สวัสดีคะ นี้เป็นกระทู้แรกของเรา
หากผิดพลาดต้องขออภัยด้วยน๊าาาาาาาาาาา
ขอเข้าเรื่องเลยล้ะกันน๊าาา (ขอใช้นามสมมุติน้ะค้ะ)
เราอายุ 16 ปี เรียนอยู่ม.4 ในโรงเรียนแห่งหนึ่งในโคราช
(ขอใช้นามสมมุตินะคะ) เราแอบชอบเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งซึ่งเขาอยู่ห้องต้นๆส่วนเราก็อยู่ห้องกลางๆ เขาเป็นคนดังในโรงเรียนแล้วเขาก็เป็นคนแข่งวิชาการของโรงเรียนโดยจะแข่งเกี่ยวกับพวกภาษาอังกฤษ ก็เป็นธรรมดาที่คนในโรงเรียนจะรู้จักเขาซึ่งเราก็เป็นหนึ่งในนั้นที่รู้จักและปลื้มเขามากๆและเพื่อนเราก็รู้จักกับฟิวส์มาก่อนเราเลยเข้าทางเรานิดนึง55555555 จนวันกีฬาสีมาถึงเราจึงมีโอกาสใกล้ชิดกันมากขึ้นเพราะอยู่สีเดียวกันแล้วสีที่เราอยู่เขาก็ให้ ม.4 ทำพาเหรดกับแสตนเชียร์ซึ่งเขามอบหมายให้ห้องของฟิวส์กับห้องเราทำพาเหรด (เอาแล้วในที่สุดเราก็ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นละนะ555555) เวลาทำพาเหรดก็มักจะกลับบ้านค่ำทุกวันแล้วเพื่อนที่อยู่บ้านไกลๆก็ทยอยกลับบ้านกันเกือบหมดทั้งห้องเราแล้วก็เพื่อนห้องของฟิวส์ จนเพื่อนทั้งสองห้องเหลืออยู่ประมาณ 15-16 คน แล้วเพื่อนเราก็พยายามทำให้เรากับฟิวส์อยู่ใกล้กันโดยการให้เราไประบายสีป้ายแทนมันเพราะฟิวส์กำลังระบายสีป้ายอยู่จึงทำให้เราได้ใกล้กันมากขึ้น แล้วอยู่ๆเพื่อนฟิวส์ก็พูดขึ้นว่า
เพื่อนฟิวส์ : นี่ๆเพื่อนฟิวส์เรานั่งข้างสาวด้วยเว้ยย
ฟิวส์ : จะบ้าหรอก็นั่งระบายสีด้วยกันเฉยๆ แล้วฟิวส์ก็ยิ้มแบบเขินๆ 55555
เพื่อนฟิวส์ : แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยว่ะฟิวส์ชอบเขาก็บอกเขาไปเลย (โอ้ยยย ในใจเรานี่แบบเห้ยชอบกูจิงหรอว่ะหรือว่าเขาแซวกันเฉยๆ)
ฟิวส์ : พวกเล่น
ไรกันเอมเสียหายหมด (เห้ยยย แบบปกป้องเราด้วย โอ้ยเขินจุง55555)
แล้วเพื่อนฟิวส์ก็พากันหัวเราะแล้วก็พากันแซวว่า นี่ๆมีการปกป้องด้วยเว้ย เบื่อคนปากแข็งจริงๆ เราก็ได้แต่นั่งยิ้ม (ก็คนมันเขิน5555555) แล้วฟิวส์ก็ชวนเราคุย
ฟิวส์ : ไม่ต้องไปสนใจพวกมันนะพวกมันเป็นแบบนี้แหละ
เรา : เห้ยไม่เป็นไร เราว่าเพื่อนแกน่ารักดี 5555555
ฟิวส์ : ชอบเพื่อนเราหรอ
เรา : ป่าว ชอบที่เพื่อนแกตลกดี
ฟิวส์ : แล้วไป ดีละอย่าชอบเลยถ้ามีคนชอบแกไปมากกว่าคงไม่ดีแล้วแหละ
เรา : เอ้า ทำไมละ (เราทำหน้าตาสงสัยแบบกวนๆ55555)
ฟิวส์ : อ่ออ ป่าวหรอก ชั่งมันๆ (แล้วฟิวส์หัวเราะ) เออแล้วเอมกลับบ้านยังไงหรอ
เรา : น่าจะขึ้นรถสองแถวกลับมั้งบ้านอยู่ไม่ไกลหรอก แล้วแกอ่ะ
ฟิวส์ : อ่อ เรากลับรถมอเตอร์ไซค์มาอ่ะ กลับด้วยกันป้ะจะได้มีเพื่อนกลับด้วย
เรา : (โอ๊ยยย ชวนกูกลับบ้านเว้ย เล่นตัวดีไหมว่ะ 55555) ได้ดิ
ฟิวส์ : โอเค งั้นก่อนกลับบ้านกินข้าวก่อนได้ไหมอ่ะเดี๋ยวเราเลี้ยงเอง
เรา : เห้ย แกไม่เป็นไรแกไปส่งเราก็ขอบคุณมากแล้วไม่ต้องเลี้ยงเดี๋ยวเลี้ยงแกเอง
ฟิวส์ : โอเคได้ๆ งั้นกลับเลยป่ะจะค่ำแล้ว
เรา : ได้ๆ 555555555
เดี๋ยวมาต่อน๊าาาาาาาาาาา ขอนอนแปปนึงน้ะ
แอบชอบเพื่อนร่วมชั้นจนได้คบกัน Pantip
หากผิดพลาดต้องขออภัยด้วยน๊าาาาาาาาาาา ขอเข้าเรื่องเลยล้ะกันน๊าาา (ขอใช้นามสมมุติน้ะค้ะ)
เราอายุ 16 ปี เรียนอยู่ม.4 ในโรงเรียนแห่งหนึ่งในโคราช
(ขอใช้นามสมมุตินะคะ) เราแอบชอบเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งซึ่งเขาอยู่ห้องต้นๆส่วนเราก็อยู่ห้องกลางๆ เขาเป็นคนดังในโรงเรียนแล้วเขาก็เป็นคนแข่งวิชาการของโรงเรียนโดยจะแข่งเกี่ยวกับพวกภาษาอังกฤษ ก็เป็นธรรมดาที่คนในโรงเรียนจะรู้จักเขาซึ่งเราก็เป็นหนึ่งในนั้นที่รู้จักและปลื้มเขามากๆและเพื่อนเราก็รู้จักกับฟิวส์มาก่อนเราเลยเข้าทางเรานิดนึง55555555 จนวันกีฬาสีมาถึงเราจึงมีโอกาสใกล้ชิดกันมากขึ้นเพราะอยู่สีเดียวกันแล้วสีที่เราอยู่เขาก็ให้ ม.4 ทำพาเหรดกับแสตนเชียร์ซึ่งเขามอบหมายให้ห้องของฟิวส์กับห้องเราทำพาเหรด (เอาแล้วในที่สุดเราก็ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นละนะ555555) เวลาทำพาเหรดก็มักจะกลับบ้านค่ำทุกวันแล้วเพื่อนที่อยู่บ้านไกลๆก็ทยอยกลับบ้านกันเกือบหมดทั้งห้องเราแล้วก็เพื่อนห้องของฟิวส์ จนเพื่อนทั้งสองห้องเหลืออยู่ประมาณ 15-16 คน แล้วเพื่อนเราก็พยายามทำให้เรากับฟิวส์อยู่ใกล้กันโดยการให้เราไประบายสีป้ายแทนมันเพราะฟิวส์กำลังระบายสีป้ายอยู่จึงทำให้เราได้ใกล้กันมากขึ้น แล้วอยู่ๆเพื่อนฟิวส์ก็พูดขึ้นว่า
เพื่อนฟิวส์ : นี่ๆเพื่อนฟิวส์เรานั่งข้างสาวด้วยเว้ยย
ฟิวส์ : จะบ้าหรอก็นั่งระบายสีด้วยกันเฉยๆ แล้วฟิวส์ก็ยิ้มแบบเขินๆ 55555
เพื่อนฟิวส์ : แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยว่ะฟิวส์ชอบเขาก็บอกเขาไปเลย (โอ้ยยย ในใจเรานี่แบบเห้ยชอบกูจิงหรอว่ะหรือว่าเขาแซวกันเฉยๆ)
ฟิวส์ : พวกเล่น ไรกันเอมเสียหายหมด (เห้ยยย แบบปกป้องเราด้วย โอ้ยเขินจุง55555)
แล้วเพื่อนฟิวส์ก็พากันหัวเราะแล้วก็พากันแซวว่า นี่ๆมีการปกป้องด้วยเว้ย เบื่อคนปากแข็งจริงๆ เราก็ได้แต่นั่งยิ้ม (ก็คนมันเขิน5555555) แล้วฟิวส์ก็ชวนเราคุย
ฟิวส์ : ไม่ต้องไปสนใจพวกมันนะพวกมันเป็นแบบนี้แหละ
เรา : เห้ยไม่เป็นไร เราว่าเพื่อนแกน่ารักดี 5555555
ฟิวส์ : ชอบเพื่อนเราหรอ
เรา : ป่าว ชอบที่เพื่อนแกตลกดี
ฟิวส์ : แล้วไป ดีละอย่าชอบเลยถ้ามีคนชอบแกไปมากกว่าคงไม่ดีแล้วแหละ
เรา : เอ้า ทำไมละ (เราทำหน้าตาสงสัยแบบกวนๆ55555)
ฟิวส์ : อ่ออ ป่าวหรอก ชั่งมันๆ (แล้วฟิวส์หัวเราะ) เออแล้วเอมกลับบ้านยังไงหรอ
เรา : น่าจะขึ้นรถสองแถวกลับมั้งบ้านอยู่ไม่ไกลหรอก แล้วแกอ่ะ
ฟิวส์ : อ่อ เรากลับรถมอเตอร์ไซค์มาอ่ะ กลับด้วยกันป้ะจะได้มีเพื่อนกลับด้วย
เรา : (โอ๊ยยย ชวนกูกลับบ้านเว้ย เล่นตัวดีไหมว่ะ 55555) ได้ดิ
ฟิวส์ : โอเค งั้นก่อนกลับบ้านกินข้าวก่อนได้ไหมอ่ะเดี๋ยวเราเลี้ยงเอง
เรา : เห้ย แกไม่เป็นไรแกไปส่งเราก็ขอบคุณมากแล้วไม่ต้องเลี้ยงเดี๋ยวเลี้ยงแกเอง
ฟิวส์ : โอเคได้ๆ งั้นกลับเลยป่ะจะค่ำแล้ว
เรา : ได้ๆ 555555555
เดี๋ยวมาต่อน๊าาาาาาาาาาา ขอนอนแปปนึงน้ะ