ขอบอกไว้ก่อนนะคะ ว่าเรากับแฟนนั้นเราเป็นเพศเดียวกัน ซึ่งจริงๆแล้วเราก็ไม่ได้ตั้งสถานะคบกันหรือประกาศให้คนอื่นรู้  จะมีคนสนิทเท่านั้นที่รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน

สถานะระหว่างเรามันไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกันนะ เพราะช่วงแรกที่เรารู้สึกดีๆต่อกัน มันก็รู้สึกไปแล้ว จขกท.เองยังไม่เคยคบใครเลยนะคะ แต่ก็เคยมีทั้งผญ.กับผช.มาจีบ กับคนๆนี้เราก็ไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้  ตอนนั้นเค้าเป็นฝ่ายรุกจีบเราหนักมาก แต่เราก็พยายามคิดว่าเค้าคือน้อง แต่ไปๆมาๆมันก็ไม่ใช่อยู่ดี เราเลยพยายามปรับตัวเข้าหาเค้า คอยดูแลเค้าเท่าที่จะดูแลได้

จนเวลาผ่านไปมันก็กลายเป็นความรู้สึกดีๆ เพราะเค้าคอยอยู่ข้างๆเรา ไปรับไปส่งเราเวลาไปเรียน เลิกเรียนก็ไปกินข้าวกัน บางวันเค้าก็มานอนด้วย เราดูแลซึ่งกันและกันซึ่งตอนนั้นมันรู้สึกดีมากเลยนะเพราะตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยมีใครมาคอยดูแลเราขนาดนี้เลย

มาตอนหลังเรารู้สึกว่าเรารักเค้ามาก มากจนรู้สึกว่าความรู้สึกที่เค้ามีให้เรามันลดลง

ครอบครัวเค้าฐานะดีนะคะ แตกต่างกับเราสิ้นเชิง ซึ่งเราก็ไม่อยากให้เพื่อนเค้าคิดนะคะ ว่าเราเกาะเค้ากิน

เราเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยนะคะ เกิดอะไรก็จะเก็บมาคิดหมด จนอยู่มาวันนึง คุยกันอยู่ดีๆเค้าก็พูดขึ้นมาว่า 'ต่อไปนี้ ถ้าเค้าเอาแต่ใจตัวอย่าโกรธเค้านะ ต้องคอยง้อตลอดนะ'

พอเราได้ยินอย่างนั้นเราก็รับปากไปเพราะคิดว่าคนเรามันก็ต้องมีน้อยใจ เอาแต่ใจ มั่งแหละ

พอหลังจากนั้นเราก็มักจะมีปากเสียงทะเลาะกันตลอด แต่เราก็จะยอมเค้านะ เราเป็นคนขี้งอแงมาก ใครพูดอะไรแย่ๆกับเรา แค่นิดเดียว น้ำตามันก็รื้นขึ้นมา ทั้งที่ความจริงพยายามอดกลั้นมาก

มันเป็นเพราะพักหลังๆเราทะเลาะกันบ่อยมากมั้ง มันเลยทำให้เราเกิดความรู้สึก ขี้เอาแต่ใจจากเค้า ขี้ประชดประชัน ซึ่งเราเชื่อและคิดว่ามันก็เป็นปกติของผู้หญิงปะวะ แต่เค้ามักจะบอกว่าเรา เปลี่ยนไป เมื่อก่อนไม่เป็นแบบนี้ ปอะไรประมาณนี้

แต่ความจริงแล้วคือเราอยากให้เค้าฟังเราบ้าง เค้าก็คิดว่ามันน่ารำคาญเพราะเราทำไมต้องมาเป็นแบบเค้า มาเลียนแบบเค้า ประมาณนี้

ความรู้สึกเราตอนนั้นคือ เราจะน้อยใจไม่ได้ใช่มั้ย ?
บางครั้งความคิดที่มันต่างกันทำให้เรารู้สึกนอยด์เวลาจะพูดออกไป ตอนนั้นมันก็มีแต่จะพาลโกรธกัน เราอยากเลือกการเงียบ แต่เค้าก็จะเอาให้ได้ตอนนั้น  เวลาเค้าเรียกเราตอนโกรธกัน เราก็ยอมนั่งคุยกับเค้าดีๆ แต่พอเราเรียกเค้าบ้าง กลับไม่สนใจ และเดินหนี


เวลาเค้าโกรธจะชอบทำลายข้าวของ จนเราต้องตกลงกัน ว่าห้ามทำ แต่เวลาโกรธก็ไม่เคยควบคุมตัวเองได้เลย เรายอมรับนะว่าบางครั้งเราก็เอาแต่ใจจริงๆแค่อยากให้เค้าสนใจ แต่เค้ากลับรำคาญเราจะทำยังไงดี ?

เราไม่รู้ว่าพน.จะเป็นยังไงเรายังอยากมีเค้าอยู่กับเรา เวลาเราโกรธบ้างครั้งเราก็คิดว่าเราจะบอกเลิกเค้า แต่เรามาคิดดูแล้วเราไม่มีความสุขถ้าจะไม่มีเค้า