เริ่มเลยนะค้ะคือเราคุยกับผชคนนึงอยู่ซึ่งก้คุยกันในขั้นที่สนิทกันมากแต่ไม่ได้เป็นแฟนนะค้ะ คือเราเป็นคนที่ไปเที่ยวไหนก็แฟร์ๆค้ะไม่ชอบให้ใครจ่ายให้หารตลอดบางทีไปทานอะไรเราทานเยอะเราก็ออกเยอะกว่าค้ะ ไม่เคยเห็นแก่ตัวเรื่องเงินอะไรทั้งสิ้น เพราะเงินที่ใช้ก็หามาเองค้ะไม่เคยขอพ่อแม่ใช้เลย

เเล้วทุกครั้งที่ไปเที่ยวเกิน80%เราจะเป็นฝ่ายออกเยอะกว่าเสมอเเต่เราก็อ้ะชั่งเถอะคิดว่าเรามาเที่ยวๆสนุกๆ แต่เรื่องมาเกิดตอนที่ วันนั้นเป็นวันเกิดของเรา เรากับเพื่อนก็ไปหาอะไรกินตามปรกติเราเป็นคนเอ่ยปากบอกเพื่อนเองว่าเราจะเลี้ยง เราก็เลี้ยงนะเเต่พอถึงเวลาจิงๆเพื่อนเกรงใจค้ะเพื่อนก้หารๆตังเลี้ยงเราเพราะวันเกิดเรา พอกินเสดเพื่อนอีกคนนึงไม่ค่อยเจอกันก้พาเราไปเลี้ยงหนัง เราก้โอเครค้ะไป ดูหนังเสด ผชคนนี้ก้มาหาเรา เอาของขวัญมาให้คือเราก้ขอบคุนเค้าเค้าก้เหมือนหิวๆ เราเลยถามเค้าว่ากินไรไหม แต่เราก้บอกเค้าตรงๆว่าเงินเราเหลือแค่ไม่กี่ร้อยนะเค้าก้บอกกินพิซซ่าก้ได้ เดี๋ยวหาร เราก้โอเครเเต่ส่วนตัวเราไม่ทานพิซซาอยุเเล้วค้ะไม่เคยชอบทานก็เลยไม่เเตะเลยสักนิดพอดีเพื่อนทำที่ร้านพิซซ่าพอดีเพื่อนก้แอบลักสลัดผักมาให้เพราะเพื่อนรู้ใจ พอเวลาเก็บตังเราก้จ่ายนะค้ะ "จ่ายคนเดียวด้วยนะค้ะ" เราก้เงียบค้ะไม่พูด เกือบสี่ร้อยกว่าบาท เดินเล่นสักพักเราก้ดันหิวเราเลยบอกเค้าว่าออกไปหาไรกินข้างนอกนะในห้องอาหารไม่ถูกปาก เราก้เลยเลือกหมูจุ่มค้ะเพราะชอบทาน

เค้าก็บอกโอเครเดะเลี้ยง ก็ทานค้ะเค้าก็ทานนะค้ะไม่ใช่เราทานคนเดียวถึงเวลาเก็บตังค้ะเค้าก็บอกเห้ยหารนะ เราก็เลยควักตังออกมาวางบอกไม่เปนไรเราเลี้ยงเอง

คิดว่ายังไหวไหมค้ะเพลียใจค้ะ ไม่ได้จนถึงขั้นจะให้ใครมาเลี้ยงค้ะ แต่ก็ไม่ได้รวยจนเลี้ยงคนคนนึงได้ตลอด