หมดเวลาของปรากแล้ว เสียดายที่จัดตารางให้ปรากน้อยเกินไป
วันนี้เราต้องแบกกระเป๋าขึ้นรถบัสไปเวียนนาแต่เช้า

แล้วจะกลับไปอีกน๊าา




ถึงเวียนนาเกือบๆบ่ายสอง โดนขู่ไว้เยอะ เวียนนาคนหยิ่งนะ แข็งๆห้วนๆ ไม่ชอบพวกหน้าตี๋หน้าหมวยด้วย...

...ระหว่างที่ยืนงง หาทางขึ้นรถใต้ดินเพื่อไปที่พัก
จู่ๆก็มีคุณป้าหน้ากลม ตัวป้อมๆ แก้มแดงน่ารัก คล้ายโนม(Gnome) เด้งดึ๋งขึ้นมา เหมือนไอเท็มวิเศษ
"ให้ฉันช่วยอะไรไหม" คุณป้าถามเสียงใสพร้อมยิ้มตาแป๋ว

คุณป้าโนมชี้เสาสัญลักษณ์ตัว U ซึ่งเป็นทางเข้าสถานีรถไฟใต้ดิน ที่บางทีก็ลอยฟ้า บางทีก็มุดดิน
แถมถามกำชับด้วยว่า รู้ใช่ไหมจ๊ะว่าที่ที่เธอจะไป ลงสถานีไหน
เฮ้ย! ผิดคาด