อันนี้เป็นไอดีเพื่อนนะครับ
หวัดดีครับ วันนี้ผมขอมาเล่าความรักขอผมกับเธอ ตลอดเวลา 8 ปี มันคือรักแรกและจะเป็นรักเดียวของผม จนมาเมื่อ 7 วันที่แล้วเธอบอกกับผมว่าเราคงไปกันไม่รอด ทั้งๆที่ ผมไม่เคยเตรียมใจเลย เพราะกริยาที่เธอทำกับผมยังดีเหมือนวันแรกที่เราคบกัน จนเพื่อนๆเรา คนรู้จักคิดว่า เรา 2 คนจะไปรอด จนได้แต่งงานกัน ผมแค่อยากให้ความรักของเรากับคืนมาเหมือนเดิม
มาเริ่มกันเลยครับ ผมขอเล่าย้อนไปในปี 2003 ตอนนั้นผมเรียนอยู่ ม.1 ในโรงเรียน ตจว. ชื่อดังใน จังหวัดนั้น ผมได้แอบชอบผู้หญิงคนหนึ่ง ที่น่ารักมาก และเป็นที่หมายปอง ของหนุ่ม ใน รร. นั้น ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย แต่ในตอนนั้นผมทำได้แค่แอบมองเธออยู่ห่างๆ ไม่กล้าเข้าไปจีบ หรือ พูดคุยกับเธอเลย แค่มันเป็นความฝันว่าถ้าวันนึงเราได้เป็นแฟนกันก็คงดีมากๆเลย นั้นล่ะคือตอนที่ผมเจอเธอครั้งแรก
จนเวลาผ่านไปนานมาก จนถึงปี 2008 วันนั้นก็เหมือนทุกๆวัน แต่มันแปลกที่ผมได้เจอเธออีกครั้ง ตอนนั้นผมเรียนอยู่ที่ เทคนิค ในตจว. เรียนอยู่ ปวช.3 ล่ะ ซึ่งวันนั้นผมก็บังเอินเจอเธอ มายืนอยู่ตรงหน้าเลย ผมตกใจมากไม่คิดว่าเธอก็เรียนที่เดียวกับผม เธอก็เรียนอยู่ ปวช.3 เหมือนกัน ตอนนั้นผมคิดในใจว่า เอาไงดีว่ะ จะจีบเธอดีไหม เธอเป็นคนที่ผมแอบชอบมานานมาก แต่ตอนนั้น ผมไม่กล้าที่จะคุยกับเธอเลย เดินไปใกล้ๆก็ ไม่กล้าแล้ว วันนั้นผมคิดทั้งวันว่า จะทำยังไงดี จนมาถึงบ้าน ตอนนั้นวัยรุ่น สมัยนั้น ต้องเล่น HI5, MSN กันทุกคน ซึ่งผมก็เล่นด้วย แล้วที่บังเอิญที่สุดคือผมมีเธอเป็นเพื่อนใน hi5 ผมอีกด้วย ผมเลยนั่งคิดว่าจะทำยังไงดี จะทักไปดีไหม คิดอยู่ประมาณ 2 ชม. ผมก็พิมท์ไปหา เธอด้วยประโยคช์ สั้นๆ ที่ผมยังจำได้จนถึงทุกวันนี้ ว่า “เธอเราขอเมลเธอหน่อย” ซึ่งที่ผมขอเมลเพราะว่าจะมาคุยกับเธอใน MSN เพราะไม่กล้าขอเบอร์กลัวเธอไม่ให้ เลยขอเมล มา แต่เธอก็ดันให้เมลผมมาด้วย ซึ่งตอนนั้นผมดีใจแบบ สุดๆ ไม่คิดว่าเธอจะ ตอบผมด้วยซ้ำ ตอนนั้นไม่รู้เธอคิดอะไร ผมไม่เคยถามเธอเลย แต่ผมก็ไม่รอช้า เอาเมลเธอ มาเพิ่มเพื่อนใน MSN เลย แล้วผมก็ทักเธอไป ตอนนั้นเอง มันก็ทำให้เราเริ่มคุยกัน จนขอเบอร์แล้วโทรคุยกัน 2-3 ชม. ทุกวัน เราคุยกันแบบนี้ ประมาณ 2 เดือน ผมก็ขอเธอเป็นแฟน ในวันที่ 14 มิ.ย 2008 มันเป็นวันที่ผมไม่เคยลืมเลย เพราะมันเป็นวันเกิด ของเธอด้วย ผมจำได้ว่า ผมซื้อ ดอกไม้ กับ สร้อยคอ ไปให้เธอ มันเป็นของชิ้นแรกที่ผมเคยซื้อ ให้ผู้หญิง เพราะผมไม่เคยจีบใครมาก่อน เธอคืนรักแรกของผม ซึ่งเธอก็ตกลงเป็นแฟนผม ตอนนั้นผมดีใจแบบบอกไม่ถูกเลย เพราะมันคือความฝันผมเมื่อ 5 ปี ก่อนนี้ ตอนนั้นผมก็คิดในใจว่า นี้ล่ะเราจะรักและดูแลคนๆนี้ให้ดีที่สุด เหมือน พ่อกับแม่ ของเรา เราก็คบกันมาเลื่อยๆ จนเข้า มหาลัยรัฐ แถว ปทุมธานี ด้วยกัน คณะ เดียวกัน มันดีมากๆเลย เพราะเรา 2 คนตัวติดกันเลย ไปกิน ไปเที่ยว ไปไหนต่อไหน ดูแลกันดีมาตลอด ซึ่ง วันเกิดตอนผมอยู่ ปี 1 เธอก็ได้ให้ของขวัญ วันเกิดผม ก็คือ ลูกหมา ชิชุ ตัวผู้ ผมดีใจมากๆๆ เพราะเธอให้ผมเป็นคนตั้งชื่อ มัน ผมเลยตั้งชื่อเหมือนนักบอล แต่เธอชอบ เรียก อีกชื่อ แบบ น่ารักๆ เรา 2 คนรักมันมาก เรา 2 คนเคยคุยกันว่า วันแต่งงาน เราต้องให้ มันมาอยู่ในงานเราด้วย เพราะมันเหมือน สัญญาลักษณ์ความรัก ของเราทั้ง 2 จากนั้นมาเราก็ ดูแลกันอย่างดี อยู่อยู่ด้วยกันตลอด ไปไหนไปกัน ตอนนั้นเราไม่เคยทะเลาะกันเลย จนเวลาผ่านมา จนเรา 2 คนขึ้น ปี 2 ซึ่งวันนั้นผมเสียใจมากและจำไปจนตายว่า ผมจะไม่มีวันทำให้มันเกิดขึ้นอีก ซึ่งมันเป็นแค่ ความคิดช่วงวัยรุ่น คืนการที่ผมไปคุยกับ คนอื่น แค่ 2 วัน แล้วเธอก็จับได้ จนเราต้องบอกเลิกกัน ซึ่งผมเสียใจมากๆ ที่ทำกับผู้หญิง ที่เป็นเหมือนความฝันของผม ตั้งแต่ตอนนั้น ผมก็ไม่คิดจะคุยกับใครอีก แล้วเราก็มาคืนดีกัน ผมแค่ห่างกับเธอแค่ 3 วันก็รู้สึกคิดถึงเธอมากๆ แล้วเพราะความดีที่เธอทำกับผม มันมากมายเหลือเกิน เขากลับมาคือดี แล้วเราก็ตกลงกันว่า จะไม่มีถ้าบอกเลิกกันอีก ตอนไป เราให้สัญญากัน ตั้งแต่นั้นมา เรา 2 คนรักกันมากๆ ไม่ค่อยทะเละ กันเลย ตัวติดกันตลอด เราดูแลกันและกัน เรามีความฝันหลายๆอย่างด้วยกัน เวลาใคร ทุกข์ อีกฝ่ายก็จะค่อยให้กำลังใจเสมอ เวลาใคร สุขเรา 2 คนก็ร่วมดีใจกัน เรารู้กันและกันว่า เราชอบอะไร ไม่ชอบ อะไร เราไม่มีนิสัยอะไรปิดบังกันเลย ข้อดี ข้อเสีย เรารับกันได้ทุกเรื่อง เธอไม่ค่อยได้ไปเที่ยว เพราะที่บ้านเธอไม่ค่อยเที่ยว ผมก็เลยพยามพาเธอไปเที่ยว ให้มากที่สุด เท่าที่ผู้ชายคนนึงจะทำได้ อย่างไป เชียงใหม่ เราสัญญาว่าเราจะไปทุกปี แต่ผมพาเธอไปได้แค่ 2 ปี เท่านั้น ผมพาเธอไปทะเล ซึ่งครั้งล่าสุดเราไป เกาหลี ด้วยกันมา นั้นล่ะเราก็คบกันมา จน ปี 3 ปี 4 จนเรา 2 คนเริ่มทำงานกัน แต่เราก็ยังอยู่ หอด้วยกัน แค่ เวลาของเราก็จะเริ่ม อยู่ด้วยกัน น้อยลง เราทำงานกันคน ล่ะที แต่อยู่ใน กทม. เราก็ยังเหมือนเดิม ไปกินข้าวด้วยกัน ไปไหนด้วยกัน ดูแลกันและกันดีมาตลอด เหมือน 5 ปีที่ผ่านมา เออ ผมกับเธอ เป็นคนที่ ไม่กินเหล้า สูบบุหรี ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน เราเลยไม่มีปัญหากับเรื่อง พวกนี้เลย
เดียวมาต่อนะครับ
ขอความรัก 8 ปี เราคืนมาเหมือนเดิมได้ไหม
หวัดดีครับ วันนี้ผมขอมาเล่าความรักขอผมกับเธอ ตลอดเวลา 8 ปี มันคือรักแรกและจะเป็นรักเดียวของผม จนมาเมื่อ 7 วันที่แล้วเธอบอกกับผมว่าเราคงไปกันไม่รอด ทั้งๆที่ ผมไม่เคยเตรียมใจเลย เพราะกริยาที่เธอทำกับผมยังดีเหมือนวันแรกที่เราคบกัน จนเพื่อนๆเรา คนรู้จักคิดว่า เรา 2 คนจะไปรอด จนได้แต่งงานกัน ผมแค่อยากให้ความรักของเรากับคืนมาเหมือนเดิม
มาเริ่มกันเลยครับ ผมขอเล่าย้อนไปในปี 2003 ตอนนั้นผมเรียนอยู่ ม.1 ในโรงเรียน ตจว. ชื่อดังใน จังหวัดนั้น ผมได้แอบชอบผู้หญิงคนหนึ่ง ที่น่ารักมาก และเป็นที่หมายปอง ของหนุ่ม ใน รร. นั้น ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย แต่ในตอนนั้นผมทำได้แค่แอบมองเธออยู่ห่างๆ ไม่กล้าเข้าไปจีบ หรือ พูดคุยกับเธอเลย แค่มันเป็นความฝันว่าถ้าวันนึงเราได้เป็นแฟนกันก็คงดีมากๆเลย นั้นล่ะคือตอนที่ผมเจอเธอครั้งแรก
จนเวลาผ่านไปนานมาก จนถึงปี 2008 วันนั้นก็เหมือนทุกๆวัน แต่มันแปลกที่ผมได้เจอเธออีกครั้ง ตอนนั้นผมเรียนอยู่ที่ เทคนิค ในตจว. เรียนอยู่ ปวช.3 ล่ะ ซึ่งวันนั้นผมก็บังเอินเจอเธอ มายืนอยู่ตรงหน้าเลย ผมตกใจมากไม่คิดว่าเธอก็เรียนที่เดียวกับผม เธอก็เรียนอยู่ ปวช.3 เหมือนกัน ตอนนั้นผมคิดในใจว่า เอาไงดีว่ะ จะจีบเธอดีไหม เธอเป็นคนที่ผมแอบชอบมานานมาก แต่ตอนนั้น ผมไม่กล้าที่จะคุยกับเธอเลย เดินไปใกล้ๆก็ ไม่กล้าแล้ว วันนั้นผมคิดทั้งวันว่า จะทำยังไงดี จนมาถึงบ้าน ตอนนั้นวัยรุ่น สมัยนั้น ต้องเล่น HI5, MSN กันทุกคน ซึ่งผมก็เล่นด้วย แล้วที่บังเอิญที่สุดคือผมมีเธอเป็นเพื่อนใน hi5 ผมอีกด้วย ผมเลยนั่งคิดว่าจะทำยังไงดี จะทักไปดีไหม คิดอยู่ประมาณ 2 ชม. ผมก็พิมท์ไปหา เธอด้วยประโยคช์ สั้นๆ ที่ผมยังจำได้จนถึงทุกวันนี้ ว่า “เธอเราขอเมลเธอหน่อย” ซึ่งที่ผมขอเมลเพราะว่าจะมาคุยกับเธอใน MSN เพราะไม่กล้าขอเบอร์กลัวเธอไม่ให้ เลยขอเมล มา แต่เธอก็ดันให้เมลผมมาด้วย ซึ่งตอนนั้นผมดีใจแบบ สุดๆ ไม่คิดว่าเธอจะ ตอบผมด้วยซ้ำ ตอนนั้นไม่รู้เธอคิดอะไร ผมไม่เคยถามเธอเลย แต่ผมก็ไม่รอช้า เอาเมลเธอ มาเพิ่มเพื่อนใน MSN เลย แล้วผมก็ทักเธอไป ตอนนั้นเอง มันก็ทำให้เราเริ่มคุยกัน จนขอเบอร์แล้วโทรคุยกัน 2-3 ชม. ทุกวัน เราคุยกันแบบนี้ ประมาณ 2 เดือน ผมก็ขอเธอเป็นแฟน ในวันที่ 14 มิ.ย 2008 มันเป็นวันที่ผมไม่เคยลืมเลย เพราะมันเป็นวันเกิด ของเธอด้วย ผมจำได้ว่า ผมซื้อ ดอกไม้ กับ สร้อยคอ ไปให้เธอ มันเป็นของชิ้นแรกที่ผมเคยซื้อ ให้ผู้หญิง เพราะผมไม่เคยจีบใครมาก่อน เธอคืนรักแรกของผม ซึ่งเธอก็ตกลงเป็นแฟนผม ตอนนั้นผมดีใจแบบบอกไม่ถูกเลย เพราะมันคือความฝันผมเมื่อ 5 ปี ก่อนนี้ ตอนนั้นผมก็คิดในใจว่า นี้ล่ะเราจะรักและดูแลคนๆนี้ให้ดีที่สุด เหมือน พ่อกับแม่ ของเรา เราก็คบกันมาเลื่อยๆ จนเข้า มหาลัยรัฐ แถว ปทุมธานี ด้วยกัน คณะ เดียวกัน มันดีมากๆเลย เพราะเรา 2 คนตัวติดกันเลย ไปกิน ไปเที่ยว ไปไหนต่อไหน ดูแลกันดีมาตลอด ซึ่ง วันเกิดตอนผมอยู่ ปี 1 เธอก็ได้ให้ของขวัญ วันเกิดผม ก็คือ ลูกหมา ชิชุ ตัวผู้ ผมดีใจมากๆๆ เพราะเธอให้ผมเป็นคนตั้งชื่อ มัน ผมเลยตั้งชื่อเหมือนนักบอล แต่เธอชอบ เรียก อีกชื่อ แบบ น่ารักๆ เรา 2 คนรักมันมาก เรา 2 คนเคยคุยกันว่า วันแต่งงาน เราต้องให้ มันมาอยู่ในงานเราด้วย เพราะมันเหมือน สัญญาลักษณ์ความรัก ของเราทั้ง 2 จากนั้นมาเราก็ ดูแลกันอย่างดี อยู่อยู่ด้วยกันตลอด ไปไหนไปกัน ตอนนั้นเราไม่เคยทะเลาะกันเลย จนเวลาผ่านมา จนเรา 2 คนขึ้น ปี 2 ซึ่งวันนั้นผมเสียใจมากและจำไปจนตายว่า ผมจะไม่มีวันทำให้มันเกิดขึ้นอีก ซึ่งมันเป็นแค่ ความคิดช่วงวัยรุ่น คืนการที่ผมไปคุยกับ คนอื่น แค่ 2 วัน แล้วเธอก็จับได้ จนเราต้องบอกเลิกกัน ซึ่งผมเสียใจมากๆ ที่ทำกับผู้หญิง ที่เป็นเหมือนความฝันของผม ตั้งแต่ตอนนั้น ผมก็ไม่คิดจะคุยกับใครอีก แล้วเราก็มาคืนดีกัน ผมแค่ห่างกับเธอแค่ 3 วันก็รู้สึกคิดถึงเธอมากๆ แล้วเพราะความดีที่เธอทำกับผม มันมากมายเหลือเกิน เขากลับมาคือดี แล้วเราก็ตกลงกันว่า จะไม่มีถ้าบอกเลิกกันอีก ตอนไป เราให้สัญญากัน ตั้งแต่นั้นมา เรา 2 คนรักกันมากๆ ไม่ค่อยทะเละ กันเลย ตัวติดกันตลอด เราดูแลกันและกัน เรามีความฝันหลายๆอย่างด้วยกัน เวลาใคร ทุกข์ อีกฝ่ายก็จะค่อยให้กำลังใจเสมอ เวลาใคร สุขเรา 2 คนก็ร่วมดีใจกัน เรารู้กันและกันว่า เราชอบอะไร ไม่ชอบ อะไร เราไม่มีนิสัยอะไรปิดบังกันเลย ข้อดี ข้อเสีย เรารับกันได้ทุกเรื่อง เธอไม่ค่อยได้ไปเที่ยว เพราะที่บ้านเธอไม่ค่อยเที่ยว ผมก็เลยพยามพาเธอไปเที่ยว ให้มากที่สุด เท่าที่ผู้ชายคนนึงจะทำได้ อย่างไป เชียงใหม่ เราสัญญาว่าเราจะไปทุกปี แต่ผมพาเธอไปได้แค่ 2 ปี เท่านั้น ผมพาเธอไปทะเล ซึ่งครั้งล่าสุดเราไป เกาหลี ด้วยกันมา นั้นล่ะเราก็คบกันมา จน ปี 3 ปี 4 จนเรา 2 คนเริ่มทำงานกัน แต่เราก็ยังอยู่ หอด้วยกัน แค่ เวลาของเราก็จะเริ่ม อยู่ด้วยกัน น้อยลง เราทำงานกันคน ล่ะที แต่อยู่ใน กทม. เราก็ยังเหมือนเดิม ไปกินข้าวด้วยกัน ไปไหนด้วยกัน ดูแลกันและกันดีมาตลอด เหมือน 5 ปีที่ผ่านมา เออ ผมกับเธอ เป็นคนที่ ไม่กินเหล้า สูบบุหรี ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน เราเลยไม่มีปัญหากับเรื่อง พวกนี้เลย
เดียวมาต่อนะครับ