สวัสดีค่ะ ต้องบอกก่อนเลยนะค่ะ ว่านี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของหนู ผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะค่ะ
ตอนนี้หนูอายุ 18 ปีแล้วค่ะ เด็กน้อยจริงๆนั่นล่ะ เรื่องมันเกิดตั้งแต่หนูอายุ 14 ปี
ประมาณ ม.2ค่ะ ตอนนั้นก็ยังเด็กกว่าตอนนี้มากนะ มีอยู่วันหนึ่งแถวบ้านของหนูเค้ามีงานประจำปี
หนูก็ไปเที่ยวกับแม่และน้อง เดินดูนั่นดูนี่ ซื้อของกินไปเรื่อย จนไปถึงร้านปาลูกโป่ง  น้องชายก็ชวนเล่น
พวกเราก็ยืนปากันอยู่สักพักก็มีกลุ่มวัยรุ่น กลุ่มนึง เดินมาเล่นข้างๆที่หนูกับน้องกำลังเล่นอยู่
พอหนูหันไปก็เจอกับผู้ชายคนนึง ในสายตาหนูเค้าน่ารักมาก ขาว คิ้วเข้ม มีเขี้ยว ตาหวานอีกตั้งหาก
คือจะบอกว่าตกหลุมรักเลยก็ว่าได้ค่ะ คือหนูแอบมองพี่เค้าบ่อยมาก แต่พี่เค้าไม่รู้ตัวหรอกค่ะ 55
หลังจากวันนั้นหนูก็ไม่เจอเค้าอีกเลย จนในที่สุด สวรรค์ก็เข้าข้าง หนูเห็นพี่เค้ามาส่งเด็กคนนึงที่ รร. ของหนู
แล้วก็เป็นโชคดีของหนู ที่เด็กคนนั้นเป็นเพื่อนเรียนห้องเดียวกัน หนูรีบเข้าไปถามเลยค่ะว่าคนที่มาส่งใครหรอ?
ได้คำตอบกลับมาว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน และก็ได้รู้อีกว่าพี่เค้าเรียน เทคนิค ช่างกล หลังจากนั้นหนูก็จะได้เห็นพี่เค้าบ่อยๆ
อย่างว่าละนะพอเราเริ่มสนใจเค้า เราก็จะเห็นเค้าได้ง่ายและสังเกตเค้าได้ถึงแม้จะอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายก็ตาม
หนูเห็นพี่เค้าเกือบทุกวันที่มาส่งเพื่อนหนู และที่สำคัญเค้าจะขับรถสวนกับรถตู้ที่หนูนั่งไป รร. ตอนเช้าบ่อยมาก ฟินนนน แค่ได้มองก็สุขใจ 😆
ต่อมาหนูไปไล่ดูตามเฟสเพื่อนของหนูว่ามีรูปที่ถ่ายกับพี่เค้าบ้างมั้ย แหมญาติกันมาส่งกันบ่อยๆก็ต้องสนิทบ้างละเนอะ
อาจจะมีรูปที่ถ่ายด้วยกันแล้วติดแท็กเฟสพี่เค้าก็ได้ และแล้วหนูก็เจอ หลังจากนั้นก็ทำภารกิจการส่องงงง 55  มีแอบเซฟรูปเก็บไว้ด้วยนะ
หลังจากนั้นก็ได้แต่แอบชอบมาตลอดจนจบ ม.3 ก็ยังชอบอยู่  จนมีอยู่วันหนึ่ง พี่เค้าให้ไลน์เพื่อนในช่องคอมเม้นท์
ซึ่งทางเราก็ไล่อ่านจนเจอ  และก็กดแอดไลน์ไป (ดูเป็นคนโรคจิตแถมดูออกตัวแรงอีกต่างหาก55 แต่เราชอบของเรามา 2ปี เลยนะ )
และเมื่อปิดเทอม ขึ้น ม.4 หนูก็มีโอกาสสอบติดห้องเรียนพิเศษภาษาอังกฤษของโรงเรียนหญิงล้วนประจำจังหวัด และพอมีที่เรียนแล้ว
ก็เลยสบายใจขึ้นมาหน่อย จึงตัดสินใจลองส่งสติกเกอร์ เป็นตัวโคนี่หน้ายิ้มไปให้ไปเค้า
พี่เค้าส่งกลับมาว่า "ครับบบ ใครเนี่ย" เราก็แบบ โอ้ยยย จะบ้าตาย ได้เห็นตัวอักษรเค้าแล้วว เขินทำไม ?555
หนูก็บอกไปว่า " ไม่รู้จักหรอก " พี่เค้าก็บอกว่า " แต่พี่คิดว่าพี่รู้จัก จำหน้าได้" หนู ก็ งง ว่าเค้าจะรู้จักเราได้ไง
"รู้จักได้ไง ? " คืองงมากและพี่เค้าตอบว่า  " คุ้นหน้า เพื่อนน้องพี่ป้ะเนี่ย?" หึ่ยยย เค้ารู้จริงๆด้วย หลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนวันหนึ่ง
พี่เค้าส่งเป็น ข้อความเสียงมา หนูนี่แทบกรี๊ดด คือไม่เคยได้ยินเสียงพี่เค้าเลย พอจะได้ยินครั้งแรก มันแบบตื่นเต้นมาก
พอเปิดฟังเสียงคือแบบ อ้อนมาก น่ารักมากอ้ะ ถึงขนาดเซฟเก็บไว้เลยนะ 55 เป็นเอามาก พอ ม.4 เทอม 2 หนูก็ตัดสินใจบอกพี่เค้าไป
ว่าหนูแอบชอบมาพี่เค้ามาจะ 3 ปีแล้วนะ พี่เค้าบอกว่า " พี่รู้แล้ว ตั้งนานแล้วด้วย ทำไมต้องให้รู้จากคนอื่น เพื่อน... บอกพี่มาตั้นานแล้ว"
หนูคือแบบอึ้งมาก หลังจากนั้นหนูก็ถามว่า "แล้วพี่คิดไง " พี่เค้าบอกว่า " ... ยังเด็กอยู่เลย ม.4 จะรีบมีแฟนไปทำไม " หนูก็แบบเงียบไปพักนึง
พี่เค้าก็เลยบอกว่า " ไว้รออายุ 20 แล้วมีไรจะบอก" คืออยากรู้มาก พี่เค้าแก่กว่าหนู 2 ปี เรียนอยู่ ปวช.ปี3
แล้ว หนูแอบคิดว่าพออายุ 20 เราโตพอ พี่เค้าก็คงจะรักเราเหมือนที่เรารักพี่เค้า สิ่งที่พี่เค้าจะบอกคงต้องเป็นข่าวดี
หนูคงรอได้ ถ้าพี่เค้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ สักวันต้องได้สมหวังแน่ๆ แต่ป่าวเลย หนูคิดผิด !!!
ปล.
ไว้มาต่อนะค่ะ ต้องไปธุระแล้ว เมื่ออ่านจบแล้วทุกคนจะคิดแบบไหนกันนะ อาจจะว่าหนูโง่มากก็ได้ 😢