สวัสดีค่ะเพื่อนๆ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เรามีเรื่องจะมาขอคำปรึกษาและคำแนะนำ หากมีอะไรผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยจร้า ยาวหน่อยนะคะ ^^
เริ่มแรกคือเราคบกับแฟนมา 1 ปี 6 เดือน ซึ่งมีทะเลาะกันช่วงปีกว่าๆ ทะเลาะกันหนักมาก แฟนเราเป็นคนนิสัยกวนๆ ชอบอะไรที่ไม่ซ้ำใครๆ เราคิดว่าคนนี้อ่ะใช่สุดๆแล้ว เพราะเรามีอะไรคล้ายกันมาก ขอเสียบางอย่างของแฟนเราก็คือ ชอบคิดไปเอง อารมณ์ร้อน เราเป็นแฟนคนแรกของเขาคะ พอช่วงปีกว่าๆคะ เรากับเเฟนทะเลาะกันหนักมาก เราแทบร้องไห้ทุกวันเลยก็ว่าได้ มีวันหนึ่ง เขาบอกห่างเราคะ เราโคตรเสียใจเลย คือคิดในใจ กูผิดอะไรทำไมเวลาทะเลาะกันต้องตัดขาด ห่าง หายไปด้วยว่ะ แต่เราก็ได้แค่คิดคะตอนนั้นเราทั้งร้องไห้ทั้งโทรหาเขา เขาก็ไม่รับ ตอนนั้นเราบ้ามาก ทั้งเคียดทั้งร้องไห้ คือเราไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้กับเราค่ะ (แต่ก่อนเขาเคยบอกว่าคำว่าเลิกไม่เคยมีในหัว) เราโคตรเฟลอ่ะคะเจอแบบนี้เราน้อยใจมาก และพอนานไปเราก็ห่างนะคะเขาทำขนาดนั้นเราเสียใจสุดๆแต่ก่อนที่จะทะเลาะเรากับแฟนเรารักกันมากคะมีอะไรกุ๊กๆกิ๊กๆกันตลอดแต่ทะเลาะกันจะหนักมากๆ แล้วต่อมาช่วง รร.ใกล้จะมีกีฬาสี (เรากับแฟนเราอยู่ รร.เดียวกันคะชั้นเดียวกัน) ซึ่งรุ่นพี่ที่คณะสี (เราอยู่สีแดง) ก็ให้พวกเราไปฟังคำชี้แจงต่างๆเรามีเพื่อนเป็นผู้ชายค่ะเขาเป็นนักบอล นามสมมุติว่า คิม นะคะ คิมเป็นแฟนกับ อัย (นามสมมุติ) ซึ่งอัยเป็นเพื่อนสนิทเรา คิมเป็นนักกีฬา รร.ค่ะ ซึ่งวันนั้นรุ่นพี่ของคิม มาถามคิม คิมว่าเราชื่ออะไร มีแฟนยัง ติดต่อให้หน่อย คิมมันก็นึกว่าเรายังไม่มีแฟนเพราะช่วงนั้นเราห่างกับแฟนเรามานานพอสมควร พอหลังเลิกเรียนคิมมาบอกเราว่ามีรุ่นพี่มาบอกให้ติดต่อให้ เราก็แปลกใจว่าใคร เลยถามคิมบอกว่า เป็นพี่ เฟรม (พี่เฟรมเป็นนักบอลที่หล่อมากกกคมมากกแถมเจ้าชู้ด้วยนะหรือข่าวลือก็ไม่รู้) เราก็แบบทั้งในใจนี่กรี๊ดเลยล้ะ แต่ความจริงก็กลัวๆ พอตอนค่ำๆ พี่เขาก็มาแอดเฟสเราพี่เขาก็ทัก ก็คุยๆกันไปเกือบ สองเดือนค่ะ ส่วนเเฟนเราก็ห่างหาย นานๆทีจะตอบไลน์ เราเลยตัดสินใจเลิกกับแฟนเราทิ้งของมีค่าเพื่อไปหาของชิ้นใหม่ เราคิดในใจช่างมัน ด้วยความหลงรุ่นพี่คนนั้นอยู่ พี่เขาน่ารักดีนะคะ เเต่พอคุยไปนานๆ เพิ่งรู้ว่าพี่เขามีคนคุยเยอะเราก็เริ่มตัดใจเเล้วจนพี่เขามีแฟนเราเลยถอยตอนนั้นเสียใจมากค่ะ ร้องไห้ฟูมฟาย มันคงเป็นเวรกรรมเราจริงๆค่ะ แล้วพอนานๆเราก็คิดได้ว่าเราไม่ควรทิ้งคนที่คบมาเป็นปีๆ เพื่อไปหารุ่นพี่คนนั้นเลย แฟนเราก่อนจะเลิกกัน เขารั้งเราไว้แต่ใจเราไม่อยู่แล้วตอนนั้นเราหลงพี่เขามาก เรายอมรับว่าเราเย่มากคะ ตอนนี้เราเสียใจมาก พยายามง้อแฟนให้กับมาเขาก็ไม่ยอมกับมาอีกเลย มันคงเป็นเวรกรรมที่เราทำไว้กับเขา ถ้าโชคชะตามีจริง เราหวังว่าเขาจะกลับมา เรายังรอเขาตลอดมา เราเลิกกับเขาเกือบจะสี่เดือนเเล้วค่ะ เวลาที่เลิกกันมันทรมานมาก เราทิ้งคนที่รักเราเพื่อไปหาคนที่เรารัก มันเห็นแก่ตัวมากค่ะ ตอนนี้ทรมานมาก เราเพิ่งหลุดออกจากความหลง เราควรทำอย่างไรดี เราง้อแฟนเรามาจะสามเดือนแล้ว เขาไม่มีวี่แววจะกลับมาเลย ้เรายังห่วงยังคิดถึงเขาอยู่ตลอด ทุกวันก็ยังโทษตัวเองว่าเป็นเพราะเรา #ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ให้คำปรึกษาเราหน่อยนะคะ เราเจ็บปวดมาก เพราะเราเอง T^T