมอ แต่เราก้อไม่ทิ้งเค้าไปไหนนะยังคบต่อไปฝืนกับความรุ้สึกตัวเอง พอเค้าเรียนจบ!!! เราก้อบอกให้เค้าสอบตำรวจดิเราอะชอบหนุ่มในเครื่องแบบไรประมานนี้ เค้าก้อบอกว่าขอไปปรึกษาพ่อแม่ก่อน ได้คำตอบมาคือพ่อแม่เค้าไม่ชอบไม่อยากให้สอบ. แต่หลังจากนั้นจู่ๆเค้าก้อมาเซอไพร้เราว่า เค้าจะสอบตำรวจเพื่อเรานะ. เราอยากให้เค้าเปนเค้าก้อจะทำให้ลองสอบดู!!!! ซึ่งระหว่างนั้นเรายังไม่รุ้สึกรักเคัาเลย เค้าบอกว่าอยากให้เราไปด้วยเวลาเค้าสอบ. เราก้อไม่ไป. พอเค้าสอบติดรอบแรก. เราก้อไม่ไป. มีอยุ่ช่วงนึงเรารุ้สึกว่าเราต้องบอกเลิกเค้า เราก้อทำตามใจตัวเองบอกเลิกเพราะเราไม่ได้รักเค้าเราจะทำไรก้อได้ เค้าก้อตามใจเราเลิกก้อเลิก แล้วเราก้อยังโทรหาเค้าอยุ่คุยกันแบบเดิม ณ ตอนนั้นเราไม่เคยรุ้ใจตัวเองเลยค่ะ ไม่เคยรุ้เลย ต่อนะค่ะ พอเค้าเข้าไปเปนตำรวจ. เค้าโทรหาเราประมาน. 4-5 ครั้ง. เค้าโทรมาร้องไห้บอกไม่ไหวแล้ว. เหนื่อยมาก.....แล้วเค้าก้อหายไป ไม่ติดต่อมาเลย
.
.
.
แล้วเมื่อไม่นานมานี้เอง. เรารุ้สึกว่าเราคิกถึงเค้ามากขึ้นๆๆๆๆทุกวัน เรารอคำตอบจากเค้าเสมอว่าทำไมหายไป...(แต่ในใจรุ้ตัวเองว่าใครจะทนไหวเราเฉยชาเราเป็นแฟนที่ไม่เหมือนแฟน ไม่ได้เรื่อง) เราก้อกดแอดเฟสเค้าไป...ถัดมาอีกวันเราก้อกดเข้าไปดูผลคือเค้ากดปฎิเสธไม่รับเรา. เราก้อถอดใจละ. เค้าคงเกลียดเราแล้วล่ะ
........ต่อมา ประมาน1 สัปดาห์ เค้ากดแอดมาหาเรา. เราก้อไม่ได้ทันคิดอะไรมาก กดรับอย่างไวในใจนี่ดีใจมากๆเลยค่ะ. แล้วเราก้อรดูทีท่าว่าเค้าจะทักเราไหม. สรุปคือ. ไม่ทักค่ะ. คืนนั้นนอนไม่หลับเลยค่ะ คำถามอยุ่ในหัวว่าแอดมาทำไม. ทำไมไม่ทัก !!!!!! จนเราทนไม่ไหว ทักไปหาก่อนเราเหนเค้าขึ้นสเตตัสว่าจะสอบ. เราก้อถามว่า จะสอบหรอ ??? แล้วเราก้อปิดเฟสนอน ตื่นมาดูตอนเช้า เค้าตอบมาว่าช่ายย หลังจากที่ทักไป. 10. นาที. เราดีใจมากที่เค้าตอบเรา
หลังจากนี้เราก้อดูทีท่าว่า เค้าจะทักเรามาอีกไหม สรุปคือไม่ทักค่ะไม่กดไลค์ด้วย เราก้อทนไม่ไหวอีกแล้วค่ะ ทักไปอีกถามคำถามที่คาใจ เราก้อถามเค้าว่าแอดมาทำไมหรอ. เค้าตอบว่าไม่รุ้สิ เราก้อถามตอบคิดถึงเค้าหรอ??? เค้าตอบมาว่า คงงั้นมั้งแล้วก้อ555. มา เรานี่ยิ้มดีใจมาก. คราวนี้รุ้ละว่าเค้าไม่เกลียดเราเลย อธิบายความรุ้สึกขอโทษขอคบ แต่เค้าตอบมาว่าไม่รู้~ ซึ่งเงิบมากค่ะ อึ้งไปวันนึงก้อกะว่าพอๆๆหน้าด้านไปแล้วตัดใจๆ แต่ใจมันก้อเล่นตลกคิดถึงมากขึ้นๆ จนทนไม่ไหวอีกแล้วค่ะ จะเที่ยงคืนส่งไปอีก. ว่า คิดถึง. สั้นๆ แล้วก้อนอนคิดว่าสบายใจแล้วที่ได้บอก พอมาเปิดดูตอนเช้า. เค้าก้อส่งไลค์มา1 อัน แล้วรุปยิ้มอีก ซึ้ง2 อันนี้ส่งห่างกัน 10. นาที เราก้อคิดว่าทำไมส่งคนละเวลา เราก้อคนคิดมากคิดลึก คิดไปว่าเค้าเปนอะไรแน่ๆต้องยังรุ้สึกกับเราแต่ปากแข็ง ณ ตอนนี้นะค่ะ เค้าก้อคุยกับเรา. แต่เราสิรุ้สึกว่าเราอยากได้เค้าคืนมา เราได้ไปเจอเพื่อนเค้าเพื่อนได้เล่าเรื่องทั้งหมดที่เราไม่เคยรุ้ ว่าเค้าน่ะแคร์และรักเรามากขนาดไหน (เค้าไม่ได้มีใครใหม่นะค่ะแต่คนคุยไม่รุ้ค่ะ. เพราะเค้าอยุ่ในโรงเรียนตำรวจ)
......ตอนนี้รุ้สึกผิดมากๆ ที่ทำไปแบบนั้น ทั้งเจ็บทั้งปวด. ทั้งร้องไห้...........เราไม่รุ้ว่าเราควรทำไงต่อไปแล้วค่ะ
เราไม่รุ้ว่าเคัาคิดอะไรกับเรา.
เราหมกมุ่นคิดแต่เรื่องพวกนี้จนไม่มีสมาธิอ่านสือสอบเลยค่ะ
สุดท้ายนี้เราอยากขอคำแนะนำดีๆจากเพื่อนๆอะค่ะว่าเราจะมีทางไปบ้างง
คิดได้เมื่อสายไปแล้ว......
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อก่อนเราอกหักจากแฟน แล้วมีคนที่เคยจีบเราเข้ามาปลอบใจในวันที่เราไม่เหลือใคร ฉันก็รู้ว่าเค้าชอบเรานี่แหละ เพราะเค้าตามจีบเรามานานพอสมควรแล้ว เค้าเป็นคนที่แคร์ฉันที่สุด(อันนี้พึ่งรู้จากเพื่อนเค้ามาสดๆ) พอสักพักเรากับเคัาก้อตกลงเป็นแฟนกัน พอเป็นแฟนได้ 2 เดือน. เราก็รู้สึกว่าเราไม่ได้รักเค้าเลย. เรายังคิดถึงแฟนเก่าอยู่เสมอ แต่เราก้อไม่ทิ้งเค้าไปไหนนะยังคบต่อไปฝืนกับความรุ้สึกตัวเอง พอเค้าเรียนจบ!!! เราก้อบอกให้เค้าสอบตำรวจดิเราอะชอบหนุ่มในเครื่องแบบไรประมานนี้ เค้าก้อบอกว่าขอไปปรึกษาพ่อแม่ก่อน ได้คำตอบมาคือพ่อแม่เค้าไม่ชอบไม่อยากให้สอบ. แต่หลังจากนั้นจู่ๆเค้าก้อมาเซอไพร้เราว่า เค้าจะสอบตำรวจเพื่อเรานะ. เราอยากให้เค้าเปนเค้าก้อจะทำให้ลองสอบดู!!!! ซึ่งระหว่างนั้นเรายังไม่รุ้สึกรักเคัาเลย เค้าบอกว่าอยากให้เราไปด้วยเวลาเค้าสอบ. เราก้อไม่ไป. พอเค้าสอบติดรอบแรก. เราก้อไม่ไป. มีอยุ่ช่วงนึงเรารุ้สึกว่าเราต้องบอกเลิกเค้า เราก้อทำตามใจตัวเองบอกเลิกเพราะเราไม่ได้รักเค้าเราจะทำไรก้อได้ เค้าก้อตามใจเราเลิกก้อเลิก แล้วเราก้อยังโทรหาเค้าอยุ่คุยกันแบบเดิม ณ ตอนนั้นเราไม่เคยรุ้ใจตัวเองเลยค่ะ ไม่เคยรุ้เลย ต่อนะค่ะ พอเค้าเข้าไปเปนตำรวจ. เค้าโทรหาเราประมาน. 4-5 ครั้ง. เค้าโทรมาร้องไห้บอกไม่ไหวแล้ว. เหนื่อยมาก.....แล้วเค้าก้อหายไป ไม่ติดต่อมาเลย
.
.
.
แล้วเมื่อไม่นานมานี้เอง. เรารุ้สึกว่าเราคิกถึงเค้ามากขึ้นๆๆๆๆทุกวัน เรารอคำตอบจากเค้าเสมอว่าทำไมหายไป...(แต่ในใจรุ้ตัวเองว่าใครจะทนไหวเราเฉยชาเราเป็นแฟนที่ไม่เหมือนแฟน ไม่ได้เรื่อง) เราก้อกดแอดเฟสเค้าไป...ถัดมาอีกวันเราก้อกดเข้าไปดูผลคือเค้ากดปฎิเสธไม่รับเรา. เราก้อถอดใจละ. เค้าคงเกลียดเราแล้วล่ะ
........ต่อมา ประมาน1 สัปดาห์ เค้ากดแอดมาหาเรา. เราก้อไม่ได้ทันคิดอะไรมาก กดรับอย่างไวในใจนี่ดีใจมากๆเลยค่ะ. แล้วเราก้อรดูทีท่าว่าเค้าจะทักเราไหม. สรุปคือ. ไม่ทักค่ะ. คืนนั้นนอนไม่หลับเลยค่ะ คำถามอยุ่ในหัวว่าแอดมาทำไม. ทำไมไม่ทัก !!!!!! จนเราทนไม่ไหว ทักไปหาก่อนเราเหนเค้าขึ้นสเตตัสว่าจะสอบ. เราก้อถามว่า จะสอบหรอ ??? แล้วเราก้อปิดเฟสนอน ตื่นมาดูตอนเช้า เค้าตอบมาว่าช่ายย หลังจากที่ทักไป. 10. นาที. เราดีใจมากที่เค้าตอบเรา
หลังจากนี้เราก้อดูทีท่าว่า เค้าจะทักเรามาอีกไหม สรุปคือไม่ทักค่ะไม่กดไลค์ด้วย เราก้อทนไม่ไหวอีกแล้วค่ะ ทักไปอีกถามคำถามที่คาใจ เราก้อถามเค้าว่าแอดมาทำไมหรอ. เค้าตอบว่าไม่รุ้สิ เราก้อถามตอบคิดถึงเค้าหรอ??? เค้าตอบมาว่า คงงั้นมั้งแล้วก้อ555. มา เรานี่ยิ้มดีใจมาก. คราวนี้รุ้ละว่าเค้าไม่เกลียดเราเลย อธิบายความรุ้สึกขอโทษขอคบ แต่เค้าตอบมาว่าไม่รู้~ ซึ่งเงิบมากค่ะ อึ้งไปวันนึงก้อกะว่าพอๆๆหน้าด้านไปแล้วตัดใจๆ แต่ใจมันก้อเล่นตลกคิดถึงมากขึ้นๆ จนทนไม่ไหวอีกแล้วค่ะ จะเที่ยงคืนส่งไปอีก. ว่า คิดถึง. สั้นๆ แล้วก้อนอนคิดว่าสบายใจแล้วที่ได้บอก พอมาเปิดดูตอนเช้า. เค้าก้อส่งไลค์มา1 อัน แล้วรุปยิ้มอีก ซึ้ง2 อันนี้ส่งห่างกัน 10. นาที เราก้อคิดว่าทำไมส่งคนละเวลา เราก้อคนคิดมากคิดลึก คิดไปว่าเค้าเปนอะไรแน่ๆต้องยังรุ้สึกกับเราแต่ปากแข็ง ณ ตอนนี้นะค่ะ เค้าก้อคุยกับเรา. แต่เราสิรุ้สึกว่าเราอยากได้เค้าคืนมา เราได้ไปเจอเพื่อนเค้าเพื่อนได้เล่าเรื่องทั้งหมดที่เราไม่เคยรุ้ ว่าเค้าน่ะแคร์และรักเรามากขนาดไหน (เค้าไม่ได้มีใครใหม่นะค่ะแต่คนคุยไม่รุ้ค่ะ. เพราะเค้าอยุ่ในโรงเรียนตำรวจ)
......ตอนนี้รุ้สึกผิดมากๆ ที่ทำไปแบบนั้น ทั้งเจ็บทั้งปวด. ทั้งร้องไห้...........เราไม่รุ้ว่าเราควรทำไงต่อไปแล้วค่ะ
เราไม่รุ้ว่าเคัาคิดอะไรกับเรา.
เราหมกมุ่นคิดแต่เรื่องพวกนี้จนไม่มีสมาธิอ่านสือสอบเลยค่ะ
สุดท้ายนี้เราอยากขอคำแนะนำดีๆจากเพื่อนๆอะค่ะว่าเราจะมีทางไปบ้างง