ตามหัวข้อเลยนะคะ....
เรารู้จักกับผู้ชายคนนึงค่ะ คบหาเป็นแฟนกันเนี่ยแหละ
มีอยู่วันนึง เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่าง เรากับ เค้า ไม่เหมือนเดิม
เราโทรไป เค้าจะอ้างนู่นนี่นั่น ตลอด
ล่าสุด เราโทรไป มี ผู้หญิงรับ เราถามนางคนนั้นว่าเทอเป็นใคร นางบอกเพื่อน โอเค เราก็ไม่ได้คิดอะไร
เราเลยโทรกลับไปอีกรอบนึง แฟนเรารับ เค้าบอกเพื่อนจริงๆ
เราก็เลยรู้สึกว่า เห้ย มันไม่ใช่ล่ะ คบกันเค้าไม่เคยให้ใครเล่นมือถือ แล้วนางผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร
เราก็ไม่อยากจะเซ้าซี่ต่อ ก็ได้แต่เก็บความรู้สึกสงสัยไว้ในใจ
จนกระทั่ง....เราตัดสินใจส่งข้อความเฟซบุ๊คไปถามเพื่อนเค้า
เล่าเหตุการณ์ต่างๆ ให้เค้าฟัง เค้าก็บอก น้องตัดใจเถอะ มันมีเยอะ น้องไล่ตามมันไม่ทันหรอก พี่สงสารน้องนะพี่ถึงบอก
เรา...น้ำตาแตกเลยค่ะ แล้ววันนั้น เราก็ติดต่อเค้าไม่ได้เลยทั้งวัน
วันรุ่งขึ้น...เค้าโทรมาค่ะ เราก็เลยบอกเลยเค้า บอกเหตุผลต่างๆ ว่าเพราะอะไร เราพูดไปร้องไห้ไป คือเราเก็บกดไง
เค้าก็ไม่ยอมเลิกกับเรา เราร้องขอ อ้อนวอนว่า เลิกกับเราเถอะนะ
เค้าด่า เราค่ะ ด่าว่าเรา เป็น...หรี่ ด่าว่า คนอย่างเราก็เป็นได้เเค่เมียน้อย คนอย่างเรา ไม่มีใครมาจริงจังด้วย
เราสตั๊นไป 5 วิ ทำไมต้องด่าเราแรงขนาดนี้ด้วย เค้าทำกับเราขนาดนี้ยังมีหน้ามาด่าเราอีก เราก็เพศแม่เค้าป่ะ ไม่ให้เกียรติกันเลย
ไหนว่ารักเรา ทำไมด่าเราได้ขนาดนี้ล่ะ เราไม่เสียใจเลยสักนิด ที่ บอกเลิกเค้า
มันทำให้เรารู้สันดารเค้าเลยอ่ะ


****เราดีใจมากกว่า ที่เราเลือกที่จะเดินออกมาจากเค้า เรายังมีบุญ ที่รู้ตัวเร็ว**


หลังจากที่ เลิกกัน ไป
เราเข้าไปดูในเฟซบุ๊คเค้า เค้าประกาศตนว่า โสด  สักพักนึงโพสต์อีก ว่า "รักและห่วง K. มากนะครับ"
แล้วลงรูปคู่ นอนอยู่ยนเตียงเดียวกัน แล้ว... นางผู้หญิงคนนั้น คือคนที่รับสายเราครั้งนั้นเองค่ะ
เป็นไงค่ะ เลวมั้ย หึหึ
ตอนนี้เรา อโหสิ ให้เค้าทุกอย่างละ ทำอะไรกับเราไว้ เราเชื่อว่า ผลกรรมต้องตอบสนอง ไม่ช้าก็เร็ว เราไม่เสียใจเลิกกับเค้า

**ขอขอบคุณคนรอบข้างที่คอยให้กำลังใจเสมอ ตอนนี้โสดสนิทเลยจ้า หาได้ไม่ดี ก็อย่ามีเลยดีกว่า**