สวัสดีนี่เป็นเรื่องเล่าเรื่องแรกของเรานะ แต่เราเอาของพี่มาเล่น เราชื่อฟลุ๊กนะเราเป็นเกย์ วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องที่เราคิดว่าไม่น่าจะเกิดขึ้นกับเรา55555555555555555555555555555 มันคือภัยใกล้ตัวที่ทุกคนควรระวัง ถ้าอ่านแล้วงงก็ตั้งสติหายใจเข้าลึกๆแล้วอ่านใหม่อีกทีนึงนะ55555555555555555555 ขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะ

ขอเกริ่นเรื่องก่อนนะเมื่อช่วงปลายปี57 เราได้คุยกับคนๆ(ชื่อฟอร์ย นามสมมุติ) เราคุยกันได้สักพักนึง  แต่เนื่อด้วยตัวเราเองมีกิจกรรมเยอะเลยไม่ค่อยมีเวลาได้คุยกันแล้วต่าางคนก็ต่างหายตายจากกันออกไป

ต่อมาช่วงเดือนมิถุนาตอนเรียนซัมเมอร์เราก็ยังคงทำกิจกรรมตามประสาคนทั่วไป55555555555 รับน้องเอย ดาวเดือนเอย บลาๆๆๆ เราก็ได้กลับมาคุยกับคนชื่อฟอร์ยอีกครั้ง ก็ยังคุยมาสักพักนึง และเราก็ได้รู้จักกับพี่คนนึงที่เขามาช่วยทำดาวเดือนของสาขาเรา เขาชื่อว่า แพนเค้ก(*นามสมมุติ)นางเป็นกระเทยนะ แต่ความจริงก็รู้จักนางตั้งนานและละ แต่เพิ่งจะได้ทำงานร่วมกันแบบจริงจังกันก็งานนี้แหละ ทั้งเราและเพื่อนเราก็สนิทกับนางทุกคน ไปไหนมาไหนด้วยกัน กินข้าว สังสรรค์ด้วยกัน ตาประสาคนรู้จักและสนิทกัน เราก็สนิทกันมากถึงกับให้นางมานอนที่บ้าน (ขออธิบายรูปร่างน่าตาของแพนเค้กนะ เธอเป็นเด็กสาวร่างใหญ่ ขนเยอะ เปรียบเสมือนคิงคอง พาต้า555555555555555555555555555555555)

เราก็ยังคุยกับคนชื่อฟอร์ยอยู่นะ คุยบ้างเป็นบางเวลาเพราะเราทำกิจกรรม ต่อๆ

ครั้งแรกที่นางมานอนที่บ้านคือเราจะพาน้องปี1 ไปทำบุญ9วัด ทุกอย่างดำเนินตามปกติ
ครั้งที่สองไปทำงานกับนางที่อยุธยา ก็ปกติเหมือนเคย
ครั้งที่สามเราไปกินเหล้าเมาตายห่ากับนางนางก็พามาส่งที่บ้านและนอนเป็นเพื่อน แต่กลับตอนสายๆ เพราะวันนั้นเรากลับเกือบเช้า
ทั้งหมดสามครั้งคือ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ในสามครั้งเวลาอยู่กับนาง นางก็จะคุยโทรศัพท์กับผู้ชายของนาง โดนที่เราไม่ได้ยุ่งอะไรมากมายแต่ก็มีแซวๆกันบ้างล้อกันบ้าง ก็พอจะรู้ว่าผู้ชายของนางชื่ออะไร

เราสองคนก็ไปไหนมาไหนด้วยกันโดนที่นางจะขับมอเตอร์ไซค์คู่ใจของนางมารับ ที่มอบ้างเอย บ้านบ้างเอย แว๊นไปไหนมาไหนด้วยกันโดยที่เราจะเป็นสก๊อย55555555555555555555 และเราก็ได้ไปบ้านนางมาคือทุกอย่างปกติโว้ย

และมีครั้งนึงเราไปกินเหล้ากันโดนที่วันนั้นเราแบบเมาตายโหงมากแต่ก็คุยรู้เรื่อง พอตอนเช้าเราถึงกับตกใจว่ามือเรา ตัวเราเละมากนึกว่าตกรถ อ่อคนมาส่งคือนางนะแพนเค้ก เราก็หลับแบบเต็มที่ตื่นขึ้นมาก็จับโทรศัพท์ดูข้อความต่างๆที่เข้ามาก็เห็นว่ามีข้อความจากแพนเค้ก
นางพิมพ์มาบอกว่า
- ลืมโทรศัพท์ไว้เก็บไว้ให้ด้วย
- ถ้ามีคนโทรมาไม่ต้องรับนะ
- เดี้ยวเข้าไปเอาโทรศัพท์ตอนเย็นๆ

ความที่เราก็ไม่มีความเกรงใจ เห็นว่ามีโทรศัพท์นางโทรเข้ามาพอดี คือแฟนนางโทรมา แฟนนางชื่อเจมส์(นามสมมุติ) ก็เลยรับสนทนาที่คุยกันคือ
เจมส์ : ฮัลโหล
ฟลุ๊ก : ฮัลโหล
เจมส์ : ใครอ่ะ
ฟลุ๊ก : อ่อ ฟลุ๊กเอง
เจมส์ : อ่อ ฟอร์ยละ
ฟลุ๊ก : ห้ะ อะไรนะ ฟอร์ย???? ไม่มี (คิดในใจโดนแกล้งอะไรป่าววะ หรือเราเมาค้าง)
________________________วางสาย________________________

โทรมาอีกรอบ
เจมส์ : ฮัลโหล
ฟลุ๊ก : ฮัลโหล
เจมส์ : เจ้าของโทรศัพท์อยู่ไหน
ฟลุ๊ก : อ่อแพนเค้กอ่าน นางลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้าน เดี้ยวเย็นๆนางมาเอา มีอะไรป่าว
เจมส์ : อ่อโอเค
ฟลุ๊ก : จ้าๆ
________________________วางสาย________________________

หลังจากนั้นเราก็เลยถามแพนเค้กว่า ทำไมเจมส์ถึงถามหาฟอร์ยว้า นางก็ตอบมาแบบชั้งมันเถอะอย่าไปสนใจมันเลยบ้า เราก็ไม่คิดอะไรจนตอนเย็น
โทรมารอบสาม

เจมส์ : ฟลุ๊กเรามีเรื่องจะปรึกษาหน่อย
ฟลุ๊ก : มีอะไรป่าวทะเลาะอะไรกันมารึป่าว ค่อยๆคุยกัน ปรึกษาเราได้
เจมส์ : พออดีเราสงสัยว่าคนๆนี่คนที่ชื่อฟอร์ยหรือแพนอะไรเนี่ยแหละ ที่เธอเรียก่า เราว่าเขามีอะไรปิดบังเราอยู่
ฟลุ๊ก : ปิดบัง??? อะไรไหนว่ามาสิ
เจมส์ : แบบว่าเขาพยายามหลบเรา เวลาเราจะนัดเจอ เขาก็บอกไม่ว่าง เวลาจะเฟสไทม์คุยกันเขาก็บอกว่ากล้องเสีย เราไม่มั่นใจว่าเรามีตัวตนจริงๆหรือป่าว
ฟลุ๊ก : ?????? บ้ามีสิเรากับแพนก็เจอกันทุกวันเขาก็คุยเรื่องเธอให้ฟัง ดูท่าจะไม่นน่ามีปัญหาอะไรกันนิ เออเราว่าเธอโทรเข้าเบอร์เราดีกว่าไหม เดี้ยวนางมาเช็คโทรศัพท์แล้วจะมีปัญหากัน นี่เบอร์เรา 080-xxx-xxxx โอเคนะ
เจมส์ : เค่ๆเดี้ยวเราโทรไป
________________________วางสาย________________________ทั้งสามสายนี้เราคุยโทรศัพท์ของแพนเค้กหมดเลยนะ

แล้วเจมส์ก็โทรไลน์มาหาคุยกันได้สักพักนึงมันก็วนๆอยู่แค่เรื่องเดิม โดยที่เราก็ตามน้ำช่วยเหลือแพนเค้กเต็มที่เพราะกลัวว่าเขาจะทะเลาะกัน (คนดีไปอี๊กกกกกกกกกกกกกกกกกก)

หลังจากนั้นเราก็ได้ไปนั้งกินเหล้ากับพวกรุ่นพี่ในสาขาโดนที่วันนั้นเราไม่กิน เรานั้งคิดเรื่องที่เจมส์ถามมาทั้งหมดว่ามันคืออะไร ทำไมถึงรู้จักกับฟอร์ย แล้วตกลงฟอร์ยคือใคร เราก็เลยเล่าเรื่องนี้ให้รุ่นพี่ฟัง พี่ก็บอกว่าเรื่งนี้มันต้องมีอะไรแน่ๆมันแปลกๆนะพี่ว่า เราต้องพิสูจกัน เราเลยเอาโทรศัพท์เราไลน์หาเจมส์บอกว่า ส่งรูปโปรไฟล์ของคนที่ชื่อฟอร์ย และก็ประวัติการคุยให้ดูหน่อยสิ แต่แบตโทรศัพท์เราก็ดันหมดเลยต้องรอถึงบ้านก่อน และหลังจากนั้นไม่นานเราเลยรีบกลับบ้านไปโทรไลน์หาเจมส์

ฟลุ๊ก : เจมส์ๆเราอยากรู้เบอร์ที่เจมส์โทรเข้ามาในเครื่องเมื่อเช้า เจมส์บอกเราได้ไหมเบอร์อะไร และก็ส่งประวัติการคุยมาให้ดูทีของคนชื่อฟอร์ย
เจมส์ : มีอะไรป่าวนิ ดูรีบร้อน เราไม่ให้นะ ต้องมีปัญหากันแน่ๆเลย
ฟลุ๊ก : ป่าวไม่มีอะไร เราอยากพิสูจอะไรเฉยๆนะๆๆๆๆ เจมส์จะได้รู้ด้วยว่าฟอร์ยคือใคร
เจมส์ : ไม่อะ ไม่ให้
ฟลุ๊ก : เออเนี่ยอยากรู้ว่าเบอร์มันตรงกันไหม ของเรามันเบอร์นี่ 099-xxx-xxxx
เจมส์ : ไม่ใช่อ่ะ เบอร์นี่นะที่เราโทรหา 087-xxx-xxxx
ฟลุ๊ก : (หลงกลเข้าแล้ว) โอเคขอบใจนะที่บอกเรา55555555555555555555 หัวเราะด้วยความสะใจ เออและส่งรูปมาให้ดูด้วยนะอยากเห็นคนชื่อฟอร์ย
เจมส์ : เค่ๆ ฟลุ๊กเราดูแล้วอะ มันไม่ขึ้นรูป แต่ชื่อไลน์มีแค่ตัว F และก็ปกหลังชื่อว่า เมาฟอร์ย
ฟลุ๊ก : อ่อ โอเคเข้าาใจหมดและ
เจมส์ : ถามไรอย่าง คนชื่อฟอร์ยกับแพนเค้กอะไรนี่ มีบุคลิกแบบนี้ไหมเราจะพูดให้ฟังลองเช็คดูให้หน่อยนะ เวลาเขาจะโทรศัพท์เขาเติมเงินครั้งละ10-20บาทใช่ปะ เขาขี่มอเตอร์ไซค์ใช่ปะ
ฟลุ๊ก : ใช่ แต่ที่พูดมาทั้งหมดนั้นคือแพนเค้กนะ ไม่ใช่ฟอร์ย แต่ว่าคนชื่อฟอร์ยนี่ไม่น่ามีตัวตนนะ
เจมส์ : เอ้าแต่เห็นบอกว่า ฟอร์ยสนิทกับฟลุ๊ก ยังไปนอนบ้านฟลุ๊ก ไปทำงานกับฟลุ๊ก ไปกินเหล้ากับฟลุ๊ก ฟอร์ยยังถ่ายรูปฟลุ๊กตอนเมามาให้เราดูอยู่เลย
ฟลุ๊ก : เอาจริงๆนะ ฟลุ๊กก็ไม่รู้จักฟอร์ย ไม่สนิทกัน แค่คุยกันในไลน์ ทั้งหมดที่เจมส์พูดมาคนๆนั้นคือแพนเค้ก
เจมส์ : ฟลุ๊กสาบานกับเราว่านี่เรื่องจริง ไม่โกหกนะ จริงๆนะ
ฟลุ๊ก : เออ สาบานเลยนี่นั้งขำมาก ไม่คิดว่ามันจะทำงี้ได้
เจมส์ : ไอ อยากกระทืบแม้งวะ โมโห ทำงี้ได้ไงวะ
ฟลุ๊ก : ใจเย็นๆเดี้ยวเราคุยให้ แต่ไม่ต้องไปบอกนางนะ ว่าเราสองคนรู้เรื่องหมดแล้ว จะจับโบะทีเดียว
เจมส์ : โอเคๆฝากจัดการให้ด้วยนะ
ฟลุ๊ก : เค่ๆงั้นนอนก่อนนะ ฝันดี
เจมส์ : เค่ครับฝันดี

ณ เวลาตอนนั้นก็ตีห้ากว่า ขำแบบว่าท้องแข็งปนเจ็บใจคือไรวะทำไมต้องหลอกกันด้วย มีเหตุผลอะไรทำไมถึงต้องทำอย่างงี้
และตอนเช้า เจมส์ทักมาว่า
เจมส์ : ฟลุ๊กไลน์หายไปแล้ว มันขึ้นไม่มีผู้ใช้
ฟลุ๊ก : อ่อ นางคงรู้แล้วละว่าเราจับได้ เจมส์ได้ไปบอกอะไรป่าวนิ
เจมส์ : ป่าวๆ
ฟลุ๊ก : เค่เดี้ยวจัดการให้

พอสายเรามีเรียนบ่ายพอดี นางทักมาหาว่า
แพนเค้ก : เดี้ยววันนี้กูไปรับเหมือนเดิมนะ
ฟลุ๊ก : เห้ย ไม่ต้อง ไม่เป็นไร เกรงใจ
แพนเค้ก : ทำไม ทุกทีกูไปรับไม่เห็นพูดว่าเกรงใจ ทำไมถึงไม่ให้ไปรับ
ฟลุ๊ก : เออๆ อยากมาก็มา คือคิดในใจไว้ว่าจะถามว่า พี่มีอะไรจะคุยกับหนูป่าว(แบ๊วสาสสสสสสสสสสสสส)
แพนเค้ก : กูรอหน้าปากซอยนะ
ฟลุ๊ก : เค่ๆ พอเดินไปถึงคำถามแรกที่ถามคือ
แพนเค้ก : มีอะไรจะคุยกับกูปะ
ฟลุ๊ก : ห้ะ!!!(คำถามกูนิ) เออมีแน่ แต่เดี้ยวค่อยค่อยไปเอาของบ้านเพื่อนและก็ไปหอเพื่อนก่อน
แพนเค้ก : เออ
ฟลุ๊ก : อืม
พอถึงหอเพื่อน
ฟลุ๊ก : ไม่ขึ้นไปข้า้งบนหรอ
แพนเค้ก : ไม่ขึ้นอ่ามีงานต่อ
ฟลุ๊ก : เค่ๆ

พอถึงตอนพักเราได้มีโอกาสถามนางในไลน์ว่า
ฟลุ๊ก : พี่ทำอย่างนี้ทำไม ทำไปทำไม ทำแล้วได้อะไร ทำไมถึงทำงี้ได้
แพนเค้ก : กูขอโทษ
ฟลุ๊ก : นี่ไม่ได้โกรธ แค่อยากรู้ทำไปทำไม หาข้อแก้ตัวมาสิ
แพนเค้ก :  คือกูชอบ ชอบมาสักพักแล้ว ตอนคุยกันมันก็รู้สึกดีและพอได้กลับมาคุยกันอีก ความรุ้สึกมันก้กลับมา กูชอบนะ
ฟลุ๊ก : ห้ะ!!!(พระเจ้าช่วยกล้วยแดดเดียว หิ้วหวีไปหิ้วหวีมา5555555555555)

หลังจากนั้นก็เงียบหายไปจนตอนกลางคืน เราได้ไปกินเหล้ากับพวกรุ่นพี่ กินไปได้สักพักแล้วละ วันนั้นจำได้ว่ามีระเบิด เราเลยรีบกันไวหน่อย และนางก็โทรมาสายแรก แต่เราไม่รับ จนสายสองโทรมาเราเลยรับ นางถามวว่า
แพนเค้ก : อยู่ไหน จะกลับกี่โมงเดี้ยวไปรับกลับไปส่งที่บ้าน
ฟลุ๊ก : เอิ่มมมมม สักพักแหละมั้ง
แพนเค้ก : ยังไงโทรมาบอกด้วยถ้าจะกลับเดี้ยวจะไปรับ
ฟลุ๊ก : อือๆ

สักพักนึงเราส่ง SMS ไปบอกนางว่าออกมาเลย โดยที่ไม่สงสัยอะไร แต่เดี้ยวเราเอะใจว่ามันแปลกๆเราเลยบอกพี่ว่า เอ้ยมันแปลกอ่ะ จะทำไงดีรีบกลับก่อนได้ไหมรีบกินให้หมดแล้วกลับเลยนะ ทุกคนก็รีบกินแล้วแยกย้าย เราก็นั้งแท็กซี่จนถึงบ้านเรียบร้อยและแล้วนางก็โทรมา
แพนเค้ก : อยู่ไหน
ฟลุ๊ก : ถึงบ้านแล้ว พอดีมีรุ่นพี่เขาขับรถลับบ้านมันต้องผ่านทางนั้นพอดีเค้าเลยให้เราติดรถกลับไปด้วย(ได้ใจ5555555555555)
แพนเค้ก : และทำไมไม่บอกนี่ถึงหอแล้วนิที่แกอยู่ สักพักก็ถึงหน้าบ้านและลงมารอด้วยมีเรื่องจะคุย
ฟลุ๊ก : ห้ะ มาไม มันดึกแล้วนะ
แพนเค้ก : เออออกมาเถอะ

เราพยายามหาทุกวิธีทางท่วงเวลาให้นางไป จนนางไปและนางก็ทิ้งของไว้หน้าบ้าน และบอกให้เราลงไปเอา พอลงไปเอาของปุ้บ!! สิ่งแรกที่เห็นคือถุงพาสติกใส่ของไว้ เลยเดินไปหยิบดูปรากฏว่าเป็น "พวกมาลัย" คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกด้วย เป็นขนาดนี้เชียวรึเนี้ย โอ้วแม่เจ้าโว้ย)

แพนเค้ก : เห็นยัง
ฟลุ๊ก : เอามาให้ทำไมเนี้ยพวงมาลัย
แพนเค้ก : อยากรู้ความหมายของพวงมาลัยยไหมละ
ฟลุ๊ก : ???
แพนเค้ก : มะลิแทนด้วยคำขอโทษ กุหลาบแทนด้วยความรัก กูขอโทษจากใจจริง
ฟลุ๊ก : อื้มมมมมมมมมมมม จ้าๆ งั้นไปนอนแลละนะ

เช้าวันต่อมาทุกอย่างดำเนินไปด้วยปกติ ไปเรียนเอง ทำกิจกรรม จนกระทั้งตอนเย็นเรายังคงไปกินเหล้ากับพี่ และนางก็โทรมาอีกและบอกว่ากูเอาของไปไว้ที่บ้านแล้วนะอย่าลืมเอาเข้าไปด้วย แต่วันนี้พ่อเราบ่นหนักเลยรีบกินรีบกลับจนลืมไปเลยว่า มีของห้อยไว้หน้าบ้าน

เช้าของอีกวันที่บ้านตะโกนด่ามาว่าของใครเอามาห้อยไว้หน้าบ้าน ของรึป่าว อ่อป้าวออกไปดูพร้อมกลับตกใจ นางเอาอะไรมาให้ไว้หน้าบ้านวะ สิ่งๆนั้นคือ นมจืด ครัวซอง ดอกกุหลาบสีแดง เอาแบบเห้อไม่ไม่จบจริงๆ เลยเอาทิ้งเพราะมันค้างคืนไม่กล้ากินด้วยแหละประเด็น และหลังจากนั้นเราก็ได้บล็อกทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาออกให้หมดตั้งแต่ ไอจี ไลน์ เบอร์โทร เฟสบุ๊ค และต่างคนต่างแยกย้ายโดยเราไม่คิดอะไร แต่เหมือนนางยังมีอะไรค้างคาอยู่ จบ!!

มันก็ยังไม่จบดีหรอกนะ ยังมีตอนเครียกันอีก มันฮามากๆ
ยังไงถ้าอยากรู้ บอกเราด้วยเดี้ยวมาเล่าให้ฟังต่อ