ครั้งนึงเมื่อครั้งยังเป็นเด็กน้อย พ่อเคยพาฉันออกไปทำงานด้วย
ความทรงจำอันเลือนลางบอกเหมือนพ่อจะบอกกับชั้นว่า “ไปเที่ยวเกาะกันไหม เดี๋ยวพ่อพาไปดูปลา”
ฉันตอบกับพ่อทันทีว่า “ไปๆๆพ่อ หนูไปด้วย”
พ่อของฉันเป็นทหารเรือหนุ่มรูปหล่อพาเด็กน้อยไปทำงานที่เกาะเล็กๆ แห่งนึง ตอนนั้นฉันไม่รู้หรอกว่ามันคือที่ไหน
แค่รู้ว่าพ่อจะพาไปเที่ยวก็ดีใจกระโดดโลดเต้นแล้ว
นายทหารเรือรูปหล่อ อุ้มชั้นขึ้นเรือของทหาร ว้าวววววว เรืออะไรอะพ่อทำไมพื้นมีกระจก
ฉันก้มลงมองไปที่พื้นดูปลาใต้ท้องเรือ บางทีก็เอามือไปแตะน้ำนอกเรือ (แตะไม่ถึงหรอกแตะได้แต่อากาศ)
แต่ !!! หลังจากที่ตื้นเต้นได้ไม่นาน สติของเด็กน้อยก็ดับไป พร้อมอ้วกลงทะเลเป็นอาหารให้ปลาเรียบร้อย ... แน่นอนเด็กน้อยเมาเรือ !!!
เวลาผ่านไป 20 กว่าปี เสียงของใครหลายคนมักจะถามฉันว่า“แกไปไงว่ะ สวยไหมแก แกพาไปหน่อยสิ”
แต่คุณเชื่อไหม ฉันไม่เคยไปที่นั้นอีกเลย และวันนี้ฉันตั้งใจฉายเดี่ยวไป ... เกาะแสมสาร
ฉันรู้แค่ว่าฉันเกิด รพ.ริมทะเล โตมากับทะเล โรงเรียนก็ไม่ไกลทะเล เห็นแต่ทะเล แล้วฉันก็รักทะเล ^^
ทะเลวันนี้ ไม่รู้ว่าสวยงามเท่าเมื่อวานไหม ไม่รู้ว่าสวยเท่ากับตอนที่ฉันยังเป็นเด็กน้อยหรือป่าว
แต่วันนี้ฉันเห็นมันอีกครั้ง มันสวยมากในสายตาของฉัน เรือท้องกระจกยังคงมีเหมือนเมื่อครั้งฉันยังเป็นเด็ก
แต่เหมือนมันจะดูเปลี่ยนไปเล็กน้อยจากในความทรงจำ แต่อย่างน้อยคนที่ไปเที่ยวก็ยังจะได้ขึ้นเรือนี้นะ
การเดินทางไปยังไง จะแบ็คแพ็ก จะขนไปทั้งครอบครัว จะไปกับเพื่อน หรือมุ้งมิ้งสวีท ก็ไปกันเลยยยยยย
1. รถส่วนตัววิ่งตามทางหลวงหายเลข 3 (ถนนสุขุมวิท) มาจากระยอง/กม. 10 ก็ขับมาทางไปสัตหีบ
ถ้ามาจากทางพัทยาก็ขับตรงมาไปทางระยอง เราจะเจอกันที่ปากทางเข้า กม.6 นะคะ จากนั้นก็ขับเข้าไปเลยค่ะ ไปท่าเรือเขาหมาจอ
2.ไม่มีรถล่ะไปไงดี รถโดยสารจาก กทม. มีท่ารถที่อนุเสาวรีย์ชัย กทม.-สัตหีบ ราคา 145 บาท. ตรงที่ไหนได้บ้าง
นั่งมาลงที่ กม.1 จากนั้นต่อรถสองแถวสีฟ้า จากตลาดบอกคนขับว่าไปท่าเรือ (ท่าเรือเขาหมาจอ) รอรถนานหน่อยนะคะ
แต่ถ้ารีบก็นั่งรถตู้ ชลบุรี - ระยอง บอกว่า ลง กม.6 และให้พี่วินไปส่งที่ท่าเรือค่ะ 50 บาท คุ้มมากกับระยะทาง (วินใน กทม. แพงกว่าเยอะ)
จากนั้นก็ซื้อตั๋วเรือกันเลยราคา 300 นะคะ ตั๋วนี้ทำไรได้บ้าง
โดยสารเรือไป – กลับ เรือเที่ยวแรก 09.00 น. เที่ยวสุดท้าย 16.30 น. นะจ๊ะ / นั่งเรือท้องกระจก ไปดูปะการังกัน /
ชมพิพิธภัณฑ์ก็ได้นะ ป่ะๆๆขึ้นเรือกัน ใช้เวลาประมาณ 20 นาที เราก็ถึงล่ะ เกาะแสมสาร
ที่พัก...
อย่างที่เราทราบกันดีว่าบนเกาะไม่อนุญาตให้มีค้างได้ แต่ที่ฝั่งมีที่พักมากมายหลายที่ให้ได้เลือกสรรกันนะคะ
ส่วนมากก็เป็นของเอกชน มีรีสอร์ทใหม่ๆกำลังสร้างอีกหลายยที่เลยค่ะ
แต่อย่าถามเค้านะว่า นอนที่ไหนที่ เพราะเค้านอนบ้านอ่าาาาา ...^^
กระทู้นี้ไม่มีไรมากมาย เดือนนี้จะครบ 3 ปี ที่พ่อจากไป
มาแสมสารครั้งนี้จึงเป็นมุมนึงที่คิดถึง "พ่อ" กับความทรงจำเล็กๆ ของเด็กตัวน้อยในมุมนึงที่ผู้เป็นพ่อมอบให้
และจะได้บอกคนอื่นซะทีว่าได้ไปแล้วนะ แสมสารน่ะ
ไม่ใช่แต่แสมสาร แต่ทะเลสัตหีบบ้านเกิดของฉัน มีความทรงจำอีกมากมายรอให้คุณมาเที่ยว
มันเป็นความสุขอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูกว่าทะเลที่มันเงียบสงบ มันมีความสุขแค่ไหน
ครั้งสุดท้ายที่ได้ไปทะเล และนอนหลับริมทะเลมันเมื่อไร
ปูเสื่อใต้ต้นไม้ หิ้วข้าวเหนียวไก่ย่างไปกินริมทะเลกับเพื่อน นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้ทำ
ทะเลที่คนน้อยๆ ที่เมื่อก่อนที่ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซต์สีเขียวมากับเก็บหอยกับ "แม่" มันนานแค่ไหนแล้ว
วันปีใหม่ที่แฮงเอ้ากับเพื่อนยันเช้า เพื่อรอดูพระอาทิตย์ขึ้นริมทะเล ตอนนั้นฉันอยู่ ม.อะไร
วันที่ฉันโดดเรียนพิเศษเคมี ซ้อนมอเตอร์ไซต์อัด 3 มานั่งริมทะเล มาเล่นน้ำทะเล มันสนุกมากแค่ไหน
อยากให้ท้องทะเลไทยสวยงามไปแบบนี้เรื่อยๆ ตลอดไป
อยากให้ทุกคนช่วยกันรักษาสถานที่ท่องเที่ยวของเรา ไม่ว่าจะทะเล ภูเขา น้ำตก ให้คงสภาพทางธรรมชาติให้ได้มากที่สุด
คนละไม้คนมือช่วยกันนะคะ เมืองไทยของเรายังมีอะไรอีกมากให้เราได้สัมผัส...^^
[CR] รีวิวเล็กๆ...อีกครั้งกับความทรงจำในวัยเยาว์ My Memories @แสมสาร
ความทรงจำอันเลือนลางบอกเหมือนพ่อจะบอกกับชั้นว่า “ไปเที่ยวเกาะกันไหม เดี๋ยวพ่อพาไปดูปลา”
ฉันตอบกับพ่อทันทีว่า “ไปๆๆพ่อ หนูไปด้วย”
พ่อของฉันเป็นทหารเรือหนุ่มรูปหล่อพาเด็กน้อยไปทำงานที่เกาะเล็กๆ แห่งนึง ตอนนั้นฉันไม่รู้หรอกว่ามันคือที่ไหน
แค่รู้ว่าพ่อจะพาไปเที่ยวก็ดีใจกระโดดโลดเต้นแล้ว
นายทหารเรือรูปหล่อ อุ้มชั้นขึ้นเรือของทหาร ว้าวววววว เรืออะไรอะพ่อทำไมพื้นมีกระจก
ฉันก้มลงมองไปที่พื้นดูปลาใต้ท้องเรือ บางทีก็เอามือไปแตะน้ำนอกเรือ (แตะไม่ถึงหรอกแตะได้แต่อากาศ)
แต่ !!! หลังจากที่ตื้นเต้นได้ไม่นาน สติของเด็กน้อยก็ดับไป พร้อมอ้วกลงทะเลเป็นอาหารให้ปลาเรียบร้อย ... แน่นอนเด็กน้อยเมาเรือ !!!
เวลาผ่านไป 20 กว่าปี เสียงของใครหลายคนมักจะถามฉันว่า“แกไปไงว่ะ สวยไหมแก แกพาไปหน่อยสิ”
แต่คุณเชื่อไหม ฉันไม่เคยไปที่นั้นอีกเลย และวันนี้ฉันตั้งใจฉายเดี่ยวไป ... เกาะแสมสาร
ฉันรู้แค่ว่าฉันเกิด รพ.ริมทะเล โตมากับทะเล โรงเรียนก็ไม่ไกลทะเล เห็นแต่ทะเล แล้วฉันก็รักทะเล ^^
ทะเลวันนี้ ไม่รู้ว่าสวยงามเท่าเมื่อวานไหม ไม่รู้ว่าสวยเท่ากับตอนที่ฉันยังเป็นเด็กน้อยหรือป่าว
แต่วันนี้ฉันเห็นมันอีกครั้ง มันสวยมากในสายตาของฉัน เรือท้องกระจกยังคงมีเหมือนเมื่อครั้งฉันยังเป็นเด็ก
แต่เหมือนมันจะดูเปลี่ยนไปเล็กน้อยจากในความทรงจำ แต่อย่างน้อยคนที่ไปเที่ยวก็ยังจะได้ขึ้นเรือนี้นะ
การเดินทางไปยังไง จะแบ็คแพ็ก จะขนไปทั้งครอบครัว จะไปกับเพื่อน หรือมุ้งมิ้งสวีท ก็ไปกันเลยยยยยย
1. รถส่วนตัววิ่งตามทางหลวงหายเลข 3 (ถนนสุขุมวิท) มาจากระยอง/กม. 10 ก็ขับมาทางไปสัตหีบ
ถ้ามาจากทางพัทยาก็ขับตรงมาไปทางระยอง เราจะเจอกันที่ปากทางเข้า กม.6 นะคะ จากนั้นก็ขับเข้าไปเลยค่ะ ไปท่าเรือเขาหมาจอ
2.ไม่มีรถล่ะไปไงดี รถโดยสารจาก กทม. มีท่ารถที่อนุเสาวรีย์ชัย กทม.-สัตหีบ ราคา 145 บาท. ตรงที่ไหนได้บ้าง
นั่งมาลงที่ กม.1 จากนั้นต่อรถสองแถวสีฟ้า จากตลาดบอกคนขับว่าไปท่าเรือ (ท่าเรือเขาหมาจอ) รอรถนานหน่อยนะคะ
แต่ถ้ารีบก็นั่งรถตู้ ชลบุรี - ระยอง บอกว่า ลง กม.6 และให้พี่วินไปส่งที่ท่าเรือค่ะ 50 บาท คุ้มมากกับระยะทาง (วินใน กทม. แพงกว่าเยอะ)
จากนั้นก็ซื้อตั๋วเรือกันเลยราคา 300 นะคะ ตั๋วนี้ทำไรได้บ้าง
โดยสารเรือไป – กลับ เรือเที่ยวแรก 09.00 น. เที่ยวสุดท้าย 16.30 น. นะจ๊ะ / นั่งเรือท้องกระจก ไปดูปะการังกัน /
ชมพิพิธภัณฑ์ก็ได้นะ ป่ะๆๆขึ้นเรือกัน ใช้เวลาประมาณ 20 นาที เราก็ถึงล่ะ เกาะแสมสาร
ที่พัก...
อย่างที่เราทราบกันดีว่าบนเกาะไม่อนุญาตให้มีค้างได้ แต่ที่ฝั่งมีที่พักมากมายหลายที่ให้ได้เลือกสรรกันนะคะ
ส่วนมากก็เป็นของเอกชน มีรีสอร์ทใหม่ๆกำลังสร้างอีกหลายยที่เลยค่ะ
แต่อย่าถามเค้านะว่า นอนที่ไหนที่ เพราะเค้านอนบ้านอ่าาาาา ...^^
กระทู้นี้ไม่มีไรมากมาย เดือนนี้จะครบ 3 ปี ที่พ่อจากไป
มาแสมสารครั้งนี้จึงเป็นมุมนึงที่คิดถึง "พ่อ" กับความทรงจำเล็กๆ ของเด็กตัวน้อยในมุมนึงที่ผู้เป็นพ่อมอบให้
และจะได้บอกคนอื่นซะทีว่าได้ไปแล้วนะ แสมสารน่ะ
ไม่ใช่แต่แสมสาร แต่ทะเลสัตหีบบ้านเกิดของฉัน มีความทรงจำอีกมากมายรอให้คุณมาเที่ยว
มันเป็นความสุขอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูกว่าทะเลที่มันเงียบสงบ มันมีความสุขแค่ไหน
ครั้งสุดท้ายที่ได้ไปทะเล และนอนหลับริมทะเลมันเมื่อไร
ปูเสื่อใต้ต้นไม้ หิ้วข้าวเหนียวไก่ย่างไปกินริมทะเลกับเพื่อน นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้ทำ
ทะเลที่คนน้อยๆ ที่เมื่อก่อนที่ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซต์สีเขียวมากับเก็บหอยกับ "แม่" มันนานแค่ไหนแล้ว
วันปีใหม่ที่แฮงเอ้ากับเพื่อนยันเช้า เพื่อรอดูพระอาทิตย์ขึ้นริมทะเล ตอนนั้นฉันอยู่ ม.อะไร
วันที่ฉันโดดเรียนพิเศษเคมี ซ้อนมอเตอร์ไซต์อัด 3 มานั่งริมทะเล มาเล่นน้ำทะเล มันสนุกมากแค่ไหน
อยากให้ท้องทะเลไทยสวยงามไปแบบนี้เรื่อยๆ ตลอดไป
อยากให้ทุกคนช่วยกันรักษาสถานที่ท่องเที่ยวของเรา ไม่ว่าจะทะเล ภูเขา น้ำตก ให้คงสภาพทางธรรมชาติให้ได้มากที่สุด
คนละไม้คนมือช่วยกันนะคะ เมืองไทยของเรายังมีอะไรอีกมากให้เราได้สัมผัส...^^