สวัสดีเพื่อนๆ ชาวพันทิพนะครับ  เรียกผมว่าเอฟแล้วกัน ผมแค่มีเรื่องอยากจะมาระบายให้ใครสักคนรับฟังผม เรื่องมันเริ่มเกิดตอนผมอยู่ม.5 (ตอนนี้ผมอยู่ม.6) เล่าเลยกันผมเรียนอยู่โรงเรียนชื่อดังในจังหวัดนนทบุรีและมีสนามสิบสองล้านเป็นหน้าตา(เดาเอาแล้วกัน) ผมย้ายมาเรียนที่นี้ตอนผมอยู่ม.4 และผมต้องไปโรงเรียนโดยรถสองแถว บางวันพ่อก็ไปส่ง และเรื่องมันก็เกิดขึ้นตอนผมเจอเด็กคนหนึ่งเค้าเป็นเด็กผู้ชายเค้าอยู่ม.3 โรงเรียนหนึ่ง ใกล้ๆผม มันเป็นทางผ่านด้วย (ตอนม.4 ผมเห็นและเฉยๆไม่ได้คิดไรเลยตอนนั้น) ด้วยความที่ผมเจอน้องเขาบ่อย ผมเลยเริ่มชอบน้องเค้าตอนผมอยู่ม.5 และน้องมันเรียนสายอาชีพต่อ  ผมก็เจอน้องเค้าบ่อยขึ้น เจอแทบทุกวันเพราะไปโรงเรียนเวลาเดิมตลอด  แต่ว่านะ ผมก็งงตัวเอง ว่าเฮ้ย เราเริ่มชอบผู้ชายตั้งแต่ตอนไหน พอผมมั่นใจว่าผมชอบผู้ชายแน่ๆ ผมเลยพยามมาโรงเรียนเวลาเดิม กลับบ้านเวลาเดิม เพื่อรอที่จะได้เจอไอ้เด็กคนนี้ พอนานวันมากขึ้น ผมอยากได้เฟสน้องเข ไม่รู้จะทำยังไง แต่หายังไงก็ไม่ได้ และน้องเค้าก็แบบผู้ชายแมนๆเตะบอลอ่าครับ คนอื่นก็ดูออกว่าน้องเค้าเป็นผู้ชายชัวร์ ตอนนั้นผมก็เริ่มตัดใจแหละ  แต่ก็ไปบ่นกับเพื่อนในกลุ่มว่าชอบเด็กบนรถสองแถว ในกลุ่มผมก็ผู้ชายหมดนะ มันก็ให้กำลังใจบ้าง บางคนก็บอกมโน แต่ทำไงได้เราชอบแล้วหนิ และน้องเค้าเรียนสายอาชีพของ ม.X ที่ต้องฝึกงานที่ 7-11 และนั้นเป็นเหตุให้ผมเข้าไปใช้บริการสาขาที่น้องทำอยู่ จนมาม.6 ชื่อน้องผมยังไม่รู้จักเลย รู้แค่กลับบ้านทางเดียวกัน