ก่อนอื่นต้องขอบอกนิสัย จขกท. ก่อนเลย เราเป็นผู้หญิงหน้าตากลางๆ คุยสนุก เพื่อนเยอะ กึ่งๆฉลาดกึ่งๆโง่ ออกแนวโก๊ะๆ ขี้อ้อน อ้อนทุกคน ไร้สาระเกือบทุกเรื่องเวลาเพื่อนมีปัญหา แต่จะเป็นที่ปรึกษาและคนให้กำลังใจที่ดีกับเพื่อนๆ มีการวางแผนในทุกๆเรื่องของชีวิตและเมื่อมีปัญหาจะเป็นคนที่ค่อนข้างจริงจังมาก ทำงานทุกอย่างไม่แพ้ผู้ชาย และง้อขอความช่วยเหลือน้อยมากยกเว้นเวลามีแฟนจะกลายเป็นสาวอ่อนแอทันที ถ้ามีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยหรือคนที่เราไม่รู้จักเราจะไม่ค่อยคุย(เหมือนหยิ่ง) แต่ๆจริงๆเราเป็นคนไม่ชอบผู้ชายวิ่งเขาหาเรา เรากลัว!!!!
ผู้ชายส่วนใหญ่ที่เข้ามาเพราะด้วยความที่เราเป็นคนคุยสนุก แต่พอเริ่มคุยกันเขาก็เริ่มห่างออกไปห่างออกไป บางคนว่าเราแรงไป ตรงไป เปิดเผยไป ( จขกท. มีเพื่อนเยอะ เมื่อก่อนออกสังคมบ่อย แต่ตอนนี้หน้าที่การงานมันหนักและอายุเกินจะปาร์ตี้ได้เหมือนเมื่อก่อน)
จริงๆแล้ว เราเป็นคนค่อนข้างชัดเจน เวลาใครที่เข้ามาคุย เราก็ไม่อยากให้เขาเสียเวลาศึกษานาน(อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ เอาเวลาที่ศึกษากันไปทำงานดีกว่า อันนี้คิดขำๆนะคะ)
หลายๆต่อหลายครั้งที่เจอผู้ชายที่หวังแต่ได้ความสุขทางกาย และก็มีบางกลุ่มที่มาคุยเพราะแก้เหงา จนบางทีเราก็เริ่มคิดว่า เวลาที่คุยกัน เหมือนเราจริงใจนะที่จะคุย(ไม่ได้พูดถึงคุยกันในสถานะแฟน แค่คนสนิทๆทั่วๆไป)
ทำให้เราเองคิดว่าจริงๆกำแพงที่เราสร้างมาป้องกันผู้ชายที่หวังแต่งความสุขของตัวเองมันสูงจนทำให้ผู้ชายที่เขาดีๆจริงใจเข้าไม่ถึงเรากัน หรือจริงๆแล้ว ผู้ชายเขาไม่ชอบผู้หญิงแบบเรา
เนี๊ย........เราก็เป็นแบบนี้ มีอะไรก็บอกหมดเวลามีคนมาคุยด้วย มันเลยทำให้หมดความน่าค้นหาไปหรือเปล่า ????? 555555 ปัจจุบันก็ยังงงกับคนที่คุยกันล่าสุดนะ ดูเขาหายไปพักใหญ่ๆ(ในใจคิดว่าเขาคงมีแฟนแล้ว)แล้วก็ทักมาคุย เป็นแบบนี้มา2-3ครั้งละ เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะดูแล้วเขาก็ไม่ได้จริงใจ เหมือนต่างคนต่างคุยกันแก้เหงาไปวันๆ แต่สำหรับลูกผู้หญิงคนนึง เราก็อยากมีใครสักคนที่จริงใจเข้ามา ไม่ใช่ เหงาก็มา เบื่อก็ไป หรือสาเหตุมันมาจากการวางตัวของเรากันแน่????😓😓😓😓😓
ผู้ชายเป็นเพศขี้เบื่อหรือเปล่าคะ หรือไม่ชอบคนเปิดเผย ????
ผู้ชายส่วนใหญ่ที่เข้ามาเพราะด้วยความที่เราเป็นคนคุยสนุก แต่พอเริ่มคุยกันเขาก็เริ่มห่างออกไปห่างออกไป บางคนว่าเราแรงไป ตรงไป เปิดเผยไป ( จขกท. มีเพื่อนเยอะ เมื่อก่อนออกสังคมบ่อย แต่ตอนนี้หน้าที่การงานมันหนักและอายุเกินจะปาร์ตี้ได้เหมือนเมื่อก่อน)
จริงๆแล้ว เราเป็นคนค่อนข้างชัดเจน เวลาใครที่เข้ามาคุย เราก็ไม่อยากให้เขาเสียเวลาศึกษานาน(อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ เอาเวลาที่ศึกษากันไปทำงานดีกว่า อันนี้คิดขำๆนะคะ)
หลายๆต่อหลายครั้งที่เจอผู้ชายที่หวังแต่ได้ความสุขทางกาย และก็มีบางกลุ่มที่มาคุยเพราะแก้เหงา จนบางทีเราก็เริ่มคิดว่า เวลาที่คุยกัน เหมือนเราจริงใจนะที่จะคุย(ไม่ได้พูดถึงคุยกันในสถานะแฟน แค่คนสนิทๆทั่วๆไป)
ทำให้เราเองคิดว่าจริงๆกำแพงที่เราสร้างมาป้องกันผู้ชายที่หวังแต่งความสุขของตัวเองมันสูงจนทำให้ผู้ชายที่เขาดีๆจริงใจเข้าไม่ถึงเรากัน หรือจริงๆแล้ว ผู้ชายเขาไม่ชอบผู้หญิงแบบเรา
เนี๊ย........เราก็เป็นแบบนี้ มีอะไรก็บอกหมดเวลามีคนมาคุยด้วย มันเลยทำให้หมดความน่าค้นหาไปหรือเปล่า ????? 555555 ปัจจุบันก็ยังงงกับคนที่คุยกันล่าสุดนะ ดูเขาหายไปพักใหญ่ๆ(ในใจคิดว่าเขาคงมีแฟนแล้ว)แล้วก็ทักมาคุย เป็นแบบนี้มา2-3ครั้งละ เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะดูแล้วเขาก็ไม่ได้จริงใจ เหมือนต่างคนต่างคุยกันแก้เหงาไปวันๆ แต่สำหรับลูกผู้หญิงคนนึง เราก็อยากมีใครสักคนที่จริงใจเข้ามา ไม่ใช่ เหงาก็มา เบื่อก็ไป หรือสาเหตุมันมาจากการวางตัวของเรากันแน่????😓😓😓😓😓