คิดไปเองหรือคุณหมอเองก็มีใจ
ครั้งแรกที่เจอกันหน้าห้องศัลยกรรมก็รอตรวจ มีคุณลุงคิวแรก เรานั่งคนที่2 คุณป้าคนที่3
สักพักคุณหมอก็เดินมาตามคิวต่อไป แต่แปลกตรงที่ เดินหยุดกึก แล้วก็มองหน้าเราแปลกๆ เราก็มองแบบงงๆ ก็จ้องตากันสักพัก คุณหมอก็กวักมือเรียกลุงเข้าห้องตรวจไป สักพักป้าคนข้างๆก็ถามเราว่า หมอมองทำไมนะ เราก้ตอบว่าไม่ทราบเหมือนกันคะ ป้าก็พูดต่อว่า ป้าว่าหมอมองหนูนะ... ได้แต่เก็บความสงสัยแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
จนถึงคิวตรวจก็เดินเข้าไปทักทายสวัสดีตามปกติ ก็มาถึงขั้นตอนสักประวัติ
คุณหมอ: ชื่ออะไรครับ
เรา: .......คะ
คุณหมอ: เป็นอะไรมาครับ
เรา: ได้แต่มองหน้า อ้ำอึ้ง ตกใจในความน่ารักของคุณหมอ555บ้าไปละ เอ่ออ.... กั้นใจตอบสิ่งที่ตนเองกำลังเผชิญโรคอยู่(เกี่ยวกับเต้านม)
ตัดสินใจพูดออกไป.....
คุณหมอ:นิ่ง...อึ้ง...นิดนึง....เงียบ
เงียบทำไมคะคุณหมอหนูอายน่ะคะ...?!?!
คุณหมอ: โอเค ขออนุญาติดูหน่อยนะครับ
มาถึงวินาทีแห่งความอายยย ไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้ที่ต้องมาเปิดให้ใครก็ไม่รู้ดู....เฮ่ออออออ ไม่เจ็บอย่างฉันใครจะเข้าใจ😓 ก็รู้ว่าเขาเห็นมาเยอะแล้วแต่ก็นะใครละที่ไม่อาย เราไม่ด้านขนาดนั้นอยุ20ปลายๆก็หน้าตาดีอยุ่นะ ไม่ได้เข้าข้างตัวเอง55555++
คุณหมอเขาก็ดูเฉยๆไม่ได้แตะต้องอะไร ปฎิกิริยาสุภาพดีคะ สมกับเกินมาเป็นคุณหมอจริงๆ^^
ก็คุยรายละเอียดกันมีบางช่วงก็สบตากันเนิ่นนานเหมือนคุยกันถูกคอ แต่คุณหมอก็จ้องตาเรานานเกินจนเราก็อายนะคะ555
วันถัดมานัดตัดชิ้นเนื้อไปตรวจ บรรยากาศห้องผ่าตัดเฮ้ออออ น่ากลัวจุง
ตัดแปปเดียวใส่เสื้อผ้าออกมานอกห้องชำเลืองมองเห็นคุณหมอพิมพ์ข้อมูลเสร็จ สักพักเห็นเรา คุณหมอยิ้มเห็นฟันทุกซี่ โอ้ยยยน่ารักเว่อร์😍 ส่งไปอัลตร้าซาว์ต่อ นัดวันฟังผลชิ้นเนื้อและผลอัลตร้าฯ
และแล้ววันฟังผลก็มาถึง. เจอก้อน2ก้อนขนาด1.5 , ขนาด1 ซม. เฮ่อออออ หายใจยาวมาก คุณหมอนัดผ่าเลยจะได้ส่งผลก้อนไปตรวจ
คุณหมอ: ถามว่าพรุ่งนี้เลยไหม
เราก็ตกใจ!!พรุ่งนี้เลยหรอคะ
คุณหมอ: เราก็ไม่ได้ไปไหนไม่ใช่หรอเรา: อ่อๆได้คะ
เลยขอร้องคุณหมอว่าขอยาสลบนะคะกลัวคะ คุณหมอโอเค.
ส่งไปตรวจเลือดปรากฎว่าผลเลือดไม่ค่อยดีเลยให้น้ำเกลือ นอนอยุ่รพ. เพื่อจะทำการผ่าตัดพรุ่งนี้....
เช้าวันรุ่งขึ้นวันผ่า...
ตื่นเต้นแอบกลัว การผ่าตัดครั้งแรกในชีวิต ไปนอนรอที่ห้องผ่าตัด08:30น.
คุณหมอเข้าละ หน้านิ่งๆ เฉียบคม เด็ดเดี่ยวในการผ่าตัด5555คิดไปนั้น
นอนรอๆๆๆๆร้องเพลงรอๆๆๆ09:00...10:00...11:00😅
12:00 เฮ่อออ สงสัยคิวจะยาวไม่ถึงเราสักทีก็เห็นคุณหมอเดินโฉบไปๆมาๆก็แอบมองมาบ้าง555แอบเห็นนะ^^ ก็เดินมาบอกเราใกล้ละๆ แล้วก็เดินจากไป..
13:00น ก็มีสาวๆน่ารักอีกเคสนึงรถล้มรอเข้าเฝือก ก็คุยตามประสาสาวๆ เราก็บอกคนนี้คุณหมอพี่ที่ดูแลอยุ่ คุณหมอก็เข้าขั้นจัดอยุ่ในคนประเภทหน้าตาดี เนิร์ทๆนิดนึง สาวๆก็คงชอบนะ
คุณหมอผ่าตัดคนไข้รายนึงเสร็จก็เดินออกมากดโทรศัพท์ ใกล้ๆเราสองคนที่นอนรออยู่บนเตียง รอเฉือดด55
น้องสาวคนนี้ก็ทักชวนคุณหมอคุยว่า... เขาเป็นอะไรคะหมอ คุณหมอก็ตอบแบบงงๆนิดนึง แต่ก็ตอบแบบขอไปทีว่า..ผ่าตัดไส้ติ่ง
แต่สายตาก็มองมาทางเรานะแล้วก็เดินมาใกล้ๆเตียงเราคุยกับเราว่ารอแปปนะ... ไอ้เราตอนแรกก็แอบดูว่าเห็นสาวๆสวยๆคนนี้จะมีปฎิริยายังไงนะ กลัวเราเข้าใจผิดป่ะนะ5555
14:30น. เอาละถึงคิวเราแล้ว ดมยาสลบหลับเลย รูสึกตัวอีกทีได้ยินเสียงที่คุ้นหู คุณหมอเรียกชื่อ..... ......
กลับบ้านพรุ่งนี้เนอะ. วันนี้กลับไม่ได้พักก่อนนะสักคืน โอเคคะไม่ไหวจริงๆมึนหัวมากกไม่มีแรง
เหตุการณ์ครั้งต่อมาจะได้มาฟังผลชิ้นเนื้อปรากฎว่า คืนนั้นไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นแผลดันมีอาการติดเชื้อ น้ำตาไหลเลย
ก็ยังดีที่มาเจอคุณหมอวันนัด แล้วคุณหมอดูอาการ ด้วยความไม่รังเกียจ ใกล้ขนาดคงรู้ว่าหัวใจเราเต้นเร็วไม่เป็นจังหวะละ อยุ่ข้างซ้ายพอดี บอกว่าคงต้องนอน รพ.สัก5-6วันนะ ซวยจังวะเรา ได้ฉีดยาฆ่าเชื้อทุก8ชม. คุณหมอมองตาเรา แตะตัวเราเหมือนให้กำลังใจเดาว่าคงจะพูดว่าใจเย็นๆ สู้ๆนะเดียวก็หายละมั้ง. เฮ่ออออไม่น่าเลย
แต่ในความเจ็บป่วย นอนรพ.หลายวันเลย กลับได้เห็นสายตาอันอ่อนโยนที่ส่งให้ตอนเช้าทุกๆวัน ฟินจัง แอบหลงชอบคุณหมอตั้งแต่เมื่อไรเนี้ยะ ท่าทีที่แสดงก็คงเหมือนๆกับที่ต้องดูแลคนไข้ทั่วๆไปหรือป่าวนะ
เข้ามาก็อารมส์ดีจังเดินเล่นไปเปิดกับข้าว คงจะสงสัยว่าเรากินข้าวหมดไหมนะ555 เห็นเราอ่านหนังสือก็ถามว่าชอบอ่านหรอ ช่างสงสัยจังนะคะ^^แต่ก็รู้สึกดีจัง
พยาบาลปิดแผลแน่นก็เชิงบ่นๆไปว่าไม่ต้องติดแน่นขนาดนี้ก็ได้นะ เวลาดึงออกผิวคนไข้แดงหมดแล้วเนี้ยะ คุณหมอปกป้องเราหรือเราคิดไปเอง5555โอ้ยยยฟินนนน
ได้เวลาออกรพ.กลับบ้านละดีใจที่ได้กลับบ้าน เสียใจนิดนึงที่จะไม่ได้เจอหน้าคุณหมอ อีกตั้ง2อาทิตย์คุณหมอนัดมาฟังผล
วันนั้นเราเลยให้น้องเอาช่อดอกกุหลาบช่อใหญ่ไปให้เคาเตอร์พยาบาล. ฝากไปให้คุณหมอ เขียนขอบคุณ แต่ก็ไม่ได้บอกว่าใครให้ไป....แอบจิกหมอนเบาๆ😍
และแล้ววันนี้ก็มาถึง.....
วันนี้เราอารมส์ดีที่ได้พบคุณหมอที่น่ารัก คุณหมอเปิดคอม หน้าตาเคร่งๆนิดนึงแล้วก็มองหน้าเรา เราอายุเท่าไรนะ28คะผลออกมาละนะ......เป็นเนื้อร้าย หรือเป็นมะเร็งเต้านม.....................
..............................................
......
....
..
.
.
.
ผมคงต้องส่งไปรพ.ที่พร้อมนะครับ
เราก็ไม่ได้ตกใจอะไรเพราะหาข้อมูลมามากพอที่จะรู้ตัวว่าตัวเองเป็นอะไร และคุณหมอก็รู้ว่าเรารู้
คุยกันเรื่องการรักษาเสร็จ ไหนๆก็ไหนๆละ ขอถามนิดนึงนะคะคุณหมออ
เราก้มหน้าถามแบบอายๆ : คุณหมอได้รับช่อดอกไม้ไหมคะ
คุณหมอ: ได้รับครับ พร้อมกับมองหน้าและโน้มตัวเข้ามาบอก ขอบคุณมากน้าาา... อร้ายยยยย😍🌹เขิลลลลล!!
หน้าร้อนผ่าวๆๆ ฉันทำอะไรลงไปเนี้ยะ
แต่ก็ยังมีกะจิตกะใจดูปฎิกิริยาคุณหมอ สังเกตุเห็นหน้าแดงเหมือนกันแฮะ😁😆
แล้วคุณหมอก็พูดขึ้นมาว่า เออ... ผมว่าจะขอเบอร์เราไว้นะ. เบอร์เราอันนี้ป่ะ ในใบผู้ป่วย
เรา: อ่อไม่ใช้คะอันนั้นนานแล้วคะ ก็บอกเบอร์ไป0.-.........คะ
เราก็เลยพูดไปว่างั้นขอเบอร์คุณหมอด้วยได้ไหมคะ คุณหมอก็บอกเบอร์มา............ครับ. แถมบอกเราว่ามีอะไรก็โทรมาได้นะครับ
55555++ได้มาแว้วววววว 😆
ว่าจะถามถ้าไม่มีอะไรโทรได้ป่ะคะ แอบสงสัย😆😆😆❤️
พอสนทนากันจบ ทำไมเราสองคนรู้สึกว่ามองหน้ากันแล้วมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกนะ❤️❤️❤️. เราคงไม่ได้เจอกันอีกละ........
สะที่ไหนละคุณหมอรพ.หลักให้มาขอฟิมล์อัลตร้าซาวด์ก้อนเนื้อ เลยกลายเป็นว่าเราต้องไปโทรไปหาคุณหมอก่อนเหรอเนี้ยะะะะั😩ไม่น่ะะะะะ เราเป็นผู้หญิงจะโทรหาก่อนได้ยังไงกัน😣
ตัดสินใจอยุ่นาน ลองโทรดู
ตื้ดดดดด1
ตื้ดดดดด2
ตื้ดดดดด3
ตื้ดดดดด4.....วางสายก่อนละกัน
กล้าๆกลัวๆ.....ผลปรากฎว่า ไม่ถึง3นาที
คุณหมอโทรกลับมา.......หัวใจพองโต
รับสายทันที
.
.
. ฮัลโหลค่ะ
ฮัลโหลครับ มีไรป่าวครับ ว่าไงครับ มีไรป่าว (น้ำเสียงเครียสนิดนึง)
เอ่ออ...มะ ไม่อะไรคะ เฮ่ออออ ขอโทษนะคะ รู้สึกแย่จัง หัวใจห่อเหี่ยวทันที สงสัยยุ่งอยุ่แน่ๆเลย
ตัดสินใจส่งข้อความไป(ขอโทษนะคะที่รบกวนเวลาทำงานคุณหมอ)
อีกครั้งที่ตัดสินใจโทรไปใหม่. คราวนี้พูดเป็นทางการขึ้น บอกเหตุผลที่โทรไปเสร็จ คราวนี้คุณหมอเสียงนุ่นขึ้นเป็นคุณหมอที่น่ารักเหมือนเดิม^^ ได้ครับๆเดี๋ยวผมประสานงานให้นะ เข้ามาพรุ่งนี้ได้เลยนะ. ใจชื้นขึ้นมาหน่อย555😊😊😊
เช้าวันรุ่งขึ้น ตื่นเต้นทำไมเนี้ยะ
พยาบาลเรียกเข้าห้องเพื่อพบคุณหมอ
ใจเต้นตึกตักๆๆ❤️😁.
สังเกตุพยาบาลมองเราก็ยิ้มๆ มองไรกันนะ วินาทีก้าวเข้าห้องผู้ชายที่ดูอบอุ่น ใส่เสื้อกราว์สีขาวสะอาดๆนั่งอยุ่ตรงหน้า. ยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
คุณหมอถามว่า : เป็นไงบ้าง คุณหมอที่นั้นว่าไงบ้าง
เรา: ก็นิ่งๆยิ้มเจือนๆ ก็เล่าอาการไป
คุณหมอมองหน้าแล้วก็พูดขึ้นว่า วันนั้นผมขอโทษนะที่พูดแบบนั้นไป พอดียุ่งๆนิดหน่อย ขอโทษนะ
เรา: อ่อไม่เป็นไรคะ^^
คุณหมอก็ถามเรื่องการผ่าตัดว่าตกลงเอาแบบไหน คุณหมอก็พูดขึ้นว่า ผมก็เป็นห่วงนะ เลยโทรไปถามอาจารย์ว่าเคสแบบนี้เอายังไงดี อาจารย์ก็เลยบอก อย่างที่เราเลือกนั้นละ
เอ๊ะ!!! ((ผมเป็นห่วง)) หูผึ่งอะตกลงห่วงแบบไหนกันนะ ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง
ห่วงใยทั่วไปป่ะเนี้ยะ หรือมากกว่านั้น สงสัยๆๆๆๆจริงๆๆๆๆ😍😍😍
คุยเสร็จก็เดินพาเราไปพบคุณหมออีกท่าน เดินป่านพยาบาล ผ่านคนไข้ รู้สึกเหมือนเป็นคนพิเศษของคุณหมอเลย5555คิดไปคนเดียว คุณหมอเดินไปคุยไปด้วย น่ารักจริงๆผู้ชายคนนี้ สายตาพยาบาลที่มองมาหาเรามีเฉือดเฉือนนสะงั้น!?😆😁
หลังจากวันนั้นเราก็เลยลองโทรไปดูสิว่าจะคุยกับเราดีไหมนะ ถ้าพูดไม่เหมือนเดิมก็คงไม่กล้ารบกวนอีกแล้ว
โทรไปคุณหมอรับสายตลอด หรือถ้าเราวางก่อน คุณหมอจะรีบโทรกลับมาหาทันที
ถามสาระทุกสุกดิบ รู้สึกว่าเวลาคุยจะสบายใจกว่า ครั้งก่อนๆที่โทรไป แบบนี้เรามีลุ้นไหมคะ? หรือตัดใจตั้งแต่แรกสะดีกว่า?
คนไข้แอบมีใจให้คุณหมอนะ
ครั้งแรกที่เจอกันหน้าห้องศัลยกรรมก็รอตรวจ มีคุณลุงคิวแรก เรานั่งคนที่2 คุณป้าคนที่3
สักพักคุณหมอก็เดินมาตามคิวต่อไป แต่แปลกตรงที่ เดินหยุดกึก แล้วก็มองหน้าเราแปลกๆ เราก็มองแบบงงๆ ก็จ้องตากันสักพัก คุณหมอก็กวักมือเรียกลุงเข้าห้องตรวจไป สักพักป้าคนข้างๆก็ถามเราว่า หมอมองทำไมนะ เราก้ตอบว่าไม่ทราบเหมือนกันคะ ป้าก็พูดต่อว่า ป้าว่าหมอมองหนูนะ... ได้แต่เก็บความสงสัยแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
จนถึงคิวตรวจก็เดินเข้าไปทักทายสวัสดีตามปกติ ก็มาถึงขั้นตอนสักประวัติ
คุณหมอ: ชื่ออะไรครับ
เรา: .......คะ
คุณหมอ: เป็นอะไรมาครับ
เรา: ได้แต่มองหน้า อ้ำอึ้ง ตกใจในความน่ารักของคุณหมอ555บ้าไปละ เอ่ออ.... กั้นใจตอบสิ่งที่ตนเองกำลังเผชิญโรคอยู่(เกี่ยวกับเต้านม)
ตัดสินใจพูดออกไป.....
คุณหมอ:นิ่ง...อึ้ง...นิดนึง....เงียบ
เงียบทำไมคะคุณหมอหนูอายน่ะคะ...?!?!
คุณหมอ: โอเค ขออนุญาติดูหน่อยนะครับ
มาถึงวินาทีแห่งความอายยย ไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้ที่ต้องมาเปิดให้ใครก็ไม่รู้ดู....เฮ่ออออออ ไม่เจ็บอย่างฉันใครจะเข้าใจ😓 ก็รู้ว่าเขาเห็นมาเยอะแล้วแต่ก็นะใครละที่ไม่อาย เราไม่ด้านขนาดนั้นอยุ20ปลายๆก็หน้าตาดีอยุ่นะ ไม่ได้เข้าข้างตัวเอง55555++
คุณหมอเขาก็ดูเฉยๆไม่ได้แตะต้องอะไร ปฎิกิริยาสุภาพดีคะ สมกับเกินมาเป็นคุณหมอจริงๆ^^
ก็คุยรายละเอียดกันมีบางช่วงก็สบตากันเนิ่นนานเหมือนคุยกันถูกคอ แต่คุณหมอก็จ้องตาเรานานเกินจนเราก็อายนะคะ555
วันถัดมานัดตัดชิ้นเนื้อไปตรวจ บรรยากาศห้องผ่าตัดเฮ้ออออ น่ากลัวจุง
ตัดแปปเดียวใส่เสื้อผ้าออกมานอกห้องชำเลืองมองเห็นคุณหมอพิมพ์ข้อมูลเสร็จ สักพักเห็นเรา คุณหมอยิ้มเห็นฟันทุกซี่ โอ้ยยยน่ารักเว่อร์😍 ส่งไปอัลตร้าซาว์ต่อ นัดวันฟังผลชิ้นเนื้อและผลอัลตร้าฯ
และแล้ววันฟังผลก็มาถึง. เจอก้อน2ก้อนขนาด1.5 , ขนาด1 ซม. เฮ่อออออ หายใจยาวมาก คุณหมอนัดผ่าเลยจะได้ส่งผลก้อนไปตรวจ
คุณหมอ: ถามว่าพรุ่งนี้เลยไหม
เราก็ตกใจ!!พรุ่งนี้เลยหรอคะ
คุณหมอ: เราก็ไม่ได้ไปไหนไม่ใช่หรอเรา: อ่อๆได้คะ
เลยขอร้องคุณหมอว่าขอยาสลบนะคะกลัวคะ คุณหมอโอเค.
ส่งไปตรวจเลือดปรากฎว่าผลเลือดไม่ค่อยดีเลยให้น้ำเกลือ นอนอยุ่รพ. เพื่อจะทำการผ่าตัดพรุ่งนี้....
เช้าวันรุ่งขึ้นวันผ่า...
ตื่นเต้นแอบกลัว การผ่าตัดครั้งแรกในชีวิต ไปนอนรอที่ห้องผ่าตัด08:30น.
คุณหมอเข้าละ หน้านิ่งๆ เฉียบคม เด็ดเดี่ยวในการผ่าตัด5555คิดไปนั้น
นอนรอๆๆๆๆร้องเพลงรอๆๆๆ09:00...10:00...11:00😅
12:00 เฮ่อออ สงสัยคิวจะยาวไม่ถึงเราสักทีก็เห็นคุณหมอเดินโฉบไปๆมาๆก็แอบมองมาบ้าง555แอบเห็นนะ^^ ก็เดินมาบอกเราใกล้ละๆ แล้วก็เดินจากไป..
13:00น ก็มีสาวๆน่ารักอีกเคสนึงรถล้มรอเข้าเฝือก ก็คุยตามประสาสาวๆ เราก็บอกคนนี้คุณหมอพี่ที่ดูแลอยุ่ คุณหมอก็เข้าขั้นจัดอยุ่ในคนประเภทหน้าตาดี เนิร์ทๆนิดนึง สาวๆก็คงชอบนะ
คุณหมอผ่าตัดคนไข้รายนึงเสร็จก็เดินออกมากดโทรศัพท์ ใกล้ๆเราสองคนที่นอนรออยู่บนเตียง รอเฉือดด55
น้องสาวคนนี้ก็ทักชวนคุณหมอคุยว่า... เขาเป็นอะไรคะหมอ คุณหมอก็ตอบแบบงงๆนิดนึง แต่ก็ตอบแบบขอไปทีว่า..ผ่าตัดไส้ติ่ง
แต่สายตาก็มองมาทางเรานะแล้วก็เดินมาใกล้ๆเตียงเราคุยกับเราว่ารอแปปนะ... ไอ้เราตอนแรกก็แอบดูว่าเห็นสาวๆสวยๆคนนี้จะมีปฎิริยายังไงนะ กลัวเราเข้าใจผิดป่ะนะ5555
14:30น. เอาละถึงคิวเราแล้ว ดมยาสลบหลับเลย รูสึกตัวอีกทีได้ยินเสียงที่คุ้นหู คุณหมอเรียกชื่อ..... ......
กลับบ้านพรุ่งนี้เนอะ. วันนี้กลับไม่ได้พักก่อนนะสักคืน โอเคคะไม่ไหวจริงๆมึนหัวมากกไม่มีแรง
เหตุการณ์ครั้งต่อมาจะได้มาฟังผลชิ้นเนื้อปรากฎว่า คืนนั้นไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นแผลดันมีอาการติดเชื้อ น้ำตาไหลเลย
ก็ยังดีที่มาเจอคุณหมอวันนัด แล้วคุณหมอดูอาการ ด้วยความไม่รังเกียจ ใกล้ขนาดคงรู้ว่าหัวใจเราเต้นเร็วไม่เป็นจังหวะละ อยุ่ข้างซ้ายพอดี บอกว่าคงต้องนอน รพ.สัก5-6วันนะ ซวยจังวะเรา ได้ฉีดยาฆ่าเชื้อทุก8ชม. คุณหมอมองตาเรา แตะตัวเราเหมือนให้กำลังใจเดาว่าคงจะพูดว่าใจเย็นๆ สู้ๆนะเดียวก็หายละมั้ง. เฮ่ออออไม่น่าเลย
แต่ในความเจ็บป่วย นอนรพ.หลายวันเลย กลับได้เห็นสายตาอันอ่อนโยนที่ส่งให้ตอนเช้าทุกๆวัน ฟินจัง แอบหลงชอบคุณหมอตั้งแต่เมื่อไรเนี้ยะ ท่าทีที่แสดงก็คงเหมือนๆกับที่ต้องดูแลคนไข้ทั่วๆไปหรือป่าวนะ
เข้ามาก็อารมส์ดีจังเดินเล่นไปเปิดกับข้าว คงจะสงสัยว่าเรากินข้าวหมดไหมนะ555 เห็นเราอ่านหนังสือก็ถามว่าชอบอ่านหรอ ช่างสงสัยจังนะคะ^^แต่ก็รู้สึกดีจัง
พยาบาลปิดแผลแน่นก็เชิงบ่นๆไปว่าไม่ต้องติดแน่นขนาดนี้ก็ได้นะ เวลาดึงออกผิวคนไข้แดงหมดแล้วเนี้ยะ คุณหมอปกป้องเราหรือเราคิดไปเอง5555โอ้ยยยฟินนนน
ได้เวลาออกรพ.กลับบ้านละดีใจที่ได้กลับบ้าน เสียใจนิดนึงที่จะไม่ได้เจอหน้าคุณหมอ อีกตั้ง2อาทิตย์คุณหมอนัดมาฟังผล
วันนั้นเราเลยให้น้องเอาช่อดอกกุหลาบช่อใหญ่ไปให้เคาเตอร์พยาบาล. ฝากไปให้คุณหมอ เขียนขอบคุณ แต่ก็ไม่ได้บอกว่าใครให้ไป....แอบจิกหมอนเบาๆ😍
และแล้ววันนี้ก็มาถึง.....
วันนี้เราอารมส์ดีที่ได้พบคุณหมอที่น่ารัก คุณหมอเปิดคอม หน้าตาเคร่งๆนิดนึงแล้วก็มองหน้าเรา เราอายุเท่าไรนะ28คะผลออกมาละนะ......เป็นเนื้อร้าย หรือเป็นมะเร็งเต้านม.....................
..............................................
......
....
..
.
.
.
ผมคงต้องส่งไปรพ.ที่พร้อมนะครับ
เราก็ไม่ได้ตกใจอะไรเพราะหาข้อมูลมามากพอที่จะรู้ตัวว่าตัวเองเป็นอะไร และคุณหมอก็รู้ว่าเรารู้
คุยกันเรื่องการรักษาเสร็จ ไหนๆก็ไหนๆละ ขอถามนิดนึงนะคะคุณหมออ
เราก้มหน้าถามแบบอายๆ : คุณหมอได้รับช่อดอกไม้ไหมคะ
คุณหมอ: ได้รับครับ พร้อมกับมองหน้าและโน้มตัวเข้ามาบอก ขอบคุณมากน้าาา... อร้ายยยยย😍🌹เขิลลลลล!!
หน้าร้อนผ่าวๆๆ ฉันทำอะไรลงไปเนี้ยะ
แต่ก็ยังมีกะจิตกะใจดูปฎิกิริยาคุณหมอ สังเกตุเห็นหน้าแดงเหมือนกันแฮะ😁😆
แล้วคุณหมอก็พูดขึ้นมาว่า เออ... ผมว่าจะขอเบอร์เราไว้นะ. เบอร์เราอันนี้ป่ะ ในใบผู้ป่วย
เรา: อ่อไม่ใช้คะอันนั้นนานแล้วคะ ก็บอกเบอร์ไป0.-.........คะ
เราก็เลยพูดไปว่างั้นขอเบอร์คุณหมอด้วยได้ไหมคะ คุณหมอก็บอกเบอร์มา............ครับ. แถมบอกเราว่ามีอะไรก็โทรมาได้นะครับ
55555++ได้มาแว้วววววว 😆
ว่าจะถามถ้าไม่มีอะไรโทรได้ป่ะคะ แอบสงสัย😆😆😆❤️
พอสนทนากันจบ ทำไมเราสองคนรู้สึกว่ามองหน้ากันแล้วมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกนะ❤️❤️❤️. เราคงไม่ได้เจอกันอีกละ........
สะที่ไหนละคุณหมอรพ.หลักให้มาขอฟิมล์อัลตร้าซาวด์ก้อนเนื้อ เลยกลายเป็นว่าเราต้องไปโทรไปหาคุณหมอก่อนเหรอเนี้ยะะะะั😩ไม่น่ะะะะะ เราเป็นผู้หญิงจะโทรหาก่อนได้ยังไงกัน😣
ตัดสินใจอยุ่นาน ลองโทรดู
ตื้ดดดดด1
ตื้ดดดดด2
ตื้ดดดดด3
ตื้ดดดดด4.....วางสายก่อนละกัน
กล้าๆกลัวๆ.....ผลปรากฎว่า ไม่ถึง3นาที
คุณหมอโทรกลับมา.......หัวใจพองโต
รับสายทันที
.
.
. ฮัลโหลค่ะ
ฮัลโหลครับ มีไรป่าวครับ ว่าไงครับ มีไรป่าว (น้ำเสียงเครียสนิดนึง)
เอ่ออ...มะ ไม่อะไรคะ เฮ่ออออ ขอโทษนะคะ รู้สึกแย่จัง หัวใจห่อเหี่ยวทันที สงสัยยุ่งอยุ่แน่ๆเลย
ตัดสินใจส่งข้อความไป(ขอโทษนะคะที่รบกวนเวลาทำงานคุณหมอ)
อีกครั้งที่ตัดสินใจโทรไปใหม่. คราวนี้พูดเป็นทางการขึ้น บอกเหตุผลที่โทรไปเสร็จ คราวนี้คุณหมอเสียงนุ่นขึ้นเป็นคุณหมอที่น่ารักเหมือนเดิม^^ ได้ครับๆเดี๋ยวผมประสานงานให้นะ เข้ามาพรุ่งนี้ได้เลยนะ. ใจชื้นขึ้นมาหน่อย555😊😊😊
เช้าวันรุ่งขึ้น ตื่นเต้นทำไมเนี้ยะ
พยาบาลเรียกเข้าห้องเพื่อพบคุณหมอ
ใจเต้นตึกตักๆๆ❤️😁.
สังเกตุพยาบาลมองเราก็ยิ้มๆ มองไรกันนะ วินาทีก้าวเข้าห้องผู้ชายที่ดูอบอุ่น ใส่เสื้อกราว์สีขาวสะอาดๆนั่งอยุ่ตรงหน้า. ยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
คุณหมอถามว่า : เป็นไงบ้าง คุณหมอที่นั้นว่าไงบ้าง
เรา: ก็นิ่งๆยิ้มเจือนๆ ก็เล่าอาการไป
คุณหมอมองหน้าแล้วก็พูดขึ้นว่า วันนั้นผมขอโทษนะที่พูดแบบนั้นไป พอดียุ่งๆนิดหน่อย ขอโทษนะ
เรา: อ่อไม่เป็นไรคะ^^
คุณหมอก็ถามเรื่องการผ่าตัดว่าตกลงเอาแบบไหน คุณหมอก็พูดขึ้นว่า ผมก็เป็นห่วงนะ เลยโทรไปถามอาจารย์ว่าเคสแบบนี้เอายังไงดี อาจารย์ก็เลยบอก อย่างที่เราเลือกนั้นละ
เอ๊ะ!!! ((ผมเป็นห่วง)) หูผึ่งอะตกลงห่วงแบบไหนกันนะ ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง
ห่วงใยทั่วไปป่ะเนี้ยะ หรือมากกว่านั้น สงสัยๆๆๆๆจริงๆๆๆๆ😍😍😍
คุยเสร็จก็เดินพาเราไปพบคุณหมออีกท่าน เดินป่านพยาบาล ผ่านคนไข้ รู้สึกเหมือนเป็นคนพิเศษของคุณหมอเลย5555คิดไปคนเดียว คุณหมอเดินไปคุยไปด้วย น่ารักจริงๆผู้ชายคนนี้ สายตาพยาบาลที่มองมาหาเรามีเฉือดเฉือนนสะงั้น!?😆😁
หลังจากวันนั้นเราก็เลยลองโทรไปดูสิว่าจะคุยกับเราดีไหมนะ ถ้าพูดไม่เหมือนเดิมก็คงไม่กล้ารบกวนอีกแล้ว
โทรไปคุณหมอรับสายตลอด หรือถ้าเราวางก่อน คุณหมอจะรีบโทรกลับมาหาทันที
ถามสาระทุกสุกดิบ รู้สึกว่าเวลาคุยจะสบายใจกว่า ครั้งก่อนๆที่โทรไป แบบนี้เรามีลุ้นไหมคะ? หรือตัดใจตั้งแต่แรกสะดีกว่า?