ช-ช อายุผมกับแฟนห่างกัน 5 ปี ปัจจุบันคบกันมาได้ 13 ปีแล้วครับ
ตอนคบกันแรกๆ เราทั้งสองฐานะกลางๆมนุษย์เงินเดือนทั่วไป
เวลาใช้จ่ายกระเป๋าใครกระเป๋ามัน ค่าใช้จ่ายแชร์กัน แต่ส่วนใหญ่แฟนเลี้ยงเพราะรายได้สูงกว่า
ต่อมา แฟนเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานอย่างรวดเร็ว เนื่องจากเป็นคนทำงานเก่ง
มีรายได้สูงขึ้นมาก แต่ก็แลกกับงานที่หนักมากขึ้น จนเวลาว่างแทบไม่ตรงกัน มีเวลาให้กันน้อยลง
เลยมาจับเข่าคุยกัน เพื่อให้เรามีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น จึงตกลงกันว่าแฟนทำงานนอกบ้านหารายได้คนเดียว
ส่วนผมอยู่บ้านเป็นพ่อบ้านและคอยบริหารทรัพย์สิน ถือว่าชีวิตคู่ลงตัวมีความสุขกันดีมาหลายปี

ประเด็นที่อยากระบาย มาจากที่ผมอยู่บ้านเป็นพ่อบ้านนี่ละ
เลยโดนเพื่อนบ้านนินทาว่าเป็น เด็กเสี่ย มีเสี่ยเลี้ยงตลอด เช่น
บางทีเวลากลุ่มมนุษย์ป้าเดินเล่นผ่านหน้าบ้าน คงคิดว่าผมไม่อยู่บ้าน ชีนิ้วเข้ามานินทากันลั่นเลย
เวลาเห็นผมออกมาหน้าบ้านก็จับกลุ่มมองๆแล้วซุบซิบกัน
บางทีเด็กแวนซ์แถวบ้านเดินผ่านเห็นผมก็พูดลอยๆว่า "สบายจริงเว้ยยย...อยากอยู่บ้านสบายๆบ้าง"
แล้วบ้านที่อยู่เป็นสังคมชานเมือง คนแถวนั้นเหมือนจะรู้จักกันหมด
เวลาไปไหนแถวๆนั้นก็มักถูกมองแล้วซุบซิบกัน
ส่วนเพื่อนที่ผมคิดว่าสนิท ลับหลังยังนินทากันว่าผมเกาะแฟนกิน สบายมีเสี่ยเลี้ยง
คงไม่เห็นว่าผมมา พอเดินเข้าไปก็เงียบเนียนพูดไปเรื่องอื่น
ได้ยินแล้วเสียใจเหมือนกัน ขนาดเพื่อนที่คิดว่าสนิทยังคิดกันแบบนี้
เล่าให้แฟนฟัง เขาก็ได้แต่บอกว่าอย่าใส่ใจ เราไม่ได้ขอเขากิน
รู้ว่าชีวิตเราดีก็พอแล้ว ใครอยากพูดยังไงปล่อยเขาไป
พยายามคิดแบบที่แฟนบอกมาตลอด แต่ได้ยินได้เห็นได้รับรู้เรื่อยๆมันอึดอัด เหนื่อย ท้อ
น้อยใจที่ถูกตราหน้าแบบนี้เพียงเพราะผมเป็นเพศที่สาม
จนบางทีแฟนถามว่าไปซื้อบ้านใหม่อยู่กันไหม จะได้สบายใจ
แต่ผมคิดว่าย้ายไปก็ไม่แน่ว่าจะหนีเรื่องเหล่านี้พ้น
และรู้ว่าแฟนรักบ้านหลังนี้มาก เพราะเราสองคนทุ่มเทกายใจช่วยตกแต่งกันมา
ขอบคุณทุกท่านที่รับฟังครับ