เรื่องมีอยู่ว่า มีเพื่อนหลายๆคนที่อยากเป็นในสิ่งที่ฝัน  แต่มันไม่ตรงกับสิ่งที่พ่อแม่ของเขาต้องการ บางคนกลุ้มมาก แต่ก็ต้องตามใจพ่อแม่บางคนถึงขั้นทะเลาะกันรุนแรงมาก เราก็มักจะได้ยินปัญหาเหล่านี้บ่อยๆ ตัวจขกท.เอง ก็ได้รับคำถามที่ว่า จะทำยังไงต่อไปดีมาเยอะมากๆ  สำหรับตัวจขกท. มักจะบอกให้ลองคุยกับผู้ปกครองดูก่อน ว่ามันมีเหตุผลอะไรที่เราอยากเป็น เหตุผลอะไรที่พ่อแม่อยากให้เป็น แล้วลองเอามาปรับเข้าหากัน น่าจะดีขึ้น บางเคสเข้าขั้นรุนแรงจนตัวจขกท.เองก็เคยลองคุยๆกับผู้ปกครอง(ที่สนิทนะคะ) เช่น ลูกของเขาเนี่ยเก่งทางด้านศิลปะมากๆแต่พ่อแม่อยากให้เป็นหมอ เพราะมีหน้ามีตามีฐานะ มองว่าศิลปะ มันเป็นเรื่องที่หาเงินได้ยากและเพ้อฝัน (อันนี้ไม่ได้ว่ากล่าวหรือบอกว่าอาชีพไหนดีไม่ดีถึงอาชีพข้างต้นนะคะ ขออภัยด้วย) จขกท.เลยตอบไปว่า อยากให้ผู้ปกครองสนับสนุนเขามากกว่า เพราะเด็กมีความสามารถทางด้านนั้นจริงๆ  แต่จขกท.ก็เข้าใจนะคะ ว่าจริงๆแล้วที่คุณพ่อคุณแม่ทำ ก็อยากให้อนาคตลูกสบาย กลัวลูกจะไม่สามารถประกอบอาชีพนี้ไปจนตลอดรอดฝั่งได้ แต่จขกท.อยากให้เข้าใจว่า เมื่อคุณพ่อคุณแม่ได้จากเขาไปแล้ว สิ่งที่อยู่คือความสามารถของตัวเขา ความฝันในด้านอาชีพสายต่างๆของเขา ทุกอาชีพมีความสำคัญเหมือนกันหมด ไม่อยากให้มองว่า อาชีพนั้นทำแล้วจะไม่มีเงินกิน เพราะอาชีพไหนๆถ้าเราชอบและถนัดด้วยแล้ว เราก็ย่อมทำออกมาได้ดีแน่นอน สู้ดีกว่าพ่อแม่ตายไปแล้ว แต่ลูกยังต้องทุกข์ทรมานกับสิ่งที่มันไม่ใช่ตัวเอง แล้ว ลูกคุณผู้ปกครองจะมีความสุขได้อย่างไร เพราะสิ่งที่คุณกำลังบังคับเขานั้น มันไม่ใช่สิ่งที่เขาสนใจ ทำให้ตายยังไงก็ไม่มีความสุขหรอกคะ
     และอีกปัญหาหนึ่งคือ เด็กบางคนแสดงพฤติกรรมที่ไม่ดีต่อพ่อแม่ จขกท.ก็ไม่ได้ว่าเขานะคะ แต่ก็ได้ลองคุยๆกัน  เขาบอกว่า ที่ทำแบบนั้นเพราะ
พ่อแม่ไม่เข้าใจ ไม่ให้โอกาสเขา บังคับทุกอย่าง กดดั้น ต้องให้ได้เกรดดีๆ ชอบเอาเขาไปเปรียบเทียบกับลูกของคนอื่น และอีกหลายปัญหามากๆเลยจขกท.เลยอยากเป็นเสียงเล็กๆที่แสดงความรู้สึกของเด็กบางกลุ่ม ที่จริงๆแล้วจิตใจเขาอ่อนไหวมาก  แต่ที่แสดงพฤติกรรมไม่ดีออกมาเพราะตัวผู้ใหญ่อาจจะบีบคั้นเขามากเกินไป  ตัวจขกท.เองถูกเลี้ยงมาให้โตเป็นผู้ใหญ่มากๆ เช่นการใช้ชีวิตด้วยตัวเอง แก้ปัญหาสิ่งต่างๆรอบข้าง เหมือนการถูกแกล้งผลักให้ล้มนะคะ55555 จริงๆก็แอบขอบคุณพ่อนะคะ ที่ท่านแกล้งให้เราได้พบอุปสรรคอื่นๆแล้วแก้ไขปัญหาได้ด้วยตัวเอง จึงอยากยกคำสอนของพ่อตัวจขกท.เอง มาให้ดูกันคะ พ่อเคยสอนว่า ‘ที่พ่อทำทุกอย่าง ให้ลูกล้ม ลูกเจ็บ ลูกเสียน้ำตา ให้ลูกได้ลองให้สิ่งต่างๆที่มันน่ากลัว สังคมมันโหดร้าย เพราะต่อไปนี้ ถ้าพ่อไม่อยู่แล้ว ลูกจะได้อยู่ได้ด้วยตัวเอง แก้ไขปัญหาได้ ’ พ่อบอกเสมอคะว่าให้ลองดูลูกคนอื่น ว่าวันหนึ่ง หากพ่อแม่เขาจากไปกะทันหัน ชีวิตของเขาจะเดินหน้าต่อไปอย่างไร  แต่วันนี้พ่อก็ยังห่วงอยู่นะ แต่รักอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ
สิ่งที่พ่อแม่คนอื่นทำ มันคือการรักลูกก็จริง แต่มันคือการทำให้ลูกของเราไม่โตซักที พ่อว่า พ่อแม่รังแกเขานะ ที่ไม่ให้เขาได้ทำอะไรหลายๆอย่างที่เขาอยากรู้ จริงๆแล้ว เขาควรจะให้ลูกลองทำเองบ้าง หากมันจะไม่ดีไม่งาม ก็ต้องเตือน     ซึ่งพ่อแม่ตัวจขกท.เอง ไม่เคยบีบ ต้องทำได้ๆ หรือ ต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้เลย เพราะเขาอยากให้เรามีความสุขในสิ่งที่เราเป็น แค่สนับสนุน มักถามว่า
อย่างงี้ดีกว่าไหม หรือแบบนี้จะดีกว่า ถ้าเราไม่โอเคก็บอกว่าไม่โอเค พ่อแม่จะไม่บีบคั้นอะไร แล้วมีอะไรก็กล้าพูดกับพ่อแม่ตรงๆคะ
แบบนี้ทำให้เราเคารพความคิดเห็นของกันและกัน เราอยากไปไหนพ่อแม่ให้ไปคะ แต่ต้องดูแลตัวเองให้ได้ และหากมันไม่ดีไม่งาม เสี่ยงอันตราย พ่อแม่ก็จะหาทางแก้ปัญหาให้คะ อันไหนที่ว่าไม่ดี พ่อแม่ก็จะคอยเตือนตลอด อันนี้ถือว่า เราสบายใจสุดๆเลยคะ ❤ (คนเป็นพ่อเป็นแม่ได้มาอ่าน เอาไปทำตามกันได้นะคะ อิอิ) พ่อยังบอกอีกนะคะ ว่ามีลูกสอนลูก มีหลานสอนหลาน ไปอี๊กกก (วบพส.)
เด็กบางคนบอกว่า ที่ตัวเองทำตัวไม่ดี เป็นเด็กมีปัญหาเพราะพ่อแม่เลิกกัน จขกท.ขอบอกเลยนะคะ ว่าคำนี้ใช้ไม่ได้กับตัวจขกท.คะ เพราะบ้านตัวเราเอง ก็มีพ่อสอนมาอยู่คนเดียว ไม่ได้เกเรหรืออะไร ท่านไม่บังคับเรียน ซึ่งเราก็อยากเรียนเอง ท่านก็ให้เราจัดการวางแผนนู้นนี่นั่น และเกรดก็ไม่ได้แย่ จนถึงขั้นดีด้วยซ้ำ (ภูมิใจ ขออวดหน่อยนะคะ อิอิ ) สภาพแวดล้อมอาจมีผลทำให้ทองมันบิดมันเบี้ยวไปบ้าง แต่ทอง ยังไงมันก็คือทองอยู่วันยังค่ำ เอ๊ะ!วลีนี้คุ้นๆ55555