สวัสดีค่ะที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาคือเราเกิดอาการสับสนมากจริงๆค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า
เราเคยคุยกับคนๆนึงเมื่อนานมาแล้วแต่เราก็ไม่ได้คบกันเพราะเหตุผลอะไรหลายๆอย่างแต่เรารักเค้ามากเค้าก็รักเราคือมันมีเหตุการณ์ที่ทำให้เราไม่ได้คบกันอยู่หลายครั้งจนเมื่อครั้งล่าสุดที่เราได้กลับมาคุยกันแต่มันก็เหมือนเดิมคือมีเหตุการณ์ที่ทำให้เราต้องเลิกคุยกันไปตั้งแต่นั้นเรากับเค้าก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย หลังจากนั้นก็มีคนที่เข้าหาเราเยอะแยะรวมถึงแฟนคนปัจจุบันที่เรากำลังคบอยู่ด้วยแต่เค้าดันเป็นเพื่อนรักกับคนเก่าของเราที่เราเคยคุยด้วย (จขกทคบกับแฟนได้ประมานเกือบ2ปีแล้วค่ะ) คือจขกทก็ไม่ใช่คนที่เลวมากหรืออะไรนะคะจขกทก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเค้าที่เลือกเพื่อนเค้ามาเป็นแฟนแต่คือแฟนของจขกท.แกเป็นคนที่ดีมากเป็นผู้ชายอบอุ่นไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่คอยรับ-ส่งเอาใจใส่เราตลอดจนเราเกิดอาการใจอ่อนจึงตกลงคบกับเค้า พอเค้าคบกับจขกทเค้าก็เหมือนตีตัวออกห่างจากเพื่อนเค้าที่เคยคุยกับจขกทเพราะเค้าคงกลัวว่าจขกทจะรู้สึกกับเพื่อนเค้าอยู่ แต่แล้วสิ่งที่แฟนจขกทกลัวมาอยู่ตลอดก็เป็นจริงเมื่อเพื่อนของเค้าหรือคนเก่าของจขกทเองได้เริ่มกลับมาคุยกับจขกททำให้จขกทรู้สึกดีทำให้จขกทเลือกที่จะไม่ลืมเค้าแต่จขกทก็ยังคบแฟนคนนี้ไปด้วยคือจขกทเหมือนจับปลาสองมือ คนเก่าเราก็ลืมไม่ได้คนปัจจุบันเราก็รัก ถ้าถามว่าใครนิสัยดีก็คือทั้งสองคนนิสัยดีเหมือนๆกันเลยคือดูแลเอาใจใส่จขกทมาก มีเหตุผลมีความคิดที่โตเป็นผู้ใหญ่เหมือนกันทั้งสอง แต่ติดที่แค่คนเก่าของเราจะสูบบุหรี่แต่แฟนจขกทไม่ยุ่งทั้งบุหรี่ทั้งแอลกอฮอล์เลยแต่แค่เรื่องนี้จขกทไม่ได้ซีเรียสอยู่แล้ว จขกทไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไป ถ้าให้เราทิ้งคนเก่าเราก็ไม่อยากเสียเขาไปเหมือนครั้งที่ผ่านมาอีก แต่ถ้าจะให้ทิ้งแฟนเราเราก็รักแฟนเราเราผ่านอะไรมาด้วยกันเราก็รู้สึกผูกพัน จขกทเข้าใจว่าความรักยังไงก็เป็นไปได้แค่สองคนเราไม่สามารถที่จะจับมือเค้าทั้งสองไว้ได้ในเวลาเดียวกัน แต่จะให้เราต้องปล่อยมือใครสักคนเราไม่รู้ว่าเราต้องปล่อยมือใคร เราไม่เข้าใจว่าความสุขของเราคือใครกัน